Ο Γάλλος επιθετικός Νταβίντ Τρεζεγκέ (David Sergio Trezeguet), γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1977, στην Ρουέν της Άνω Νορμανδίας στη Γαλλία, αφού ο πατέρας του Χόρχε (Jorge Trezeguet) αγωνιζόταν στην ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης. Οι γονείς ήταν από την Αργεντινή, οπότε το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών του χρόνων, το πέρασε στην πατρίδα των δικών του. Υπήρξε ένας παραγωγικός και ταλαντούχος επιθετικός, ο οποίος ήταν προικισμένος με ρυθμό, δύναμη, το ένστικτο και την αίσθηση του γκολ.
Ήταν εξαιρετικός στο να εκμεταλλεύεται και την παραμικρή ευκαιρία στην περιοχή και διακρίθηκε στον αέρα. Ήταν σε θέση να σκοράρει με κάθε πόδι, παρά το γεγονός ότι ήταν δεξιοπόδαρος, καθώς και με το κεφάλι του. Ήταν επίσης γνωστός για τις καίριες θέσεις που έπαιρνε στο παιχνίδι, την υπομονή, και την ικανότητά του στο να παίζει με την πλάτη του στο τέρμα λόγω της εξαιρετικής τεχνικής του κατάρτισης. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους επιθετικούς της γενιάς του! Στην Ιταλία, λόγω του αριθμού των γκολ που σκόραρε για τη Γιουβέντους, του κόλλησαν τα παρατσούκλια: «Η Κόμπρα», «Trezegol» και «Re David» (Ο Βασιλιάς Δαβίδ, στα ιταλικά)! 
Το 1985, σε ηλικία 8 ετών, ο πατέρας του τον έβαλε στις ακαδημίες της Πλατένσε! Περνώντας από όλες τις ηλικιακές κατηγορίες των τμημάτων υποδομής της ομάδας, πραγματοποίησε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στην Αργεντίνικη Πριμέρα Ντιβιζιόν το 1994. Ολοκλήρωσε την καριέρα του στην ομάδα έχοντας πραγματοποιήσει συνολικά 5 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, προτού επιστρέψει στην Γαλλία για λογαριασμό της Μονακό βρίσκοντας στους Μονεγάσκους τον Τιερί Ανρί (Thierry Henry). Αγωνίστηκε για ένα διάστημα με την Μονακό Β’, την δεύτερη ομάδα του συλλόγου του Πριγκιπάτου, ώστε να πάρει χρόνο συμμετοχής και να αποκτήσει εμπειρίες, έχοντας στο ενεργητικό του μόλις 9 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα με την πρώτη ομάδα των «Μονεγάσκων» σε δύο χρόνια παρουσίας του εκεί. Με τον Ανρί μπορεί να άργησαν να γίνουν δίδυμο σε συλλογικό επίπεδο, σε εθνικό όμως πέτυχαν σπουδαία πράγματα με τη Γαλλία, με αποκορύφωμα να αναδειχθεί κορυφαίος νέος ποδοσφαιριστής της χρονιάς 1997/98!
Η Μονακό στέφτηκε πρωταθλήτρια Γαλλίας την σεζόν 1996/97, παίρνοντας την πρόκριση για το Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 1997/98, όπου πέτυχε 4 τέρματα σε 9 εμφανίσεις. Σκόραρε 18 γκολ σε 27 εμφανίσεις για την Λιγκ 1 της σεζόν 1997/98, τερματίζοντας στη 2η θέση του πίνακα των σκόρερ του πρωταθλήματος. Από την Γαλλία έφυγε πρωταθλητής, έχοντας πετύχει 52 γκολ σε 93 εμφανίσεις για την Λιγκ 1, έχοντας κατακτήσει και το Γαλλικό Σούπερ Καπ του 1997, ενώ ως προσωπικό κατόρθωμα είχε το ταχύτερο σουτ σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ! Η μπάλα μετρήθηκε να τρέχει με ταχύτητα 157.3 χιλιομέτρων την ώρα (!!!). Τα καλύτερα δεν είχαν έρθει ακόμα για τον Νταβίντ. Σε ηλικία 22 ετών είχε κατακτήσει σχεδόν τα πάντα. Δυο πρωταθλήματα Γαλλίας, Παγκόσμιο Κύπελλο και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την Γαλλία, με τον ίδιο μάλιστα να σκοράρει το «Χρυσό Γκολ» στον τελικό απέναντι στην Ιταλία στο 103ο λεπτό!
Το 2000, η Γιουβέντους ξόδεψε περίπου € 24 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τον Γάλλο επιθετικό, θέλοντας να διορθώσει το λάθος που έκανε ένα χρόνο νωρίτερα, πουλώντας τον Ανρί στην Άρσεναλ. Πέτυχε 14 γκολ σε 25 εμφανίσεις για το πρωτάθλημα, από την πρώτη του σεζόν και βοήθησε την Γιουβέντους να κατακτήσει το ιταλικό πρωτάθλημα της σεζόν 2001/02, πετυχαίνοντας 24 γκολ, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην πρόκριση της ομάδας για το Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2002/03. Βραβεύτηκε με το βραβείο του «Capocannonieri», ως ο πρώτος σκόρερ της περιόδου 2001/02 στης Serie Α’. Πέτυχε 8 γκολ σε 10 εμφανίσεις με την Γιουβέντους στο Τσάμπιονς Λιγκ, προτού αυτή ηττηθεί με 2–3 στην διαδικασία των πέναλτι από την Μίλαν στον τελικό της διοργάνωσης, χάνοντας και ο ίδιος εκτέλεση στη διαδικασία.
Με τη «Κυρία» κατέκτησε το ιταλικό πρωτάθλημα της σεζόν 2002/03, και το Σούπερ Καπ Ιταλίας του 2002 και του 2003. Όταν η Γιουβέντους υποβιβάστηκε στην Serie Β’, τη σεζόν 2006/07, την ακολούθησε, δείχνοντας την αγάπη του, πέτυχε 15 τέρματα σε 31 εμφανίσεις πρωταθλήματος, βοηθώντας την να πετύχει την επάνοδο στην Serie Α’. Στη «Γηραιά Κυρία», ο Γάλλος επιθετικός έμεινε για 10 ολόκληρα χρόνια κατακτώντας πρωταθλήματα, που ορισμένα διεγράφησαν λόγω του σκανδάλου «Καλτσιόπολι» (Calciopoli) με τα στημένα στην Ιταλία. Τα τελευταία 4 χρόνια του στην Ιταλία, ο σπουδαίος αυτός ποδοσφαιριστής, άρχισε να ταλαιπωρείται από σοβαρούς τραυματισμούς που αλλοίωσαν τα χαρακτηριστικά του και έφεραν τελικά την έξοδο του από τον σύλλογο.
Πέτυχε συνολικά 135 γκολ σε 245 εμφανίσεις πρωταθλήματος με την Γιουβέντους, προτού πάρει μεταγραφή για την Χέρκουλες του Αλικάντε, ομάδα της ισπανικής Πριμέρα Ντιβιζιόν, ενόψει της σεζόν 2010/11, με την οποία πέτυχε 12 γκολ σε σύνολο 31 εμφανίσεων, αγωνιζόμενος ως επιθετικό δίδυμο με τον Νέλσον Χαέδο Βαλντέζ (Nelson Antonio Haedo Valdez). Ένα χρόνο αργότερα, στις 30 Αυγούστου του 2011, μεταγράφηκε στην Μπανί Γιας στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, υπογράφοντας μαζί της μονοετές συμβόλαιο. Αφού πραγματοποίησε μόλις 3 εμφανίσεις για το πρωτάθλημα, το συμβόλαιό του τερματίστηκε κοινή συναινέσει, στις 21 Νοεμβρίου, λόγω ενός τραυματισμού που τον είχε αφήσει εκτός αγωνιστικών χώρων για το μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν. Λίγο καιρό αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2011, υπέγραψε 3ετές συμβόλαιο με την Ρίβερ Πλέιτ που τότε αγωνιζόταν στην αργεντίνικη Πριμέρα Β’ Ναθιονάλ. Μαζί της πέτυχε 13 τέρματα σε 19 εμφανίσεις πρωταθλήματος, βοηθώντας την ομάδα να επιστρέψει στην Πριμέρα Ντιβιζιόν. Συμμετείχε επίσης στο Κύπελλο Αργεντινής της σεζόν 2011/12, όπου η Ρίβερ έφτασε μέχρι και τα ημιτελικά της διοργάνωσης.
Στη συνέχεια, υπέγραψε συμφωνία ενός έτους με τη Νιούελς Ολντ Μπόις και το τέλος ήρθε με το κλείσιμο του 2014. Ο Τρεζεγκέ υπέγραψε στην Πούνε Σίτι των Μπρούνο Τσιρίλο (Bruno Cirillo) και Κώστα Κατσουράνη, στην Ινδία, μετρώντας 9 εμφανίσεις με 2 γκολ. Αυτή ήταν η τελευταία παράσταση της καριέρας του.
Ο Νταβίντ Τρεζεγκέ μπορούσε να αγωνιστεί με τα εθνικά χρώματα της Γαλλίας που γεννήθηκε ή της Αργεντινής που κατάγονταν οι γονείς του. Κάνοντας παρέα με τον Ανρί, κυρίως απ’ τα χρόνια στη Μονακό, επέλεξε τη Γαλλία. Ξεκίνησε να αγωνίζεται με τους «τρικολόρ» το 1998. Συμμετείχε μαζί τους στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1998 στη Γαλλία, του 2002 στην Κορέα και Ιαπωνία και του 2006 στην Γερμανία. Επίσης, στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 2000 στο Βέλγιο και την Ολλανδία και του 2004 στην Πορτογαλία. Έπαιξε σε 71 αγώνες της Γαλλίας και σημείωσε 34 γκολ. Είναι ο 3ος σκόρερ στην ιστορία της γαλλικής εθνικής ομάδας.
Έδωσε τέλος στην καριέρα του, το 2014. Μία καριέρα κατά τη διάρκεια της οποίας σκόραρε περισσότερα από 300 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Καθόλου άσχημα …
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- 1991–1995: Club Atlético Platense
Επαγγελματική καριέρα
- 1995-2000: Association Sportive de Mónaco Football Club, 125 (62)
- 2000-2010: Juventus Football Club, 320 (171)
- 2010/11: Hércules de Alicante Club de Fútbol, 31 (12)
- 2011/12: Bani Yas Sports Club, 4 (0)
- 2012-2014: Club Atlético River Plate, 38 (17)
- 2013/14: (δανεικός) → Club Atlético Newell's Old Boys, 30 (10)
- 2014/15: Football Club of Pune City, 9 (2)
Σύνολα καριέρας: 562 (274)
Διεθνής
- 1995/96: Εθνική Παίδων Γαλλίας, 12 (15)
- 1996/97: Εθνική Νέων Γαλλίας, 14 (12)
- 1997/98: Εθνική Ελπίδων Γαλλίας, 5 (5)
- 1998-2008: Γαλλία, 71 (34)
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με την Mónaco
- Πρωτάθλημα Γαλλίας: 2 (1996/97, 1999–2000)
- Σούπερ Καπ Γαλλίας: 1997
Με την Juventus
- Πρωτάθλημα Ιταλίας: 2 (2001/02, 2002/03)
- Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Ιταλίας: 2006/07
- Σούπερ Καπ Ιταλίας: 2 (2002, 2003)
- UEFA Champions League: φιναλίστ το 2002/03
Με την River Plate
- Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αργεντινής: 2011/12
Διεθνείς
Με τη Γαλλία
- Παγκόσμιο Κύπελλο: 1998 και φιναλίστ το 2006
- Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 2000
Προσωπικές Διακρίσεις
- 3ος Σκόρερ Διοργάνωσης Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ελπίδων: 1997
- Καλύτερος Νέος Παίκτης της Χρονιάς από τον σύνδεσμο Γάλλων Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών: 1997/98
- Μέλος Ιδανικής 11άδα της Χρονιάς από την UEFA: 2001
- Παίκτης της Χρονιάς για την ιταλική Serie A: 2001/02
- Καλύτερος Ξένος Παίκτης της Χρονιάς» για την ιταλική Serie A: 2001/02
- Πρώτος Σκόρερ για την ιταλική Serie A: 2001/02
- Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Ποδοσφαιριστών του Κόσμου, που συνέταξε το 2004 ο Πελέ για τα 100 χρόνια της FIFA
- Χρυσό Παπούτσι ως Ένας Θρύλος του Ποδοσφαίρου: 2012
Τιμές
- Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής: 1998
ΠΗΓΗ: sport24.gr
