Γιούργκεν Κόλερ

Ο (Δυτικο)-Γερμανός κεντρικός αμυντικός, κυρίως σε ρόλο στόπερ,  Γιούργκεν Κόλερ (Jürgen Kohler), γεννήθηκε στις 6 Οκτωβρίου του 1965, στο Λάμπσχαϊμ, μια κωμόπολη στο κρατίδιο Ρηνανίας-Παλατινάτου, περίπου 12 χλμ. δυτικά του Μανχάιμ. Απόλαυσε μια μακρά επαγγελματική σταδιοδρομία στο υψηλότερο επίπεδο, με ακριβώς 500 παιχνίδια πρωταθλήματος, πρωτοπαίζοντας επαγγελματικά ποδόσφαιρο το 1983 και κρεμώντας τα παπούτσια του 19 χρόνια αργότερα, έχοντας στο μεταξύ αγωνιστεί με ιδιαίτερη επιτυχία εντός και εκτός συνόρων, στη γερμανική Bundesliga και στην ιταλική Serie A, επιτυγχάνοντας αξιοσημείωτη επιτυχία τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο!  Έχοντας περάσει από Μπάγερν και Γιουβέντους έκανε εκπληκτική καριέρα με τη  Ντόρτμουντ, με την οποία πραγματικά μεγαλούργησε. Κατέκτησε τα πάντα σε συλλογικό και διεθνές επίπεδο, ενώ αναδείχθηκε και Κορυφαίος Γερμανός ποδοσφαιριστής το 1997! Υπήρξε ο ορισμός του στόπερ, ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους ever στο man to man. Δυνατός στα μαρκαρίσματα, ανίκητος στον αέρα, αποτελεσματικός και -το κυριότερο όλων- σταθερός σε απόδοση, θεωρείται ως ένας από τους Καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς που ανέδειξε η πατρίδα του! Αν και ήταν σχετικά αργός και όχι τόσο τεχνίτης, κατάφερνε και... μακιγιάριζε τις αδυναμίες του χάρη στο δυναμισμό του και στην απίστευτη τακτική προσήλωση του, ενώ τα τάκλιν του παραμένουν μνημειώδη!

Από το 10^ο  μέχρι το  16^ο  χρόνο της ηλικίας του, αγωνίστηκε στον σύλλογο της γενέτειράς του, τη TB Γιαν του Λάμπσχαϊμ πριν ενταχθεί το 1982 στα αντίστοιχα τμήματα υποδομής της Βάλντχοφ του Μανχάιμ, με την οποία στα 18 του υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλαιο. Το ντεμπούτο του στη Μπουντεσλίγκα, το έκανε στις 7 Απριλίου του 1984, στο πλαίσιο της 28^ης  αγωνιστικής, σε μια νίκη 2-0 επί της πρωτοπόρου Καϊζερσλάουτερν. Στην πρώτη του επαγγελματική σεζόν, αγωνίστηκε μόνο 5 φορές, αλλά αύξησε τις συμμετοχές του τη 2^η σεζόν του, σημειώνοντας και το πρώτο γκολ του στη Μπουντεσλίγκα, στις 26 Ιανουαρίου του 1985, στο πλαίσιο της 13^ης  αγωνιστικής, όταν σκόραρε το 4-1 στη νίκη με 5-2 εντός έδρας επί της Σάλκε. Επιδεικνύοντας τα στοιχεία εκείνα που τον χαρακτήριζαν καθ’ όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, δεν άργησε να καθιερωθεί στη βασική 11άδα και να «χτίσει» σιγά σιγά το όνομά του. Έμεινε στη Βάλνχοφ μέχρι το 1987, ολοκληρώνοντας 95 αγώνες πρωταθλήματος με 6 γκολ και άλλους 6 αγώνες στο Κύπελλο Γερμανίας με 2 γκολ.

Το καλοκαίρι του 1987 αποκτήθηκε από την Κολωνία. Ανήκε για 2 χρόνια στο δυναμικό των «τράγων», έχοντας ρόλο πρωταγωνιστικό, συμμετέχοντας σε 57 ματς, πετυχαίνοντας 2 γκολ. Με την Κολωνία ολοκλήρωσε και τη πρώτη διεθνή αποστολή του σε επίπεδο συλλόγων, στις 7 Σεπτεμβρίου του 1988, στον πρώτο Γύρο του Κυπέλλου UEFA, στη νίκη με 4-2, εκτός έδρας επί της Αντβέρπ. Στη συνέχεια μεταγράφηκε στη Μπάγερν του Μονάχου. Με τους Βαυαρούς πανηγύρισε τον πρώτο τίτλο της καριέρας του και μάλιστα τη πρώτη του χρονιά εκεί, το πρωτάθλημα της σεζόν 1989/90, ενώ συμπλήρωσε 55 συμμετοχές στο πρωτάθλημα με 2 γκολ, ενώ είχε κι άλλους  9 αγώνες στο Champions League, φτάνοντας δύο φορές στα ημιτελικά. Το 1991 αποφάσισε να ξενιτευτεί, υπογράφοντας στην Γιουβέντους.

Έμεινε για τέσσερα χρόνια στο ρόστερ της «Γηραιάς Κυρίας» και στο διάστημα αυτό, πήρε μέρος σε 102 αναμετρήσεις της, σημείωσε 8 τέρματα. Αναδείχθηκε Καλύτερος Ξένος παίκτης της Serie A για το 1992, ενώ ήταν βασικό μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Κύπελλο UEFA της περιόδου 1992/93, με 2 νίκες εναντίον της Μπορούσια Ντόρτμουντ (3-1 στη Γερμανία και 3-0 στο Τορίνο)! Σε εθνικό επίπεδο κατέκτησε το  πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ιταλίας της σεζόν 1994/95!  Ακολούθως, επαναπατρίστηκε, για λογαριασμό της Ντόρτμουντ.

Επιστρέφοντας στη Γερμανία πιο ώριμος από ποτέ, για να παίξει για την Ντόρτμουντ το 1995, έγινε ο ηγέτης της άμυνας των Βεστφαλών! Σε μια 7ετία, μέχρι το 2002, έπαιξε για την Μπορούσια σε 191 αγώνες πρωταθλήματος, σημειώνοντας 14 γκολ, 12 αγώνες Κυπέλλου Γερμανίας, 4 στο Λιγκ Καπ Γερμανίας, 7 στο Κύπελλο UEFA και 33 στο Champions League, κατακτώντας 2 τίτλους πρωταθλήματος (1996 και 2002), το Champions League της περιόδου 1996/97, το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ του 1997, αλλά και το Διηπειρωτικό Κύπελλο στο τέλος της ίδιας χρονιάς! Σε μια αντιστροφή του προηγούμενου ευρωπαϊκού τελικού που συμμετείχε, η Ντόρτμουντ νίκησε την πρώην ομάδα του, τη  Γιουβέντους και αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης για πρώτη φορά στην ιστορία της! Ως αποτέλεσμα αυτής της επιτυχίας, ο Κόλερ ονομάστηκε Καλύτερος Γερμανός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς για το 1997. Την  περίοδο 2001/02, τη τελευταία της καριέρας του, κατέκτησε το 3^ο του πρωτάθλημα και 2^ο με την Ντόρτμουντ, φτάνοντας και στον τελικό του Κυπέλλου UEFA.

Στην τελευταία επαγγελματική του εμφάνισή, το 2002, στον τελικό του Κυπέλλου UEFA εναντίον της ολλανδικής Φέγενορντ, είχε αποβληθεί, με απευθείας κόκκινη κάρτα, υποπίπτοντας σε πέναλτι στον Γιον Νταλ Τόμασον (Jon Dahl Tomasson), στο 31^ο λεπτό του αγώνα! Λίγες στιγμές αργότερα, ο Πιέρ φαν Χόιντονκ (Pierre van Hooijdonk) εκτέλεσε εύστοχα την «εσχάτη των ποινών», ανοίγοντας το σκορ! Δίχως τον 37χρονο τότε στόπερ στη σύνθεσή τους, οι «κιτρινόμαυροι», αν και πάλεψαν, ηττήθηκαν τελικά με 2-3!

Έπαιξε 8 φορές, το 1983 και το 1984 για την εθνική γερμανική ομάδα U-18 και σκόραρε ένα γκολ. Για την ομάδα U-21 (Νέων), έπαιξε 11 φορές και στις 24 Σεπτεμβρίου του 1986, έκανε το ντεμπούτο του με την ανδρική ομάδα, στη Κοπεγχάγη στη νίκη με 2-0 επί της Δανίας. Πήρε μέρος στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1990, του 1994 και του 1998 και στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 1988, του 1992 και του 1996. Με τη «νατσιονάλμανσαφτ» στέφθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής το 1990 και Πρωταθλητής  Ευρώπης το 1996. Στο Euro του 1996, στο οποίο οδήγησε την γερμανική ομάδα ως αρχηγός της, τραυματίστηκε μετά από λίγα λεπτά στο γόνατο, στο πρώτο παιχνίδι εναντίον της Τσεχίας, χάνοντας το  υπόλοιπο του τουρνουά. Σε 105 διεθνή παιχνίδια, που τον κατατάσσουν 7^ο στη σχετική λίστα συμμετοχών σκόραρε 2 γκολ: το πρώτο, στις 4 Ιουνίου του 1996, στο Μανχάιμ σε μια φιλική νίκη 9-1 επί του Λιχτενστάιν και το δεύτερο στις 18 Φεβρουαρίου του 1998 στο Μουσκάτ, επίσης σε μια φιλική νίκη 2-0 επί του Ομάν. Το τελευταίο διεθνές παιχνίδι του, ήταν στις 4 Ιουλίου του 1998, στην Λυών, στην ήττα 0-3 από την Κροατία, στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γαλλίας.

Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, αφοσιώθηκε στην προπονητική. Το 2002, ανέλαβε προπονητής της γερμανικής εθνικής ομάδας Νέων, ενώ αργότερα ήταν για σχεδόν ένα χρόνο αθλητικός διευθυντής της Μπάγερ του Λεβερκούζεν (Απρίλιος 2003 έως Ιούνιος 2004). Τον Δεκέμβριο του 2005 μέχρι τον Απρίλιο του 2006, ήταν προπονητής της Ντούισμπουργκ. Τον Αύγουστο του 2008 διετέλεσε προπονητής της Γ’ Κατηγορίας Άαλεν, ενώ το 2012 ήταν ο προπονητής της ομάδας Νέων (U-19) της Μπόνερ. Τον Οκτώβριο του 2013, ανέλαβε τη Βίργκες, ενώ για την περίοδο 2015/16 ήταν προπονητής στη Χοενστάιν.

Έχει μια κόρη, τη Laura από τον πρώτο γάμο του με την Esther. Με τη δεύτερη σύζυγό του Silke, έχει τρία παιδιά και ζει στην κομητεία Vettel Hoven.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         1975–1981: TB Jahn Lambsheim
• ·         1982/83: Sportverein Waldhof Mannheim

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1983–1987: SV Waldhof Mannheim, 95 (6)
• ·         1987–1989: 1. Fußball-Club Köln 01/07, 57 (2)
• ·         1989–1991: Fußball-Club Bayern, München, 55 (6)
• ·         1991–1995: Juventus Football Club, 102 (8)
• ·         1995–2002: Ballspielverein Borussia 09 Dortmund, 191 (14)

Σύνολο καριέρας: 500 (36)

 Διεθνής

• ·         1983/84: Εθνική Παίδων Δυτικής Γερμανίας (U-18), 8 (1)
• ·         1985–1987: Εθνική Νέων Δυτικής Γερμανίας (U-21), 11 (0)
• ·         1986–1998: Δυτική Γερμανία/Γερμανία, 105 (2)

Προπονητική καριέρα

• ·         2002/03: Εθνική Νέων Γερμανίας (U-21)
• ·         2005/06: Meidericher Spielverein 02 Duisburg
• ·         2008: Verein für Rasenspiele 1921 Aalen
• ·         2012: Bonner Sport-Club 01/04
• ·         2013–2015: Spielvereinigung Eintracht Glas-Chemie Wirges
• ·         2015–          : Sport-Club Hauenstein 1919

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Bayern Munich

• ·         Πρωτάθλημα Γερμανίας: 1989/90

Με τη Juventus

• ·         Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1994/95
• ·         Κύπελλο Ιταλίας: 1994/95
• ·         Κύπελλο UEFA: 1992/93

 Με τη Borussia Dortmund

• ·         Πρωτάθλημα Γερμανίας: 2 (1995/96, 2001/02)
• ·         UEFA Champions League: 1996/97
• ·         Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1997

Διεθνείς

Με την Γερμανία

• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: 1990
• ·         Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1996 και φιναλίστ 1992

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 1992
• ·         Παίκτης της Χρονιάς για τη Γερμανία: 1997

Κάποια στοιχεία από το balleto.gr και το gazzetta.gr