Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Χοσέμπα Ετσεμπερία

Ο Ισπανός ακραίος μεσοεπιθετικός Χοσέμπα Ετσεμπερία (Joseba Etxeberria Lizardi), γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1977,  στο Ελγκοϊμπάρ της επαρχίας της Γκιπούθκοα, στη Χώρα των Βάσκων. Μετά το ξεκίνημα της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας στην ηλικία των 17 ετών με την Ρεάλ Σοσιεδάδ του Σαν Σεμπαστιάν, γρήγορα πήγε στην Αθλέτικ του Μπιλμπάο, σε μια αμφιλεγόμενη μεταφορά με τρομερές αντιδράσεις, περνώντας το υπόλοιπο της 16ετούς καριέρας του με τα «Λιοντάρια». 


Για την Αθλέτικ, σκόραρε συνολικά 105 γκολ σε 514 παιχνίδια, με αυτή την επίδοση σε συμμετοχές να είναι η 3η καλύτερη στην ιστορία του συλλόγου, μετά τους Χοσέ Άνχελ Ιρίμπαρ (José Ángel Iribar Cortajarena) και τον Τσέτσου Ρόχο (José Francisco 'Txetxu' Rojo Arroitia)! Από την ημέρα που ήλθε στον σύλλογο, το 1995 μέχρι και το 2010 που είπε το αντίο, φορούσε ΠΑΝΤΑ τη φανέλα με το № 17, συνήθως και στην εθνική ομάδα!  Στο Μπιλμπάο έχει το παρατσούκλι «El Gallo» (Ο Κόκορας), λόγω της ισχυρής του προσωπικότητας! Κέρδισε 53 διεθνείς συμμετοχές για την Ισπανία, σκοράροντας 12 γκολ, αντιπροσωπεύοντας τη «φούρια ρόχα» σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και δύο Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.


Γεννημένος  σε μια οικογένεια με ποδοσφαιρική παράδοση, αφού ο πατέρας του ήταν ένας πρώην ποδοσφαιριστής, ξεκινήστε ως παιδί να συμμετάσχει σε ερασιτεχνικούς σχηματισμούς των σχολείων που φοίτησε. Σε ηλικία 9 ετών άρχισε να παίζει σε ανταγωνιστικές κατηγορίες και στα 11 του χρόνια, εντάχθηκε στη Ρεάλ Σοσιεδάδ του Σαν Σεμπαστιάν. Με δεδομένο το νεαρό της ηλικίας του, αγωνίστηκε αρχικά στην ομάδα Under-12, κερδίζοντας ένα διεθνές τουρνουά που συμμετείχε ο σύλλογος, παράλληλα με το βραβείο του πρώτου σκόρερ! Αλλάζοντας κατηγορία, στα 14, συμμετείχε σ’ ένα τουρνουά στην Ιταλία Under-15, κερδίζοντας πάλι τον τίτλο του πρώτου σκόρερ. Στα 15 ανέβηκε στη νεανική ομάδα  της Ρεάλ Σοσιεδάδ Β και τη επόμενη χρονιά, στις 10 Απριλίου του 1994, έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Ρεάλ Σοσιεδάδ Β στο ‘’Anoeta’’.


Έγινε βασικός  στη β' ομάδα και έπαιξε 28 παιχνίδια πετυχαίνοντας 9 γκολ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, στις 29 Ιανουαρίου του 1995, έπαιξε το πρώτο του παιχνίδι στην ισπανική La Liga σε μια νίκη 2-0, εντός έδρας επί της Εσπανιόλ, μπαίνοντας ως αλλαγή στο 85ο λεπτό του αγώνα. Στην πρώτη ομάδα έπαιξε συνολικά 7 παιχνίδια στο πρωτάθλημα, σκοράροντας 2 γκολ και ένα παιχνίδι στο Κύπελλο Ισπανίας. Στο τέλος της σεζόν, όταν ήλθε η ώρα να ανανεώσει το συμβόλαιό του με τον σύλλογο του Σαν Σεμπαστιάν, παρενέβη η Αθλέτικ του Μπιλμπάο, πληρώνοντας τη ρήτρα αποδέσμευσης!  Έγραψε ιστορία όταν έφυγε, για να φορέσει την φανέλα των «λιονταριών», καθώς η μεταγραφή κόστισε € 3 εκατομμύρια ευρώ και ήταν τότε, η υψηλότερη για παίκτη κάτω των 18 ετών στο ισπανικό ποδόσφαιρο! Για τη Σοσιεδάδ, παρά το τότε νεαρό της ηλικίας του, είναι ακόμη προδότης και δεν του συγχωρούν ότι την επόμενη χρονιά δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο, ενώ αργότερα θα πετύχαινε εκεί μέσα 2 γκολ και θα έτρωγε τόσο μπινελίκι και κάθε είδους ιπτάμενο υλικό, που η Σοσιεδάδ θα τιμωρούνταν από την Ισπανική Ομοσπονδία!


Έκανε το ντεμπούτο του, στο πρώτο παιχνίδι πρωταθλήματος, στις 3 Σεπτεμβρίου του 1995, ακόμα στα 17 του, εναντίον της  Σανταντέρ, σκοράροντας ένα γκολ, στη νίκη με 4-0!. Την 2η αγωνιστική, ήταν ξανά βασικός, εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης στο ‘’Σαντιάγκο Μπερναμπέου’’, μόλις 3 ημέρες αφού είχε συμπληρώσει τα 18 του χρόνια, σκοράροντας ένα γκολ στη νίκη της Αθλέτικ με 2-1 επί των «μερένγκες»! Στο τέλος της σεζόν θα έχει κάνει πάνω από 33 εμφανίσεις, έχοντας σκοράρει 7 γκολ! Στη δεύτερη σεζόν του με κλήθηκε και στην εθνική Νέων, έχοντας υποστεί και  έναν τραυματισμό που θα τον κρατήσει έξω από τα γήπεδα για 54 ημέρες. Τη περίοδο 1997/98, σκόραρε 11 γκολ στο πρωτάθλημα, βοηθώντας την Αθλέτικ να τερματίσει 2η στο πρωτάθλημα, βάζοντας τους Βάσκους στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου για πρώτη φορά στην ιστορία τους! Στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, έκανε ντεμπούτο στις 12 Αυγούστου του 1998, στην Τιφλίδα εναντίον της Ντιναμό . Θα είναι ο μόνος παίκτης από τα «λιοντάρια» που θα παίξει όλους τους αγώνες της ομάδας σε αυτή τη διοργάνωση (8 παιχνίδια/2 γκολ).


Πέτυχε ρεκόρ σταδιοδρομίας, με 14 τέρματα 5 σεζόν αργότερα, τη περίοδο 2002/03, όταν και του απονεμήθηκε η αρχηγία της ομάδας! Στα πρώτα 12 χρόνια στα «λιοντάρια», ΠΟΤΕ δεν εμφανίστηκε σε λιγότερα από 28 παιχνίδια πρωταθλήματος, με χαμηλότερη συγκομιδή σκοραρίσματος να είναι τα 3 γκολ που πέτυχε τις περιόδους 2004/05 και 2006/07! Την 1η Οκτωβρίου του 2008, συμφώνησε μια παράταση του «συμβολαίου» του με τον σύλλογο, σύμφωνα με την οποία, ουσιαστικά έπαιξε τη περίοδο 2009/10, την τελευταία του σεζόν ως επαγγελματίας, ΔΩΡΕΑΝ, αφού το συμβόλαιό του έληξε τον Ιούνιο του 2009! Συμφώνησε επίσης, η όποια αποζημίωση δικαιούνταν, μιας και αφού δηλώθηκε, ήταν ‘’υποχρεωμένοι’’ από την LFP, τη Λίγκα των παικτών και την Ομοσπονδία να τον αποζημιώσουν, να κατατεθεί στο ίδρυμα της ομάδας!


Η τελευταία περίοδός του στο Σαν Μαμές, η 2009/10, δεν ήταν τόσο επιτυχημένη σε προσωπικό επίπεδο, καθώς εμφανίστηκε μόνο σε 7 αγώνες πρωταθλήματος, προσθέτοντας άλλα 7 ματς με 2 γκολ στη διοργάνωση του UEFAEuropa League. Στις 15 Μαΐου του 2010, στον αγώνα εναντίον της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, ξεκίνησε βασικός για τελευταία φορά έχοντας και το περιβραχιόνιο του αρχηγού και στο 72ο λεπτό έγινε αλλαγή! Ολόκληρο το «Σαν Μαμές» σηκώθηκε στο πόδι και οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν ήταν συγκινητικές! Ο αρχηγός της Αθλέτικ, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του, γνωρίζοντας την αποθέωση από τον κόσμο, τον σεβασμό από τους συμπαίκτες του και την αναγνώριση από τους ποδοσφαιριστές της Λα Κορούνια και τον διαιτητή Μεχούτο Γκονζάλες. Αξίζει να σημειωθεί πως στο συγκεκριμένο παιχνίδι είπαν αντίο και ο 39χρονος τερματοφύλακας Αρμάντο (Armando Ribeiro de Aguiar Malda) και ο 31χρονος αμυντικός μέσος, Ινάκι Μουνιόθ (Iñaki Muñoz Oroz), που γνώρισαν και αυτοί την αποθέωση!


Φόρεσε την ερυθρόλευκη φανέλα σε 445 παιχνίδια για το ισπανικό πρωτάθλημα, σε 41 για το ισπανικό Κύπελλο, σε 2 για το ισπανικό Σούπερ Καπ, καθώς επίσης και σε 8 αγώνες για το Τσάμπιονς Λιγκ και άλλους 18 για το Κύπελλο UEFA/Europa League! Σκόραρε συνολικά 105 γκολ σε αυτά τα 514 παιχνίδια, με αυτή την επίδοση σε συμμετοχές να είναι η 3η  καλύτερη στην ιστορία του συλλόγου, μετά τους Χοσέ Άνχελ Ιρίμπαρ (José Ángel Iribar Cortajarena) και τον Τσέτσου Ρόχο (José Francisco 'Txetxu' Rojo Arroitia)! Από την ημέρα που ήλθε στον σύλλογο, το 1995 μέχρι και το 2010 που είπε το αντίο, φορούσε ΠΑΝΤΑ τη φανέλα με το № 17 στην Αθλέτικ, συνήθως και στην εθνική ομάδα! Στο Μπιλμπάο έχει το παρατσούκλι «El Gallo» (Ο Κόκορας), λόγω της ισχυρής του προσωπικότητας!


Ο τελευταίος του αγώνας με την Αθλέτικ ήταν με αντίπαλο την … ίδια την Αθλέτικ! Οι διοικούντες την Αθλέτικ διάλεξαν έναν απίστευτο και άκρως εντυπωσιακό τρόπο για να αποχαιρετήσουν  τον άνθρωπο-σημαία του συλλόγου. Πιο συγκεκριμένα, η επαγγελματική ομάδα αντιμετώπισε σε έναν άνισο από αριθμητικής πλευράς αγώνα, ο οποίος είχε διάρκεια 40’ λεπτά, 200 παιδιά, μοιρασμένα ισάριθμα στα δύο ημίχρονα του αγώνα. Τα παιδιά προέρχονταν από τις ακαδημίες του συλλόγου, τη περίφημη «Cantera» (Αλάνα), από παιδιά οπαδών που είχαν εισιτήρια διαρκείας και άλλα που είχαν κερδίσει σε διαγωνισμούς! Μπροστά σε 20.000 κόσμο λοιπόν, 11 επαγγελματίες παρατάχθηκαν με 4-4-2 απέναντι στο 20-60-17 των παιδιών με το τελικό σκορ να είναι 5-3 για τους επαγγελματίες! O τίτλος που δόθηκε για το παιχνίδι ήταν «The Impossible Game»!


Από τη συμμετοχή κάθε παιδιού μπήκε στα ταμεία του συλλόγου ένα ευρώ. Το σύνολό τους μαζί με χρήματα που θα βάλει ο σύλλογος, αλλά και άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις, θα κατασκευαστεί ένα γήπεδο στο Κονγκό! Η αναμέτρηση πρόσφερε αρκετό γέλιο και ευχάριστες στιγμές στους φίλους της ομάδας που βρέθηκαν στις εξέδρες του “Σαν Μαμές”. Το τιμούμενο πρόσωπο της αναμέτρησης, ο Χοσέμπα Ετσεμπερία πέτυχε μάλιστα 2 γκολ απέναντι σε 3 τερματοφύλακες!


Έχοντας αναδειχθεί πρώτος σκόρερ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων 1995, κερδίζοντας την 4η θέση στο τουρνουά,  έκανε ντεμπούτο για την ανδρική ισπανική εθνική ομάδα, στις 19 Νοεμβρίου του 1997, σε μια φιλική ισοπαλία 1-1 με τη Ρουμανία, στη Πάλμα ντε Μαγιόρκα. Εκπροσώπησε τη χώρα του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, όντας ο νεότερος στην εθνική Ισπανίας και στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 2000 και του 2004. Στις 18 Ιουνίου του 2000, στο Euro αυτής της χρονιάς, σκόραρε το 2ο νικητήριο τέρμα, στη νίκη με 2-1, εναντίον της Σλοβενίας, στη  Φάση των Ομίλων. Ο τελευταίος του αγώνας ήταν αυτός απέναντι στην Ελλάδα, στις 16 Ιουνίου του 2004 στο «Μπέσα» του Οπόρτο, στην ισοπαλία 1-1 για τη Φάση των Ομίλων στο Euro του 2004, όταν και έγινε αλλαγή στο ημίχρονο, αφήνοντας την θέση του στον Χοακίν (Joaquín Sánchez Rodríguez). Συνολικά, έκανε 53 διεθνείς συμμετοχές για τη «φούρια ρόχα», σκοράροντας 12 γκολ.


Έπαιξε επίσης και σε 11 φιλικούς αγώνες, σκοράροντας 2 γκολ με τη φανέλα των «Euskal Selekzioa», της αντιπροσωπευτικής ομάδας της Χώρας των Βάσκων, της οποίας ήταν και ο αρχηγός της. Σήμερα είναι προπονητής στη Cantera, τα περίφημα τμήματα υποδομής αυτού του ξεχωριστού συλλόγου, της Αθλέτικ του Μπιλμπάο!



PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

  • ·         Real Sociedad de Fútbol

Επαγγελματική καριέρα

  • ·         1994–1995: Real Sociedad de Fútbol B, 29 (9)
  • ·         1995: Real Sociedad de Fútbol, 7 (2)
  • ·         1995–2010: Athletic Club Bilbao, 445 (88)
Σύνολο καριέρας: 481 (99)

Διεθνής

  • ·         1992–1994: Ισπανία U16, 17 (11)
  • ·         1994/95: Ισπανία U18, 7 (5)
  • ·         1995: Ισπανία U20, 6 (7)
  • ·         1996/97: Εθνική Νέων Ισπανίας (U21), 3 (0)
  • ·         1997–2004: Ισπανία, 53 (12)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Athletic Bilbao
  • ·         Πρωτάθλημα Ισπανίας: επιλαχών 1997/98.
  • ·         Κύπελλο Ισπανίας: φιναλίστ 2008/09.
  • ·         Σούπερ Καπ Ισπανίας: φιναλίστ 2008/09.

Με κάποια στοιχεία από εδώ: cult24.gr