Ο Χιλιανός κεντρικός επιθετικός Ιβάν Ζαμοράνο (Iván Luis Zamorano Zamora), γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1967 στο Σαντιάγο της Χιλής. Μαζί με τον Μαρσέλο Σάλας (Marcelo Salas) και ο Ελίας Φιγκερόα (Elias Figueroa) θεωρείται ως ένας από τα πιο αναγνωρίσιμους ποδοσφαιριστές της Χιλής. Ήταν μέλος της εθνική ομάδας της Χιλής και έπαιξε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και σε 4 τουρνουά Copa América. Έπαιξε για αρκετούς συλλόγους, κυρίως ισπανικές ομάδες όπως η Σεβίλλη και η Ρεάλ Μαδρίτης, καθώς και στην Ίντερ του Μιλάνου. Κέρδισε το ισπανικό πρωτάθλημα της περιόδου 1994/95 και ήταν πρώτος σκόρερ της σεζόν με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Κατέκτησε επίσης το Κύπελλο UEFA με την Ίντερ.
Ένας δυνατός και παραγωγικός σκόρερ, ήταν ιδιαίτερα γνωστός για την τρομερή του δύναμη, την άριστη τεχνική του, την ταχύτητα σκέψης και δράσης, την αίσθηση του σκόρερ που τον βοηθούσε να «οσμίζεται» το γκολ και τέλος, το απίθανο άλμα του. Έχει υπολογιστεί ότι μπορούσε να σηκωθεί για ένα περίπου μέτρο και να μείνει στον αέρα για σχεδόν τρία δευτερόλεπτα και θεωρείται ως ένας από τους πιο μεγάλους «κεφαλοσφαιριστές» όλων των εποχών!. Επιλέχθηκε από τον Πελέ στον Κατάλογο FIFA 100, που περιλαμβάνει τους Καλύτερους Εν Ζωή Ποδοσφαιριστές του Κόσμου το 2004. Είχε τα παρατσούκλια «Μπαμ-Μπαμ» και «Ιβάν Ο Τρομερός».
Ένας δυνατός και παραγωγικός σκόρερ, ήταν ιδιαίτερα γνωστός για την τρομερή του δύναμη, την άριστη τεχνική του, την ταχύτητα σκέψης και δράσης, την αίσθηση του σκόρερ που τον βοηθούσε να «οσμίζεται» το γκολ και τέλος, το απίθανο άλμα του. Έχει υπολογιστεί ότι μπορούσε να σηκωθεί για ένα περίπου μέτρο και να μείνει στον αέρα για σχεδόν τρία δευτερόλεπτα και θεωρείται ως ένας από τους πιο μεγάλους «κεφαλοσφαιριστές» όλων των εποχών!. Επιλέχθηκε από τον Πελέ στον Κατάλογο FIFA 100, που περιλαμβάνει τους Καλύτερους Εν Ζωή Ποδοσφαιριστές του Κόσμου το 2004. Είχε τα παρατσούκλια «Μπαμ-Μπαμ» και «Ιβάν Ο Τρομερός».
Τον ακολουθούσαν
διάφορα παρατσούκλια στην καριέρα του, όπως το «Ιβάν ο Τρομερός» και «Το Ελικόπτερο».
Ο ίδιος προτιμά το «Μπαμ-Μπαμ» που είναι και το πρώτο του και με αυτό έγινε
γνωστός. Ξεκίνησε την καριέρα του στη Τρασαντίνο και στη συνέχεια
μετακόμισε στη Κομπρεσάλ της Χιλής το 1985. Το 1988, ήλθε στην Ευρώπη, όταν μεταγράφηκε
στην ελβετική Σεν Γκάλεν, σκοράροντας 34
γκολ σε 56 αγώνες στις τρεις σεζόν του στην Ελβετία. Το 1991 έκανε το ντεμπούτο
του στην ισπανική Πριμέρα Ντιβιζιόν με την Σεβίλλη, όπου έπαιξε 59 αγώνες και σκόραρε
21 γκολ πριν μεταγραφεί, μετά από 2 χρόνια, το 1992, στην Ρεάλ Μαδρίτης για 5 εκατομμύρια δολάρια.
Στη «Βασίλισσα» έμεινε τέσσερα χρόνια, μεταξύ του 1992
και του 1996, σκοράροντας 101 γκολ σε
173 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις, ενώ πανηγύρισε μαζί της ένα πρωτάθλημα
(1995), ένα Κύπελλο (1993) και ένα Σούπερ Καπ Ισπανίας (1993). Στις 3
Σεπτεμβρίου του 1994, η Σεβίλλη υποδέχθηκε τη Ρεάλ Μαδρίτης, για το πρωτάθλημα.
Ακριβώς 12 δευτερόλεπτα μετά την έναρξη του αγώνα, άνοιξε το σκορ για τη
«Βασίλισσα», με αυτό το γκολ να παραμένει, μέχρι σήμερα, το γρηγορότερο που
έβαλε ποτέ παίκτης των «μερένγκες», σε όλες τις διοργανώσεις, σε ολόκληρη την
ιστορία της ομάδας! Ο τίτλος του πρωταθλήματος
που πήραν οι «μερένγκες» επί των ημερών του, την περίοδο 1994/95, φέρει φαρδιά
πλατιά τη δική του υπογραφή, αφού σημείωσε 28 τέρματα και αναδείχθηκε πρώτος
σκόρερ αλλά και πολυτιμότερος ποδοσφαιριστής της σεζόν!
Εκείνη τη χρονιά, έφτιαξε ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό δίδυμο με τον δανό Μίκαελ Λάουντρουπ ( Michael Laudrup). Τις σεζόν 1992/93 και 1994/95, κέρδισε το Τρόπαιο EFE, το οποίο απονέμεται στον καλύτερο Λατινοαμερικάνο παίκτης στη La Liga, από το ισπανικό πρακτορείο ειδήσεων EFE. Η κορυφαία του εμφάνιση με τα λευκά πάντως, ήταν αναμφίβολα εκείνη που έκανε στο ντέρμπι με τη Μπαρτσελόνα, στις 7 Ιανουαρίου του 1995. Εκείνο το βράδυ η «Βασίλισσα» συνέτριψε την «αιώνια» αντίπαλό της με 5-0, με τον «Μπαμ Μπαμ» να βάζει χατ-τρικ και να συμμετέχει και στα άλλα δύο γκολ!
Μετά από πέντε σεζόν στο ισπανικό πρωτάθλημα, έπαιξε 4 σεζόν, από το 1996 έως το 2000, στη ιταλική Serie A με τα χρώματα της Ίντερ. Ήταν ο συμπαίκτης, μεταξύ άλλων, με τον Γιούρι Τζορκαέφ (Youri Djorkaeff), ton Ντιέγκο Σιμεόνε (Diego Simeone), τον Χαβιέ Ζανέτι (Javier Zanetti) και το «φαινόμενο» τον βραζιλιάνο Ρονάλντο (Ronaldo Luís Nazário de Lima). Αρχικά ήταν ο κορυφαίος επιθετικός της ομάδας, κρατώντας τη φανέλα με το πολυπόθητο № 9. Ωστόσο, μετά την άφιξη του Ρομπέρτο Μπάτζιο (Roberto Baggio) στο σύλλογο, ο Ρονάλντο αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το № 10 και να φορά τον № 9. Ως εκ τούτου, ο Ζαμοράνο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον αγαπημένο του αριθμό και άρχισε να φοράει την φανέλα με το № «1+8», με το σύμβολο της πρόσθεσης ανάμεσα στους αριθμούς, καθιστώντας με την μαθηματική σχέση ακόμα ένα № 9!
Τον Μάιο του 1998, η Ίντερ κατέκτησε το Κύπελλο UEFA,
νικώντας με 3-0 στον τελικό την Λάτσιο, με τον Ζαμοράνο να σκοράρει το πρώτο γκολ.
Είχε επίσης σκοράρει στο δεύτερο παιχνίδι του τελικού της ίδιας διοργάνωσης του
προηγούμενου έτους, που κρίθηκε στα πέναλτι. Είχε χάσει πέναλτι στην διαδικασία και η Ίντερ
έχασε από την Σάλκε 1-4. Το 2001 πήγε στο Μέξικο για να παίξει για την Κλαμπ Αμέρικα
για δύο σεζόν, κερδίζοντας το Torneo de Verano στην πρώτη. Έκλεισε την καριέρα
του παίζοντας στη ομάδα της καρδιάς του, την Κόλο-Κόλο της πατρίδας του,
κάνοντας το παιδικό του όνειρο πραγματικότητα,
το 2003, μετά από μια επαγγελματική καριέρα πάνω από 16 χρόνια.
Έκανε το ντεμπούτο του στην εθνική ομάδα της Χιλής, σε ηλικία
των 20 ετών, στις 19 Ιουνίου του 1987, σκοράροντας ένα γκολ σε μια φιλική (3-1)
νίκη εναντίον του Περού. Ο ίδιος σκόραρε πέντε γκολ στις 29 Απριλίου του 1997,
στους προκριματικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998 εναντίον της Βενεζουέλας,
η οποία έληξε 6-0. Έπαιξε και στα τέσσερα παιχνίδια της Χιλής στο Παγκόσμιο
Κύπελλο του 1998, «σερβίροντας» στον Μαρσέλο Σάλας το γκολ της ισοφάρισης, στο
1-1 με την Αυστρία. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000, κέρδισε το χάλκινο
μετάλλιο, σκοράροντας στη νίκη 2-0 εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, στον μικρό
τελικό και ήταν ο πρώτος σκόρερ του τουρνουά με 6 γκολ. Ο τελευταίος διεθνής
αγώνας του, σε ηλικία 34 ετών, ήταν ένας φιλικός αγώνας που διοργανώθηκε προς τιμήν
του, μεταξύ της Χιλής και της Γαλλίας, την 1η Σεπτεμβρίου του 2001, που η Χιλή
κέρδισε με 2-1. Έγινε 69 φορές διεθνής , σκοράροντας 34 γκολ.
Ήταν το διαφημιστικό πρόσωπο για το σύστημα μεταφορών του νέου Σαντιάγο, το «Transantiago», η οποία του επέφερε κριτική λόγω των αποτυχιών εκκίνησης του συστήματος! Ασχολείται σε ποικίλες επιχειρηματικές δραστηριότητες στη χώρα του. Παράλληλα διευθύνει το δικό του αθλητικό κέντρο, ενώ συχνότατα σχολιάζει τα τεκταινόμενα στον χώρο του ποδοσφαίρου για διάφορα Ραδιοτηλεοπτικά Μέσα. Είναι πρόσωπο ευρείας αποδοχής στη χώρα του και η γνώμη του έχει βαρύνουσα σημασία.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- 1983–1988: Club de Deportes Cobresal, 31 (8)
- 1985/86: (δανεικός) → Club Deportivo Trasandino de Los Andes, 29 (27)
- 1988–1990: Fussballclub St. Gallen 1879, 56 (34)
- 1990–1992: Sevilla Fútbol Club, 59 (21)
- 1992–1996: Real Madrid Club de Fútbol, 173 (101)
- 1996–2001: F.C. Internazionale Milano, 101 (25)
- 2001/02: Club de Fútbol América S.A. de C.V. –Μέξικο, 63 (33)
- 2003: Club Social y Deportivo Colo-Colo, 14 (8)
Σύνολο Καριέρας: 490 (233)
Διεθνής
- 1987–2001: Χιλή, 69 (34)
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με την Trasandino
- Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Χιλής: 1985
- Κύπελλο Χιλής: 1987
- Κύπελλο Ισπανίας: 1993
- Σούπερ Καπ Ισπανίας: 1993
- Πρωτάθλημα Ισπανίας: 1994/95
- Κύπελλο UEFA: 1997/98
- Πρωτάθλημα Μέξικο: 2002
Διεθνείς
Με την Χιλή
- Ολυμπιακοί Αγώνες: 3η θέση –Χάλκινο Μετάλλιο στο Σύδνεϋ το 2000
Προσωπικές Διακρίσεις
- Καλύτερος Ξένος Παίκτης Ελβετικού Πρωταθλήματος: 1989/90
- Καλύτερος Λατινοαμερικάνος Παίκτης Ισπανικού Πρωταθλήματος: 2 (1992/93, 1994/95)
- Πρώτος Σκόρερ Ισπανικού Πρωταθλήματος: 1994/95
- Καλύτερος Ξένος Παίκτης Ισπανικού Πρωταθλήματος: 1994-95
- Μέλος Ενδεκάδας της Χρονιάς από την Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων Αθλητικού Τύπου: 1994/95
- Πρώτος Σκόρερ Ολυμπιακού Τουρνουά Ποδοσφαίρου: 2000
- Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του
Κόσμου, που συνέταξε ο Πελέ το 2004, για τον εορτασμό των 100 ετών της FIFA.
