Βλογημένος: Φαμπιάν Εστάι

Ο Χιλιανός κεντρικός μέσος Φαμπιάν Εστάι (Fabián Raphael Estay Silva), γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου του 1968, στη πρωτεύουσα της Χιλής, το Σαντιάγκο. Τεχνίτης ποδοσφαιριστής, κοντόσωμος και συμπαθής, με σπουδαία τεχνική κατάρτιση, αν και λίγο αργός, αλλά με ενέργειες που ξεσήκωναν τον κόσμο, έπαιξε σε 12 διαφορετικούς συλλόγους, στη Χιλή, την Ελβετία, την Ελλάδα, το Μεξικό και την Κολομβία, ενώ χαρακτηριστικό της ικανότητάς του να σκοράρει, αν και αγωνιζόταν ως μέσος, αποτελεί το γεγονός ότι από το 1993 και μέχρι το τέλος της καριέρας του το 2006, σκόραρε με τη φανέλα όλων των ομάδων με τις οποίες αγωνίστηκε. Άφησε το στίγμα του στη χώρα μας, την διετία 1993-1995, για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Με ενέργειες που ξεσήκωναν τον κόσμο, χωρίς όμως να καταφέρει να στεριώσει, παίζοντας στα ‘’πέτρινα χρόνια’’ του μεγάλου συλλόγου του Πειραιά! Κέρδισε 69 διεθνείς συμμετοχές και σκόραρε 5 γκολ για την εθνική ομάδα της Χιλής από το 1990 μέχρι το 2001, μεταξύ των οποίων και 4 αγώνες στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998.

Μικρός το δέμας, αλλά θαυματουργός, ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο το 1985, σε ηλικία 17 ετών, περιπλανώμενος μιας και δε μπορούσε να βρει ομάδα που να τον εμπιστευθεί, λόγω του παρουσιαστικού του. Με το ύψος του μετά βίας να πλησιάζει το 1.70 και να είναι στα όρια της... αδυναμίας, δεν έπειθε τους προπονητές ότι αξίζει να ασχοληθούν μαζί του. Η πρώτη ομάδα που τον εμπιστεύθηκε ήταν Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα, το 1986 σε ηλικία 18 ετών. Εκεί έμεινε για 6 χρόνια, από το 1985 έως το 1991, αφού πέρασε τα 2 πρώτα χρόνια ως στέλεχος της ομάδας των νέων του συλλόγου. Το 1987, προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα και καθιερώθηκε σχεδόν αμέσως ως "το μυαλό της". Όλο το παιχνίδι περνούσε απ' τα πόδια του βραχύσωμου Εστάι, που συνδύαζε την πονηριά του κλασικού στατικού "10ριού" και την κινητικότητα του "8ριού". Έπαιξε μάλιστα σε 6 αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου Νέων του 1987 πραγματοποιώντας πολύ καλές εμφανίσεις, ενώ την ίδια χρονιά κατέκτησε και το πρωτάθλημα Χιλής με την ομάδα του. Οι εμφανίσεις του τράβηξαν το ενδιαφέρον του ομοσπονδιακού τεχνικού της Χιλής, που το 1990 τον κάλεσε στην εθνική ομάδα, κάνοντας μάλιστα και το ντεμπούτο του, εναντίον της Βραζιλίας. Το 1991 έπαιξε και στο πρώτο του Κόπα Αμέρικα, έχοντας πολύ καλή παρουσία και παίζοντας σε 6 παιχνίδια, πετυχαίνοντας μάλιστα και ένα γκολ.

Το καλοκαίρι του 1991, θα ταξιδέψει για πρώτη φορά στην Ευρώπη για λογαριασμό της Ελβετικής Σεντ Γκάλεν. Το πρώτο του πέρασμα απ' την Ευρώπη, δε μπορεί να θεωρηθεί ιδιαίτερα επιτυχημένο, καθώς δε μπόρεσε να δείξει αυτά που μπορούσε στην Ελβετία, τόσο λόγω κλιματολογικών συνθηκών όσο και λόγω του πρώτου "σοκ" που παθαίνουν οι Λατινοαμερικάνοι όταν βγαίνουν απ' τη χώρα τους. Εκεί, έμεινε μέχρι τον Ιούνιο του 1993, όταν και επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου βρήκε άμεσα συμβόλαιο με τα χρώματα της Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε. Ο Εστάι θα παίξει και στα 3 παιχνίδια που θα συμμετάσχει η Χιλή στο Κόπα Αμέρικα του 1993 και στη συνέχεια θα ηγηθεί της προσπάθειας της Ουνιβερσιδάδ! Θα παίξει σε 22 παιχνίδια και το Δεκέμβρη και θα σηκώσει την κούπα του πρωταθλητή για 2^η φορά στην καριέρα του. Μέσω εθνικής ομάδας, εν τω μεταξύ, είχε γίνει "κολλητός" με τον μεγάλο Ιβάν Ζαμοράνο (Iván Zamorano), που τότε έπαιζε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Ο τύπος της Χιλής τους αποκαλούσε μάλιστα «Το Δίδυμο των Τρομοκρατών», καθώς ο ένας μοίραζε αφειδώς τις πάσες και ο άλλος εκτελούσε κατά βούληση!

Χειμερινή περίοδος μεταγραφών στην Ελλάδα και η διοίκηση του Ολυμπιακού αναζητά έναν παίκτη να ηγηθεί στη μεσαία γραμμή, έναν παίκτη που να μπορεί να δώσει τη μπάλα με ευκολία μπροστά και να συμμαζέψει το παιχνίδι της ομάδας στο κέντρο, καθώς τότε θεωρήθηκε πως ο Βασίλης Καραπιάλης "δεν κάνει για τον Ολυμπιακό" και πως ο Τάκης Γκώνιας "είχε ακόμη πολλά να μάθει". Όπως και να το σκέφτηκαν πάντως, ο Εστάι έμοιαζε σούπερ περίπτωση και το κυριότερο, δεχόταν να έρθει στην Ελλάδα εκείνη την εποχή. Η μεταγραφή έκλεισε, ο Εστάι κατέβηκε στον Πειραιά και η μεταγραφή χαροποίησε τους οπαδούς του Ολυμπιακού και μάλιστα σε μια απ' τις θέσεις "φετίχ", αυτή του "δεκαριού"! Αποτέλεσε μία από τις πρώτες «δυνατές» μεταγραφές του Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος έβγαλε από τα ταμεία του συλλόγου 360 εκατομμύρια δραχμές για να εντάξει στο δυναμικό του το «10άρι» της εθνικής Χιλής!

Με τον Μπεντ Κρίστενσεν

Ήλθε στον Πειραιά σε φουλ αγωνιστικούς ρυθμούς. Στον πάγκο της ομάδας βρισκόταν Ως υπηρεσιακός προπονητής ο Κώστας Πολυχρονίου, ο οποίος είχε διαδεχθεί τους Όλεγκ Μπλαχίν (Oleh Blokhin) και Αντώνη Γεωργιάδη. Ο Πολυχρονίου θεωρεί πως ο Εστάι είναι έτοιμος για 11άδα και τον ρίχνει στη μάχη στον αγώνα του Ολυμπιακού με το Λεβαδειακό για τη φάση των "16" του Κυπέλλου Ελλάδας στο στάδιο Καραϊσκάκη. Αυτά που είδαν οι τυχεροί που βρέθηκαν στο γήπεδο εκείνη τη μέρα ήταν με μία λέξη ΜΑΓΙΚΑ. Στις 29 Δεκεμβρίου του 1993, ο Φαμπιάν Εστάι έδωσε ίσως την καλύτερη του παράσταση στα ελληνικά γήπεδα πασάροντας, κλέβοντας μπάλες, σουτάροντας, δίνοντας ασίστ και πετυχαίνοντας 2 γκολ στο εμφατικό 6-1 του Ολυμπιακού!

Ο Εστάι συνέχισε στο ίδιο μοτίβο, αφού προερχόταν από πλήρη αγωνιστική δράση και πρωταγωνίστησε και στη νίκη επί του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ στις 6 Ιανουαρίου του 1994. Παρότι τραυματίστηκε και έγινε αλλαγή στο 86^ο λεπτό του ντέρμπι των «αιωνίων», βοήθησε την ομάδα του να κερδίσει με 2-1! Ακολούθησε η απρόσμενη ισοπαλία 1-1, στο Καραϊσκάκη με τον Άρη και η ισοπαλία 1-1 με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα στις 16 Ιανουαρίου. Στο συγκεκριμένο αγώνα μάλιστα, ο Εστάι λίγο έλειψε να βάλει ένα απίστευτο γκολ, καθώς από απομάκρυνση της άμυνας του ΠΑΟΚ, βλέποντας τη μπάλα να έρχεται επιχείρησε "ψαλιδάκι" από πολύ μακριά αλλά η μπάλα δε του έκανε το χατίρι καθώς τράνταξε το δοκάρι της εστίας του «δικεφάλου». Ακολούθησε μια ισοπαλία για το κύπελλο (2-2) με τον Ηρακλή και η νίκη επί του Αθηναϊκού στο Καραϊσκάκη με 2-0 στις 23 Ιανουαρίου και κάπου εκεί αρχίζουν τα προβλήματα του Εστάι.

Δείτε το "ψαλιδάκι'' και το δοκάρι του Εστάι, στο 1:20

Ο Σωκράτης Κόκκαλης ανακοινώνει την πολυαναμενόμενη πρόσληψη προπονητή, η οποία άκουγε στο όνομα Νίκος Αλέφαντος! Ο Ολυμπιακός με Αλέφαντο στον πάγκο έκανε μια ήττα στην Πάτρα απ' την Παναχαϊκή στις 29 Ιανουαρίου (1-2), μένοντας οριστικά εκτός τίτλου, ενώ λίγες ημέρες αργότερα στις 2 Φεβρουαρίου, με την ήττα απ' τον Ηρακλή στο Καυταντζόγλειο (0-1) έμεινε και εκτός κυπέλλου Ελλάδας. Ο Αλέφαντος έβαζε στην 11άδα βρέξει-χιονίσει τον Εστάι, κανείς όμως δεν είχε υπολογίσει ότι ο παίκτης από το καλοκαίρι το 1992 ουσιαστικά έπαιζε χωρίς σταματημό! Ιούνιος 1992 - Ιούνιος 1993 στο πρωτάθλημα με τη Σεντ Γκάλεν, Ιούλιος 1993 στο Κόπα Αμέρικα με τη Χιλή, Αύγουστος 1993 - Δεκέμβριος 1993 πρωτάθλημα Χιλής, Δεκέμβριος 1993 και πέρα βασικός με τον Ολυμπιακό! Ο Εστάι ήθελε ανάσες, αλλά ο Αλέφαντος, παρά το γεγονός ότι είχε άλλα τρία "10άρια" στη διάθεση του (Ηλίας Σαββίδης, Βασίλης Καραπιάλης, Τάκης Γκώνιας) δε μοίραζε το χρόνο συμμετοχής! Ο Αλέφαντος ξεκινάει την προετοιμασία - αφού πήρε "ψήφο εμπιστοσύνης" απ' τον Κόκκαλη και του ζητάνε να πει τις εντυπώσεις του απ' τους χαφ του. Ο Αλέφαντος τους βγάζει όλους ανάπηρους.

Ο Σαββίδης: "…είναι γκαζοζέν",
ο Μαρινάκης: "…είναι μισοπλέμονας",
ο Γκώνιας: "…δε μπορεί, δε κάνει",
ο Καραπιάλης: "…βρίσκει ο κώλος του στο χόρτο".

Και ο Εστάι; "...Ο Εστάι; Αυτός καίει πετρέλαιο"

λέει ο Αλέφαντος και καταλαβαίνει κανείς την εκτίμηση που είχε στο Χιλιανό μέσο! Ο Ολυμπιακός θα τερματίσει τελικά 3^ος πίσω από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό, με τον Εστάι να έχει 16 συμμετοχές και 3 γκολ. Το πρώτο του γκολ στο πρωτάθλημα το πέτυχε στις 3 Απριλίου του 1994 στο πλαίσιο της 31^ης αγωνιστικής, στη νίκη με 2-0 επί του ΟΦΗ στο Καραϊσκάκη.

Ο Εστάι πάντως, που ξεκουράστηκε λίγο και πήρε κάποιες ανάσες, ξεκίνησε πολύ δυναμικά στη σεζόν! Γκολ στις 24 Αυγούστου του 1994, στο 4-0 επί της Δόξας Δράμας για το Κύπελλο, γκολ στο 1-0 επί της Δόξας (πάλι) στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος στη Δράμα (28/08/1994), γκολ και στο 3-1 επί του Απόλλωνα Αθηνών για το πρωτάθλημα στο Καραϊσκάκη. Αν μη τι άλλο, παραγωγικό 20ήμερο... Έρχεται το ματς με τη Μαρσέιγ και η απόλυση του Αλέφαντου. Αναλαμβάνει ο Γιούτσος και η ομάδα μπερδεύεται με τις οδηγίες του. Ο Εστάι πάντως ξανασκοράρει στις 24 Σεπτεμβρίου, στο 6-1 επί του Ιωνικού Νίκαιας. Στις αρχές Οκτωβρίου, έρχεται στον Ολυμπιακό ο Ολλανδός Τάις Λίμπρεχτς (Thijs Libregts) και η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος του Εστάι στον Ολυμπιακό ξεκινάει...

Ο Εστάι προσπαθεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του νέου του προπονητή, ο οποίος όμως κάθε άλλο παρά λάτρης των Λατινοαμερικάνων ποδοσφαιριστών ήταν. Για την ακρίβεια όχι μόνο των Λατινοαμερικάνων, αλλά και γενικά των μη εχόντων λευκό χρώμα δέρματος! (ο Ντανιέλ Μπατίστα μπορεί να το επιβεβαιώσει). Ο Εστάι εκπαραθυρώνεται απ' την 11άδα και έρχεται το φιλικό με τον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι, στο οποίο ο Λίμπρεχτς θα έβγαζε συμπεράσματα και θα έκανε τις εισηγήσεις του για το ποιοι κάνουν και ποιοι όχι για τον Ολυμπιακό. Ο Εστάι ξεκινάει βασικός, κάνει ένα αποτυχημένο τακουνάκι έξω απ' την περιοχή που οδηγεί σε ευκαιρία για τον Αστέρα και ο Λίμπρεχτς πετάγεται σαν ελατήριο απ' τον πάγκο του κατακόκκινος, φωνάζοντας στον Εστάι. Την επόμενη ημέρα οι εφημερίδες είχαν στο ρεπορτάζ τους ότι ο Λίμπρεχτς "τελειώνει" τον Εστάι, καθώς τέτοιου είδους μέσος δε χωράει στον Ολυμπιακό. Έτσι, ο Φαμπιάν Εστάι αποδεσμεύτηκε απ' τον Ολυμπιακό το Δεκέμβριο του 1994 απ' τον Ολυμπιακό, μένοντας μόλις έναν χρόνο και στον Ολυμπιακό μετά από 23 συμμετοχές και 5 γκολ, κλείνοντας τον κύκλο του ακριβώς όπως τον άνοιξε. Με ντέρμπι εναντίον του Παναθηναϊκού!

Ο Εστάι δε δυσκολεύτηκε να βρει ομάδα. Επέστρεψε στην πατρίδα του και υπέγραψε στην Κόλο-Κόλο, όπου έμεινε για ενάμιση χρόνο έχοντας 32 συμμετοχές και 7 γκολ, ενώ θα κατακτήσει και το Κύπελλο Χιλής. Παράλληλα, τον Ιούλιο του 1995 θα παίξει σε 2 αγώνες για το Κόπα Αμέρικα. Στη συνέχεια μεταγράφεται στο Μέξικο για λογαριασμό της Ντεπορτίβο Τολούκα, στην οποία έμεινε για 3 σεζόν και κατέκτησε 2 πρωταθλήματα Μέξικο (84 συμμετοχές / 19 γκολ). Συμμετείχε σε 4 αγώνες των προκριματικών του Μουντιάλ 1998 και πέτυχε ένα γκολ, ενώ έπαιξε και στα 4 παιχνίδια που έδωσε η Χιλή στο Μουντιάλ. Στην Τολούκα έμεινε μέχρι το 1999, οπότε και μεταπήδησε στην Κλουμπ Αμέρικα και πάλι στο Μέξικο. Εκεί έμεινε μέχρι τα μισά της περιόδου 2001/02 (76 συμμετοχές / 11 γκολ), οπότε και μεταγράφηκε στην Ατλάντε και κάπου εκεί το όνομα του Εστάι ενεπλάκη σε ένα "ερωτικό σκάνδαλο", καθώς κάποια δημοσιεύματα στη χώρα του έβγαλαν στη φόρα "είδηση" - που ποτέ φυσικά δεν αποδείχθηκε - που ήθελε τους "κολλητούς" Ιβάν Ζαμοράνο και Φαμπιάν Εστάι να διατηρούν... ερωτική σχέση, τεκμηριώνοντας την έρευνα τους με το σκεπτικό πως "ο Εστάι πρότεινε τον Ζαμοράνο στην Αμέρικα".

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα αφ' ενός οι δύο παίκτες να διαψεύσουν μετά βδελυγμίας τους ισχυρισμούς, αφ' ετέρου ο Εστάι να τα βροντήξει και να φύγει μετά από ενάμιση χρόνο (56 συμμετοχές / 6 γκολ) και να μεταγραφεί αλλού. Ακολούθως, το καλοκαίρι του 2003 έκανε μεταγραφή στην Σάντος Λαγούνα με την οποία έπαιξε 20 αγώνες, σημειώνοντας 2 γκολ, παρ’ όλο που έκατσε μόνο κάποιους μήνες. Τον Ιανουάριο του 2004 μεταπήδησε στην Ακαπούλκο και το καλοκαίρι του ίδιου έτους επέστρεψε με μεταγραφή στην Ντεπορτίβο Τολούκα, στην οποία αγωνίστηκε για περίπου ένα χρόνο. Έπαιξε 12 αγώνες με ένα γκολ. Το 2005, ταξίδεψε στην Κολομβία για λογαριασμό της Αμέρικα Ντε Κάλι, κάνοντας 14 εμφανίσεις και πετυχαίνοντας 2 γκολ. Κάποιους μήνες μετά, επέστρεψε στη Χιλή και έκλεισε την καριέρα του σε μια ιδιαίτερη ομάδα! Όντας 38 ετών, πήγε το 2006 στην Παλεστίνο, μια ομάδα που ιδρύθηκε το 1920 από Παλαιστίνιους μετανάστες στο Σαντιάγο της Χιλής και αντιπροσωπεύει την παλαιστινιακή κοινότητα της πόλης! Πριν αποσυρθεί, είχε συμμετάσχει και στο Κόπα Αμέρικα του 1999 (παίζοντας σε 5 παιχνίδια) καθώς και στα προκριματικά του Παγκοσμίου κυπέλλου του 2002 (9 συμμετοχές, 1 γκολ). Το τελευταίο του παιχνίδι με την εθνική το έδωσε στις 24 Απριλίου του 2001 με αντίπαλο την Ουρουγουάη, αποχωρώντας μετά από 69 αγώνες και 5 γκολ.

Παρότι πλέον κόντευε τα 40, αναζήτησε ομάδα με στόχους, αφού ήθελε να συνεχίσει να παίζει σε σύλλογο που να του προσφέρει κίνητρο. Είχε επαφές με την Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα, με την οποία δεν συμφώνησε, ενώ είχε και πρόταση από την Μαϊάμι, χωρίς όμως να προκύψει συμφωνία. Τελικά, αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του, ως ένας από τους μόλις 7 παίκτες που έχουν φορέσει τη φανέλα όλων των μεγάλων ομάδων στη Χιλή (Κόλο Κόλο, Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα, Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε)!

Κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική το 1990, κάνοντας ντεμπούτο με τη Βραζιλία. Χρίστηκε 69 φορές διεθνής, και έστειλε 5 φορές τη μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα. Πέτυχε το πρώτο του διεθνές γκολ στις 22 Μαΐου του 1991, σε μια φιλική ισοπαλία 1-1 με την Ιρλανδία. Πήρε μέρος και στα 4 παιχνίδια που έδωσε η Χιλή στην τελική φάση του Μουντιάλ 1998 στη Γαλλία, ενώ βρέθηκε στην αποστολή της σε 4 Κόπα Αμέρικα (1991, 1993, 1995, 1999).

Η Χιλή του 1998, στην ισοπαλία 2-2 με την Ιταλία. Όρθιοι από αριστερά: Javier MARGAS, Ronald FUENTES, Pedro REYES, Nelson PARRAGUEZ, Clarence ACUNA και ο Nelson TAPIA. Καθιστοί από αριστερά: Fabian ESTAY, Moises VILLARROEL, Ivan ZAMORANO (c),
Francisco ROJAS και ο Marcelo SALAS

Σήμερα, συνεχίζει να παραμένει κοντά στο ποδόσφαιρο. Δηλώνει περήφανα... χιλιανομεξικάνος! Άκρως επικοινωνιακός, ζει στο Μέξικο Σίτι και είναι σχολιαστής στο τηλεοπτικό δίκτυο "Fox Sports". Ενίοτε, γράφει και τις απόψεις του στην ιστοσελίδα του καναλιού. Παράλληλα, έχει ανοίξει και ένα εστιατόριο, ωστόσο αυτό που τον ενδιαφέρει περισσότερο είναι η καριέρα του στην τηλεόραση. Παλιότερα είχε παίξει και σε ριάλιτι σόου στη χώρα του, ενώ καλείται κάποιες φορές να διδάξει σε πιτσιρικάδες τα μυστικά του ποδοσφαίρου. Ιδιαίτερα αναγνωρίσιμος, ασχολήθηκε για ένα διάστημα με το αθλητικό μάνατζμεντ και στο μέλλον, δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να ασχοληθεί πιο σοβαρά με την προπονητική! Συμμετέχει σε αγώνες φιλανθρωπικού χαρακτήρα και προς τιμήν αστέρων του παρελθόντος. Διατηρεί επαφές με τον Ντανιέλ Μπατίστα, ενώ όταν παρέλαβε ένα DVD με τα γκολ του στον Ολυμπιακό, δήλωσε συγκινημένος!

Ήταν κολλητός με τον Ιβάν Ζαμοράνο και το 2001 κατέβαλε πολλές προσπάθειες για να τον φέρει στην ομάδα του, την Αμέρικα. Τελικά, όταν πήγε τα «έσπασαν» για ποδοσφαιρικούς λόγους και για περίπου 7 χρόνια ήταν τσακωμένοι! Στη συνέχεια, υπήρξαν οι φήμες ότι του... χάλασε το γάμο, ενώ βγήκε και το σενάριο ότι είχαν ομοφυλοφιλική σχέση! Τη συγκεκριμένη φήμη, μάλιστα, ο Εστάι κλήθηκε να τη σχολιάσει live στην τηλεόραση, αφού αιωρούταν για καιρό, παρά τις αρχικές διαψεύσεις. Αφού κατέρριψε τον μύθο τόνισε:

«Γελάω με αυτά. Όταν θα έρθει η ώρα που θα μου αρέσουν οι άνδρες θα διαλέξω έναν μεγαλόσωμο, ύψους 1.90, ξανθό. Αυτός είναι υπερβολικά αδύνατος!».

Στη συνέχεια, βέβαια, τόνισε ότι για έναν οικογενειάρχη όπως αυτός, τέτοιες φήμες μπορούν να επηρεάσουν καταστάσεις, αν και στον ίδιο φέρνουν μόνο γέλιο. Ο Ζαμοράνο, με τον οποίο στα νιάτα τους είχαν τρομερή συνεργασία στην Εθνική και αποκαλούνταν Οιi τρομοκράτες», έχει βαφτίσει άλλωστε την κόρη του...

Τον Δεκέμβριο του 2008, έσμιξε με έναν ακόμα πρώην «ερυθρόλευκο», αφού έπαιξε, μαζί με αρκετούς ακόμα αστέρες, όπως ο Μάρτιν Παλέρμο (Martín Palermo), ο Κάρλος Βαλντεράμα (Carlos Valderrama), ο Ρενέ Ιγκίτα (René Higuita), ο Φαουστίνο Ασπρίγια (Faustino Asprilla), αλλά και ο αγαπημένος προπονητής του «Ελ Πατρόν», ο Κάρλος Μπιάνκι (Carlos Bianchi), στο φιλικό ματς με το οποίο ο Χόρχε Μπερμούδες (Jorge Bermúdez) είπε «αντίο» στην ενεργό δράση!