Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον

Ο Σκωτσέζος κεντρικός επιθετικός και αργότερα πολύ πετυχημένος προπονητής, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον (Sir Alexander Chapman "Alex" Ferguson) γεννήθηκε στη Γλασκώβη, τη πρωτεύουσα της Σκωτίας, την 31η Δεκεμβρίου του 1941. Ήταν ο προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από το 1986 έως το 2013. Θεωρείται από πολλούς παίκτες, προπονητές και αναλυτές ως ένας από τους Μεγαλύτερους και πιο Επιτυχημένους προπονητές Όλων των Εποχών. Έπαιξε ως επιθετικός για αρκετούς Σκωτσέζικους συλλόγους, συμπεριλαμβανομένων της Ντανφέρμλιν και της Ρέιντζερς. Παίζοντας για τη Ντανφέρμλιν, ήταν ο πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα της Σκωτίας κατά την περίοδο 1965/66. Προς το τέλος της ποδοσφαιρικής του σταδιοδρομίας, εργάστηκε ως προπονητής, συνεχίζοντας αργότερα την προπονητική στην Ιστ Στιρλινγκσάιρ και τη Σεντ Μίρεν. Απόλαυσε μια άκρως επιτυχημένη περίοδο ως προπονητής της Αμπερντίν, κερδίζοντας 3 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα Σκωτίας και  το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1983. Ανέλαβε για λίγο την εθνική Σκωτίας μετά το θάνατο του Τζοκ Στιν (Jock Stein), οδηγώντας την ομάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986.


Διορίστηκε προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το Νοέμβριο του 1986. Κατά τη διάρκεια των επόμενων 26 ετών που ηγείτο των «μπέμπηδων» κέρδισε 38 τρόπαια, συμπεριλαμβανομένων 13 τίτλων Premier League, 5 Κυπέλλων Αγγλίας και 2 τίτλων UEFA Champions League. Ανακηρύχθηκε Ιππότης από της Βασίλισσα το 1999, για τις υπηρεσίες του στο παιχνίδι. Είναι ο μακροβιότερος προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έχοντας ξεπεράσει το ρεκόρ Σερ Ματ Μπάσμπι (Sir Matt Busby) στις 19 Δεκεμβρίου του 2010. Αποσύρθηκε από τη προπονητική στο τέλος της σεζόν 2012/13, έχοντας κατακτήσει την Premier League την τελευταία του σεζόν.


Τόσο ανάποδος  άνθρωπος ήταν από βρέφος, που ούτε στους γονείς του δεν επέτρεψε να γιορτάσουν όπως θα ήθελαν. Ήθελε από την πρώτη κιόλας μέρα της ζωής του να έχει ο ίδιος τον πλήρη έλεγχο. Άρχισε την ενεργή απασχόλησή του με το ποδόσφαιρο στην ηλικία των 16 ετών, αγωνιζόμενος ως ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής στους Κουίνς Παρκ της Γλασκώβης και η σχέση του με τα αντίπαλα δίχτυα ήταν εξαρχής έντονα ερωτική. Παρά το γεγονός ότι ήταν μόλις 18 ετών και είχε κατορθώσει να σκοράρει 20 γκολ σε 31 αγώνες, δεν είχε καλή χημεία με την ομάδα και έτσι, μεταγράφηκε στη Σεντ Τζόνσον, από εκεί στη Ντανφέρμλιν, στους Ρέιντζερς, στη Φόλκερκ (κατόπιν προτροπής της γυναίκας του) και όχι στη Νότιγχαμ Φόρεστ, η οποία έδινε γη και ύδωρ για να τον κάνει δικό της και από εκεί στην Άιρ Γιουνάιτεντ, όπου ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα, το 1974. Επρόκειτο για έναν δεινό σκόρερ, με 170 τέρματα σε σύνολο 317 εμφανίσεων.


Τα καλύτερα δεν είχαν έρθει για τον Φέργκιουσον, καθώς η επιτυχημένη του πορεία ως επιθετικός έμελλε να είναι ένα απόλυτο τίποτα μπροστά σε αυτό που θα επακολουθούσε. Στα 32 του προσλαμβάνεται ως πρώτος προπονητής της Ιστ Στέρλινγκσαϊρ, με μισθό που μόλις και μετά βίας έφτανε τις 40 στερλίνες την εβδομάδα. Εκεί, απέκτησε από την πρώτη κιόλας στιγμή τη φήμη του δύστροπου. Στα μισά του ίδιου έτους, αποφάσισε να πάρει το μεγάλο ρίσκο και να τους αφήσει, προτιμώντας τη Σεντ Μίρεν. Το πρώτο μεγάλο άλμα στην προπονητική του καριέρα είχε μόλις γίνει.


Η Σεντ Μίρεν αγωνιζόταν στη Β’ Εθνική Κατηγορία της Σκωτίας, όταν την ανέλαβε ο Φέργκιουσον. Μέσα σε τρία χρόνια την ανέβασε στην Σκωτσέζικη Premier League και την οδήγησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αυτό που αυξάνει τον βαθμό δυσκολίας του όλου επιτεύγματος είναι το γεγονός ότι η ομάδα του είχε μέσο όρο ηλικίας τα 19 χρόνια (!!!) Και στη Σεντ Μίρεν, όμως, ο ατίθασος Σερ Άλεξ Φέργκιουσον είχε τα εξωαγωνιστικά θεματάκια του. Για την ακρίβεια, παραμένει μυστηριώδης μέχρι και σήμερα ο λόγος για τον οποίο απολύθηκε. Λίγο τον ένοιαξε ωστόσο, αφού τα κατορθώματά του δεν θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα και το 1978 προσλήφθηκε από την Αμπερντίν.


Αν η ιστορία γράφεται από τους νικητές και τους τιτλούχους, είναι βέβαιο πως ο Άλεξ Φέργιουσον άρχισε να τη γράφει με χρυσά κεφαλαία γράμματα το 1978. Κάθισε στον πάγκο της σκωτσέζικης ομάδας μέχρι το 1986 και την οδήγησε σε δέκα τίτλους, οι οποίοι αναλύονται σε τρία πρωταθλήματα, τέσσερα κύπελλα  και ένα League Cup Σκωτίας, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης κι ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ! Οι δύο ευρωπαϊκοί το 1983, είναι οι πρώτοι και οι τελευταίοι στην ιστορία του συλλόγου! Τι να πει κανείς και τι να πρωτοθαυμάσει σ’ έναν σπουδαίο Βρετανό;


Η φήμη του αυστηρού και δύστροπου όλα αυτά τα χρόνια δεν είχε φύγει από πάνω του, όμως κανείς δεν της έδινε σημασία πλέον, γιατί και ο πιο αδαής είχε καταλάβει πως αυτός ήταν ο τρόπος του για να παίρνει από τους ποδοσφαιριστές του το 200% των δυνατοτήτων τους και να χτίζει μεγάλες ομάδες. Αυτή του την ικανότητα ζήλεψαν από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τον έκαναν δικό τους το 1986. Ο Φέργκιουσον παρέμενε κάτοικος Μεγάλης Βρετανίας, ωστόσο η μετακόμισή του στην Αγγλία ήταν η απόδειξη ότι οι αξίες δεν χάνονται. Εκεί του δόθηκε και ο τίτλος του Σερ, ως αναγνώριση της σπουδαίας διαχρονικά πορείας του στα ποδοσφαιρικά γήπεδα.


Αν μπω στη διαδικασία να γράψω αναλυτικά για τα χρόνια του Φέργκιουσον στη Μάντσεστερ, θα γράφω μέχρι αύριο και θα καταλήξω να έχω γράψει ελάχιστα πράγματα. Άλλωστε, οι τίτλοι αναφέρονται παρακάτω! Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώτο πρωτάθλημα Αγγλίας το κατέκτησε τη σεζόν 1992-1993, ενώ ως τότε ήταν το… παιδί της φάπας. Η Μάντσεστερ παρά ταύτα τον κράτησε, υπογράφοντας μαζί του συμβόλαιο ζωής. Δεν τον απαξίωσε. Άμπαλοι Άγγλοι, δεν αλλάζουν προπονητή πιο συχνά απ’ ότι αλλάζουν εσώρουχα…

Το τελευταίο του παιχνίδι στο «Ολντ Τράφορντ» ήταν αυτό ανάμεσα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη Σουόνσι (2-1) στις 12 Μαΐου του 2013, όπου ο μεγάλος κόουτς ήταν βαθύτατα συγκινημένος. Είναι πολλά τα 27 χρόνια στη Μάντσεστερ. Ήταν νιος και γέρασε που λένε…
"Ο Σερ Άλεξ είναι ένας μοναδικός τεχνικός στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Σερ Άλεξ είναι μοναδικός τεχνικός στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. O Σερ Άλεξ είναι μοναδικός στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρο".


Με αυτά τα λόγια επιχείρησε ο Ζοζέ Μουρίνιο να προσεγγίσει όσο το δυνατόν περισσότερο το φαινόμενο "Σερ Άλεξ Φέργκιουσον" και η αλήθεια είναι ότι το πέτυχε σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Διαβάστε μερικά πράγματα για τον Φέργκιουσον στα 25 χρόνια παρουσίας του στο «Θέατρο των Ονείρων».


  •  Έχοντας μπροστά του μόνο τον Γκι Ρου (44 χρόνια στην Οσέρ, από το 1961 μέχρι το 2005), τον «Γουίλι» Μάλεϊ (43 χρόνια στη Σέλτικ, από το 1897 μέχρι το 1940), τον Μπιλ Στρουθ (34 χρόνια στους Ρέιντζερς, από το 1920 έως και το 1954)  και τον Ντέιβιντ Κάλντερχεντ (από το 1907 ως το 1933 στην Τσέλσι), διετέλεσε για 27 καθοδηγητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και θεωρείται κάτι σαν «ιερό τοτέμ» στο Νησί.
  •   Σε σύγκριση μάλιστα με τους άλλους "μεγάλους" Βρετανούς μάνατζερς που σταμάτησαν πριν βγουν στη... σύνταξη (ο Σερ Ματ Μπάσμπι αποχώρησε από τους πάγκους σε ηλικία 62 ετών, ο Μπράιαν Κλαφ στα 58 του, ο Μπιλ Σάνκλι στα 60 και ο Μπομπ Πέισλι στα 64), ο Σκωτσέζος λίγο πριν την όγδοη δεκαετία της ζωής του συνέχιζε τις πτήσεις στην κορυφή.
  •  Το παλμαρέ του κοσμούν 37 τρόπαια (!), με τον πιο επιτυχημένο τεχνικό στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου και μακροβιότερο στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να έχει εξελιχτεί σε έναν μεγά συλλέκτη μεταλλίων, ο οποίος δεν χορταίνει να σηκώνει τρόπαια, να καταρρίπτει ρεκόρ και να φτιάχνει ομάδες με DNA πρωταθλητή.
  •   Άνθρωπος που να έχει επηρεάσει περισσότερο από τον Φέργκιουσον ολόκληρες καριέρες αθλητών, προπονητών και αντιπάλων δεν υπάρχει και ο άρχοντας των δαχτυλιδιών στην Premier League (12 στους 19 τίτλους) φαίνεται πως θα συνεχίσει να εμπνέει γενιές και γενιές οπαδών για αρκετά χρόνια ακόμα.
  • Πάνω από 76.000 οπαδοί συμμετείχαν σε ένα συγκλονιστικό standing ovation προς τιμήν του πριν το Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Σάντερλαντ, χειροκροτώντας τον μάλιστα παρατεταγμένοι οι παίκτες των δύο ομάδων και οι διαιτητές του αγώνα κατά την είσοδό του στο... δεύτερο σπίτι του, το «Ολντ Τράφορντ», ενώ έκπληξη τού είχε και η διοίκηση. 
  •   Έκπληξη αναπάντεχη με τα αποκαλυπτήρια της "Sir Alex Ferguson Stand" (μετονομασία της North Stand), ενώ διά στόματος του εκτελεστικού διευθυντή των «κόκκινων διαβόλων», Ντέιβιντ Γκιλ, έγινε γνωστό ότι πριν την έναρξη της νέας ποδοσφαιρικής σεζόν θα έιναι έτοιμο και άγαλμα του "Φέργκι" έξώ από τη συγκεκριμένη εξέδρα (η μεγαλύτερη του γηπέδου).
  •   "Δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Δεν ήξερα τίποτα, ούτε εγώ ούτε η οικογένειά μου. Θα πρέπει πραγματικά να ευχαριστήσω τον σύλλογο καθώς ήταν μία στιγμή υπερηφάνειας", δήλωσε μέσα σε έντονη συγκινησιακή φόρτιση ο άνθρωπος-σύμβολο της Γιουνάιτεντ, εκείνος που την πήρε από το χεράκι το 1986 και από την ανυποληψία την οδήγησε στον κολοφώνα της δόξας.
Ποιες είναι όμως οι ημερομηνίες-ορόσημο στην 25ετή πορεία του Σερ Άλεξ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ποια είναι τα νούμερα που είναι συνυφασμένα με την πιο χρυσή ποδοσφαιρική αυτοκρατορία στη "Γηραιά Αλβιώνα"; Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι της παραμυθένιας διαδρομής του από το 1986:

Ο Σερ Άλεξ Φέγκιουσον στη ManUtd μέσα από αριθμούς

  • 37 σημαντικοί τίτλοι
  • 13 κατακτήσεις Premier League (1992/93, 1993/94, 1995/96, 1996/97, 1998/99, 1999-2000, 2000/01, 2002/03, 2006/07, 2007/08, 2008/09, 2010/11, 2012/13)
  • 2 Champions League (1998/99, 2007/08)
  • 5 FA Cup (1989/90, 1993/94, 1995/96, 1998/99, 2003/04)
  • 4 League Cup (1991/92, 2005/06, 2008/09, 2009/10)
  • 1 τρεμπλ (1998/99)
  • 1 Κύπελλο Κυπελλούχων (1990/91)
  • 1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (1991)
  • 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο (1999)
  • 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων (2008)
  • 10 Charity/Community Shield (1990, 1993, 1994, 1996, 1997, 2003, 2007, 2008, 2010, 2011)
  • 10 φορές "Προπονητής της Χρονιάς στην Premier League" (1993/94, 1995/96, 1996/97, 1998/99, 1999–2000, 2002/03, 2006/07, 2007/08, 2008/09, 2010/11)
  • 1.409 παιχνίδια στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
  • 1.925 πόντοι στην Premier League
  • 1.799 γκολ η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην Premier League
  • 45 ματς το μεγαλύτερο αήττητο σερί της Γιουνάιτεντ σε όλες τις διοργανώσεις επί Φέργκιουσον
  • 9-0 η πιο ευρεία νίκη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με Φέργκιουσον, στο "Ολντ Τράφορντ" με αντίπαλο την Ίπσουιτς (1995)
  • 1-6 η πιο βαριά ήττα του, στο "Ολντ Τράφορντ" με τη Μάντσεστερ Σίτι (2011)
  • 26 χρόνια περίμενε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για ένα πρωτάθλημα, πριν το πρώτο του Φέργκι το 1993
  • 30.750.000 λίρες δόθηκαν στην Τότεναμ για το Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ το 2008, ποσό που αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου
  • 80.000.000 λίρες μπήκαν στα ταμεία της Γιουνάιτεντ από τη μεταγραφή του Κριστιάνο Ρονάλντο στη Ρεάλ Μαδρίτης, με το ποσό αυτό να συνιστά την ακριβότερη μεταγραφή όλων των εποχών στο ποδόσφαιρο
  • 625.000 λίρες ξοδεύτηκαν για τον Ντένις Έργουιν, με τον Άλεξ Φέργκιουσον να τον θεωρεί ως την καλύτερη μεταγραφή επί θητείας του αφού "έβγαλε κάθε λίρα από όσες δόθηκαν για αυτόν"
  • 1.200.000 λίρες πήγαν για τον Ερίκ Καντονά, ο οποίος αποκτήθηκε από τη Λιντς το Νοέμβριο του 1992
  • 60.000 λίρες ήταν ο ετήσιος μισθός του Φέργκιουσον όταν ανέλαβε τη Γιουνάιτεντ το 1986
  • 5.000.000 λίρες ήταν το ετήσιο κασέ του όταν αποχώρησε
  • 7 χρόνια ήταν το διάστημα που ο Φέργκιουσον δεν έδινε συνεντεύξεις στο BBC. To εμπάργκο του Σκωτσέζου ξεκίνησε το 2004 εξαιτίας ενός ντοκιμαντέρ που είχε προβάλει ο σταθμός για τον γιο του, Τζέισον. Τον Αύγουστο του 2011 "λύθηκε το θέμα", με τον 70χρονο να δίνει πλέον κανονικά συνεντεύξεις μετά από ματς της Premier League.
  • 3 εβδομάδες έκανε να απαντήσει σε ερωτήσεις του Sky Sports μέσα στο 2003 για το λόγο ότι ένας απεσταλμένος του σταθμού τον είχε ακολουθήσει για να του πάρει συνέντευξη μέχρι την πόρτα του σπιτιού του
  • 14 ο αριθμός των προπονητών που έπιασαν δουλειά στη Μάντσεστερ Σίτι στα 25 χρόνια μοναρχίας του Φέργκιουσον στο Ολντ Τράφορντ
  • 17 τα παιχνίδια που έλειψε από τον πάγκο της Γιουνάιτεντ ο Φέργκιουσον λόγω τιμωρίας

Οι ημερομηνίες-σταθμοί του Φέργκιουσον στη ManUtd

  •  6 Νοεμβρίου 1986 Ο Άλεξ Φέργκιουσον αφήνει την Αμπερντίν μετά από μία άκρως πετυχημένη παρουσία και αντικαθιστά τον Ρον Άτκινσον στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οι τίτλοι τέλους για τον "Big" Άτκινσον έπεσαν μετά την βαριά ήττα με 4-1 από τη Σαουθάμπτον για το League Cup.
  • 8 Νοεμβρίου 1986 Το ντεμπούτο του στον πάγκο δεν συνοδεύεται από επιτυχία, με τους "κόκκινους διαβόλους" να γνωρίζουν εκτός έδρας ήττα με 2-0 από την Όξφορντ.
  • Δεκέμβριος 1989 Μετά το άσχημο ξεκίνημά στην τέταρτη σεζόν στον πάγκο, φουντώνουν οι φήμες που θέλουν τη διοίκηση της Γιουνάιτεντ να τον απομακρύνει. "Three years of excuses and it's still crap ... ta-ra Fergie", αναφέρει το περιεχόμενο ενός -αλησμόνητου- πανό που κάνει την εμφάνισή του στο "Ολντ Τράφορντ" κατά του Φέργκι. Ο εμπνευστής του πάντως ζήτησε συγγνώμη 25 χρόνια μετά.
  • 7 Ιανουαρίου 1990 Η Γιουνάιτεντ νικάει 1-0 τη Νότινγχαμ Φόρεστ στο "Σίτι Γκράουντ" για τον τρίτο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας, με γκολ του Μαρκ Ρόμπινς. Ο μύθος λέει πως αυτή η νίκη "έσωσε το κεφάλι" του Φέργκιουσον. Τον Μάη της ίδιας χρονιάς, η Γιουνάιτεντ κατακτά το FA Cup.
  • 2 Μαρτίου 1991 Ο Ράιαν Γκιγκς κάνει το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα στην ήττα με 2-0 από την Έβερτον. Ο Ουαλός θα σπάσει τελικά το ρεκόρ του Μπόμπι Τσάρλτον με τις 756 συμμετοχές με τα κόκκινα.
  • 26 Νοεμβρίου 1992 Πάνω σε κουβέντα του με τον τεχνικό της Λιντς, Χάουαρντ Γουόλκινσον, για το αν είναι διαθέσιμος προς πώληση ο Ντένις Έργουιν, ο Φέργκιουσον "κλείνει" τον Γάλλο φορ Ερίκ Καντονά με 2.100.000 λίρες. Το νερό (για τον πρωταθλητισμό) είχε αρχίσει να μπαίνει στο αυλάκι...
  • 2 Μαΐου 1993 Έχοντας την καθοδήγηση του Ερίκ "Κινγκ" Καντονά στο δεύτερο μισό της σεζόν, η Γιουνάιτεντ σφραγίζει μαθηματικά τον τίτλο της πρωταθλήτριας με τη νίκη της επί της Άστον Βίλα. Είναι ο πρώτος για τον σύλλογο μετά από 26 χρόνια ξηρασίας αλλά και ο πρώτος από τους 12 συνολικά που μετράει ο Φέργκιουσον στην κατοχή του.
  • Αύγουστος 1993 Λαμβάνει το πρώτο βραβείο του για τον "Προπονητή του Μήνα". Τώρα μετράει 26 από δαύτους...
  • 14 Μαΐου 1994 Κατακτά το πρώτο του νταμπλ στο αγγλικό ποδόσφαιρο μετά το 4-0 επί της Τσέλσι στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας στο "Γουέμπλεϊ" (τα δύο πρώτα γκολ ο Καντονά από το σημείο του πέναλτι).
  • 25 Ιανουαρίου 1995 Πείθει τον Καντονά να παραμείνει μετά την οκτάμηνη τιμωρία του Γάλλου για την επίθεσή του (με χτύπημα κουνγκ-φου) στον οπαδό της Κρίσταλ Πάλας, Μάθιου Σίμονς, στο "Σέλχαστ Παρκ".
  • Καλοκαίρι 1995 Μετά την απώλεια του τίτλου (Μπλάκμπερν) και την ήττα στον τελικό του FA Cup (Έβερτον), δέχεται αδυσώπητη κριτική από τους οπαδούς για το γεγονός ότι άφησε ελεύθερους τους Πολ Ινς, Μαρκ Χιουζ και Αντρέι Καντσέλσκις.
  • 11 Μαΐου 1996 Δεύτερο νταμπλ μέσα σε μία τριετία φαντάζει απίστευτο επίτευγμα, όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό για τον Φέργκιουσον και τη νέα φουρνιά παικτών που έχει βγάλει. Το νικητήριο γκολ του Καντονά στον τελικό Κυπέλλου με τη Λίβερπουλ θα μνημονεύεται εσαεί από κάθε αυθεντικό φίλο των "κόκκινων διαβόλων".
  • 22 Μαΐου 1997 Έναν μήνα μόλις μετά τον αποκλεισμό στα ημιτελικά του Champions League από τη -μετέπεικα τροπαιούχο- Μπορούσια Ντόρτμουντ αλλά και από τον τέταρτο τίτλο του πρωταθλητή Αγγλίας, ο Ερίκ Καντονά κρεμάει τα παπούτσια του.
  • 26 Μαΐου 1999 Η βραδιά όνειρο του Φέργκιουσον και όλου του συλλόγου. Οι Σέρινγχαμ και Σόλσκιερ στέλνουν τη Γιουνάιτεντ από την κόλαση στον παράδεισο με δύο γκολ στις καθυστερήσεις του τελικού του Champions League, με τη Μπάγερν να πέφτει στο καναβάτσο και τη Γιουνάιτεντ να πανηγυρίζει το μοναδικό τρεμπλ στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου.
  • 12 Ιουνίου 1999 Ο Φέργκιουσον γίνεται Σερ Άλεξ ακολουθώντας στο μονοπάτι της δόξας που διάβηκε ο Σερ Ματ Μπάσμπι το 1968, μετά το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών στην ιστορία της Γιουνάιτεντ.
  • 27 Αυγούστου 2001 Ο Γιαπ Σταμ πωλείται στη Λάτσιο λίγο αφότου δημοσιεύτηκε η αυτοβιογραφία του. Σε αυτήν είχε ισχυριστεί πως ο Φέργκιουσον τον προσέγγισε παράνομα τρεις φορές όταν ήταν παίκτης της Αϊντχόφεν.
  • 27 Φεβρουαρίου 2002 Αν και είχε δηλώσει ότι στο τέλος της σεζόν (2001-2002) θα αποχωρούσε, ο Φέργκιουσον υπογράφει νέο συμβόλαιο. Δεν καταφέρνει πάντως να δηλώσει "παρών" στη γενέτειρά του, Γλασκώβη, όπου είναι προγραμματισμένος ο τελικός Champions League, με τη Γιουνάιτεντ να αποκλείεται στα ημιτελικά από τη Μπάγερ Λεβερκούζεν.
  • 15 Φεβρουαρίου 2003 Η ήττα-αποκλεισμός στον 5ο γύρο του Κυπέλλου από την Άρσεναλ βγάζει έξω από τα ρούχα του τον Φέργκιουσον. "Θύμα" του ο Μπέκαμ, που φεύγει από το γήπεδο με ράμματα στο μάτι από παπούτσι που εκσφενδονίστηκε από τον Σκωτσέζο.
  • 12 Αυγούστου 2003 Δίνει τις ευλογίες του για την πώληση του Μπέκαμ στη Ρεάλ όμως την ίδια ώρα φροντίζει για τη διάδοχη κατάσταση στο δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής. Ο λόγος για ένα 18χρονο σούπερ ταλέντο από τη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας ονόματι Κριστιάνο Ρονάλντο...
  • 27 Μαΐου 2004 Το BBC προβάλλει ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο "Father and Son", το οποίο μόνο "διαφήμιση" δεν είναι για τον γιο του Φέργκιουσον και μάνατζερ, Τζέισον. Ο Σερ Άλεξ χαρακτηρίζει το ντοκυμαντέρ "σκουπίδι" και αρνείται να μιλήσει στον συγκεκριμένο σταθμό για 7 χρόνια.
  • Μάιος 2005 Η οικογένεια Γκλέιζερ αγοράζει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ανακοινώνει ότι ο Φέργκιουσον θα συνεχίσει στη θέση του. Αρκετοί οπαδοί τον κατηγορούν ότι ουσιαστικά σιγόνταρε για να "μπουκάρουν" οι Αμερικανοί επιχειρηματίες στη Γιουνάιτεντ.
  • 23 Δεκεμβρίου 2006 Ο Ρονάλντο σκοράρει το γκολ Νο 2.000 για τη Γιουνάιτεντ επί Φέργκιουσον, σε νίκη με 3-0 επί της Άστον Βίλα.
  • 21 Μαΐου 2008 Κατακτάει το δεύτερο Champions League. Μάντσεστερ και Τσέλσι συνθέτουν στη Μόσχα το ζευγάρι του "αγγλικού εμφυλίου", με τη Γιουνάιτεντ να επικρατεί στη ρωσική ρουλέτα των πέναλτι και την Τσέλσι να έχει μοιραίους τους Τέρι (έχασε το 5ο πέναλτι με το οποίο θα χάριζε τη νίκη στους "μπλε" αν ευστοχούσε) και Ανελκά (άστοχος στο τελευταίο πέναλτι).
  • 19 Δεκεμβρίου 2010 Ο Φέργκιουσον σπάει το ρεκόρ του Σερ Ματ Μπάσμπι και γίνεται ο μακροβιότερος τεχνικός στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
  • 14 Μαΐου 2011 Όταν το 1993 πήρε τον πρώτο του τίτλο, η Γιουνάιτεντ έφτασε τους 8 και έβλεπε με τα... κυάλια τη Λίβερπουλ των 18 τίτλων. Ο Φέργκιουσον όμως ξεπέρασε και αυτή την πρόκληση, να περάσει στους τίτλους τους "κόκκινους" και να είναι πλέον η ομάδα του το αφεντικό στο Νησί. Πλέον: ManUtd 19, Liverpool 18...
  • 23 Οκτωβρίου 2011 Δεκαπέντε ημέρες πριν την 25η επέτειό του ο Φέργκιουσον γνωρίζει την πιο βαριά ήττα ως προπονητής της Γιουνάιτεντ ("η χειρότερη ημέρα της ζωής μου", όπως τη χαρακτήρισε), με το ταπεινωτικό 1-6 από τους "φωνακλάδες γείτονες" (έτσι τους είχε αποκαλέσει πριν δύο χρόνια επιχειρώντας να τους πικάρει) της Σίτι στο "Ολντ Τράφορντ".
  • 5 Νοεμβρίου 2011 Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον γιορτάζει τα 25 χρόνια στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μία ημέρα πριν μαζί με 76.000 καλεσμένους, στο ματς πρωταθλήματος κόντρα στη Σάντερλαντ. Κατά την είσοδό του στο γήπεδο οι παίκτες και των δύο ομάδων σχηματίζουν έναν διάδρομο από τον οποίο περνάει καταχειροκροτούμενος, ενώ πριν την έναρξη του αγώνα ο εκτελεστικός διευθυντής Ντείβιντ Γκιλ ανακοινώνει επίσημα ότι η βορινή εξέδρα (North Stand) του "Ολντ Τράφορντ" μετονομάζεται πλέον σε "Εξέδρα Σερ Άλεξ Φέργκιουσον" (Sir Alex Ferguson Stand)! Ακολουθούν τα αποκαλυπτήρια της νέας ονομασίας της εξέδρας ενώ γίνεται γνωστό ότι μέχρι τον Αύγουστο του 2012 θα έχει φτιαχτεί και μία προτομή του Φέργκιουσον έξω από την εξέδρα που φέρει πλέον το όνομά του.

"The best of the... best"

Κλείνοντας το κεφάλαιο "Φέργκιουσον & Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ" δεν θα μπορούσαμε να σκεφτούμε διαφορετικό επίλογο από την ιδανική ενδεκάδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα 25 χρόνια δυναστείας του Σκωτσέζου στο αγγλικό ποδόσφαιρο.

Πάμε λοιπόν να τη δούμε μέσα από τα μάτια τριών ανθρώπων που παρακολουθούν από κοντά τους "κόκκινους διαβόλους" και εργάζονται για τρία διαφορετικά αγγλικά μέσα.
  •  Kevin McCarra (ποδοσφαιρικός ανταποκριτής για την εφημερίδα Guardian): Πίτερ Σμάιχελ, Γκάρι Νέβιλ, Ρίο Φέρντιναντ, Γιαπ Σταμ, Ντένις Έργουιν, Κριστιάνο Ρονάλντο, Ρόι Κιν, Πολ Σκόουλς, Ράιαν Γκιγκς, Ερίκ Καντονά, Ρουντ Φαν Νίστελροϊ
  • John Brewin (αρχισυντάκτης στο ESPN): Πίτερ Σμάιχελ, Γκάρι Νέβιλ, Γκάρι Πάλιστερ, Νεμάνια Βίντιτς, Ντένις Έργουιν, Κριστιάνο Ρονάλντο, Ράιαν Γκιγκς, Ρόι Κιν, Πολ Σκόουλς, Γουέιν Ρούνεϊ, Ερίκ Καντονά
  • Henry Winter (ποδοσφαιρικός ανταποκριτής για την εφημερίδα "Daily Telegraph"): Πίτερ Σμάιχελ, Γκάρι Νέβιλ, Στιβ Μπρους, Γιαπ Σταμ, Ντένις Έργουιν, Γκάρι Νέβιλη, Ντέιβιντ Μπέκαμ ή Κριστιάνο Ρονάλντο, Ρόι Κιν, Πολ Σκόουλς, Ερίκ Καντονά, Γουέιν Ρούνεϊ

"Αυτό που ζω μοιάζει με παραμύθι. Σύνταξη; Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ανυπομονώ για τα επόμενα 25 χρόνια..."

Και όπως συνηθίζουν να λένε οι Άγγλοσάξωνες σε αυτές τις περιπτώσεις: "Thanks for the memories..."!

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα


  • 1957–1960: Queen's Park Football Club, 31 (15)
  • 1960–1964: St. Johnstone Football Club, 37 (19)
  • 1964–1967: Dunfermline Athletic Football Club, 89 (66)
  • 1967–1969: Rangers Football Club, 41 (25)
  • 1969–1973: Falkirk Football & Athletic Club, 95 (37)
  • 1973/74: Ayr United Football Club, 24 (9)
  • Σύνολο καριέρας: 317 (171)

Διεθνής

  • 1967: Επίλεκτοι Σκωτσέζικης Λίγκας, 2 (1)
  • 1967: Σκωτία, 7 (9)

Προπονητική καριέρα


  • 1974: East Stirlingshire Football Club
  • 1974–1978: St. Mirren Football Club
  • 1978–1986: Aberdeen Football Club
  • 1985/86: Σκωτία
  • 1986–2013: Manchester United Football Club

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Με την St. Johnstone
  • Πρωτάθλημα Σκωτίας Β Κατηγορίας (επιλαχών): 1962/63
Με την Falkirk
  • Πρωτάθλημα Σκωτίας Β Κατηγορίας (επιλαχών): 1969–70

Ως προπονητής


Με την St. Mirren
  • Πρωτάθλημα Σκωτίας Β Κατηγορίας: 1976/77
Με την Aberdeen
  • Πρωτάθλημα Σκωτίας: 3 (1979/80, 1983/84, 1984/85)
  • Κύπελλο Σκωτίας: 4 (1981/82, 1982/83, 1983/84, 1985/86)
  • Λιγκ Καπ Σκωτίας: 1985/86
  • Drybrough Cup: 1980
  • Κύπελλο Κυπελλούχων: 1982/83
  • Σούπερ Καπ Ευρώπης: 1983
Με την Manchester United
  • Premier League: 13 (1992/93, 1993/94, 1995/96, 1996/97, 1998/99, 1999-2000, 2000/01, 2002/03, 2006/07, 2007/08, 2008/09, 2010/11, 2012/13)
  • FA Cup: 5 (1989/90, 1993/94, 1995/96, 1998/99, 2003/04)
  • League Cup: 4 (1991/92, 2005/06, 2008/09, 2009/10)
  • FA Charity/Community Shield: 10 (1990, 1993, 1994, 1996, 1997, 2003, 2007, 2008, 2010, 2011)
  • UEFA Champions League: 2 (1998/99, 2007/08)
  • UEFA Cup Winners' Cup: 1990/91
  • UEFA Super Cup: 1991
  • Intercontinental Cup: 1999
  • FIFA Club World Cup: 2008

Προσωπικές Διακρίσεις

  • LMA Manager of the Decade (1): 1990s
  • LMA Manager of the Year (4): 1998–99, 2007–08, 2010–11, 2012–13
  • LMA Special Merit Award (2): 2009, 2011
  • Premier League Manager of the Season (11): 1993–94, 1995–96, 1996–97, 1998–99, 1999–2000, 2002–03, 2006–07, 2007–08, 2008–09, 2010–11, 2012–13
  • Premier League Manager of the Month (27): August 1993, October 1994, February 1996, March 1996, February 1997, October 1997, January 1999, April 1999, August 1999, March 2000, April 2000, February 2001, April 2003, December 2003, February 2005, March 2006, August 2006, October 2006, February 2007, January 2008, March 2008, January 2009, April 2009, September 2009, January 2011, August 2011, October 2012
  • UEFA Manager of the Year (1): 1998–99
  • UEFA Team of the Year (2): 2007, 2008
  • Onze d'Or Coach of the Year (3): 1999, 2007, 2008
  • IFFHS World's Best Club Coach (2): 1999, 2008
  • IFFHS World's Best Coach of the 21st Century (1): 2012
  • World Soccer Magazine World Manager of the Year (4): 1993, 1999, 2007, 2008
  • Laureus World Sports Award for Team of the Year (1): 2000
  • BBC Sports Personality of the Year Coach Award (1): 1999
  • BBC Sports Personality Team of the Year Award (1): 1999
  • BBC Sports Personality of the Year Lifetime Achievement Award (1): 2001
  • BBC Sports Personality Diamond Award (1): 2013
  • English Football Hall of Fame (Manager) : 2002
  • Scottish Football Hall of Fame: 2004
  • European Hall of Fame (Manager): 2008
  • FIFA Presidential Award: 2011
  • Premier League 10 Seasons Awards (1992–93 – 2001–02)
  • Manager of the Decade
  • Most Coaching Appearances (392 games)
  • Premier League 20 Seasons Awards (1992–93 – 2011–12)
  • Best Manager
  • FWA Tribute Award: 1996
  • PFA Merit Award: 2007
  • Premier League Merit Award: 2012–13
  • Mussabini Medal: 1999
  • Northwest Football Awards: 2013
  • Manager of the Year
  • Orders and special awards
  • Officer of the Order of the British Empire (OBE): 1983
  • Commander of the Order of the British Empire (CBE): 1995
  • Knight Bachelor (Kt.): 1999
  • Freedom of the City of Aberdeen: 1999
  • Freedom of the City of Glasgow: 1999
  • Freedom of the City of Manchester: 2000
  • Freedom of the Borough of Trafford: 2013

ΠΗΓΕΣ: pacific.jour.auth.gr - sport24.gr
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες