Μαρσέλο Σάλας: Ο Ταυρομάχος

Ο Χιλιανός κεντρικός επιθετικός Μαρσέλο Σάλας (José Marcelo Salas Melinao), γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου του 1974, στο Τεμούκο της νότιας Χιλής. Έχει παίξει στη Χιλή, την Αργεντινή και την Ιταλία και έχει κερδίσει τίτλους για τους οποίους έχει συνεισφέρει με τα γκολ του, ενώ ψηφίστηκε Νοτιοαμερικάνος Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς το 1997. Ένας τρομερά δυνατός  και επίμονος κεντρικός επιθετικός, με καλή τεχνική κατάρτιση, ο οποίος διακρίθηκε για την ικανότητα του με το αριστερό πόδι, αλλά και την ικανότητά του στο ψηλό παιχνίδι. Υπήρξε ένας ιδιαίτερα παραγωγικός σκόρερ, κάτοχος αρκετών ρεκόρ. Είναι ο Κορυφαίος Σκόρερ Όλων των Εποχών για την εθνική ομάδα της Χιλής. Εμφανίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 στη Γαλλία, όπου σκόραρε τέσσερα γκολ σε τέσσερις αγώνες. Έπαιξε επίσης και σε δύο τουρνουά Κόπα Αμέρικα. Ονομάστηκε ως  «El Matador» (Ο Ταυρομάχος) λόγω του πανηγυρισμού του στα  γκολ.

 Έχοντας θητεύσει στα τμήματα υποδομής της Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε, πραγματοποίησε το επαγγελματικό του ντεμπούτο το 1993 με τα χρώματα. Καθιερώθηκε γρήγορα στη βασική ενδεκάδα της, και την οδήγησε στην κατάκτηση δύο συνεχόμενων πρωταθλημάτων (1994-95). 

Το ενδιαφέρον της Ρίβερ και της Μπόκα ήταν έντονο και τελικά, το 1996, οι «εκατομμυριούχοι» επικράτησαν Ενώ είχε καταγράψει 75 συμμετοχές και 50 τέρματα με την «U», ο Σάλας πήγε στη Ρίβερ με το ποσό των 2 εκατομμύριων δολαρίων. Η μετακίνησή του στο σωματείο του Μπουένος Άιρες αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό από πολλούς, μιας και μέχρι τότε, ουδείς Χιλιανός παίκτης είχε καταφέρει να «στεριώσει» στο αργεντίνικο πρωτάθλημα. 

Εκείνος, όμως, «μίλησε» στο γήπεδο! Στα δύο χρόνια που έμεινε στους «εκατομμυριούχους» βρισκόταν σε... ανοικτή σύνδεση με τα αντίπαλα δίχτυα, συμμετέχοντας σε 53 ματς και σημειώνοντας 24 γκολ. Τους βοήθησε να κερδίσουν τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα καθώς και το Κόπα Σουδαμερικάνα, αναδεικνυόμενος επίσης και καλύτερος παίκτης της Νότιας Αμερικής για το 1997. Με τις εμφανίσεις του στο Μουντιάλ της Γαλλίας πλάι στον άλλον τεράστιο Χιλιανό Ιβάν Σαμοράνο κέρδισε μια μεταγραφή στην Λάτσιο που ξόδεψε 17,5 εκατομμύρια δολάρια για να τον αποκτήσει.

Στην Ιταλία συνέχισε να «πυροβολεί» ακατάπαυστα και να κάνει συλλογή από τίτλους κερδίζοντας με την Λάτσιο το πρωτάθλημα του 2000, το πρώτο μετά από περίπου 30 χρόνια), 2 σούπερ-Καπ Ιταλίας, ένα κύπελλο κυπελλούχων (το τελευταίο που έγινε ποτέ) και ένα ευρωπαϊκό σούπερ-Καπ. Συμμετείχε σε 79 αναμετρήσεις της ομάδας της Ρώμης, και σκόραρε 34 γκολ.

Στη συνέχεια πήρε ακόμα μία τεράστια μεταγραφή, καθώς με 25 εκατομμύρια Ευρώ έγινε παίκτης της Γιουβέντους. Η θητεία του στους «μπιανκονέρι» μπορεί να χαρακτηριστεί, με μία λέξη, εφιαλτική. Στο Τορίνο, ταλαιπωρήθηκε από ρήξη χιαστών, δεν μπόρεσε να προσφέρει τα αναμενόμενα  και έπαιξε μόλις σε 25 παιχνίδια σε 2 σεζόν. Πάλι όμως κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας.

Η αγκαλιά της Ρίβερ ήταν ανοιχτή και επέστρεψε στο Μπουένος Άιρες για τη διετία 2003 – 2005, δανεικός πραγματοποιώντας 32 εμφανίσεις και σημειώνοντας 10 τέρματα. Συνέχισε να έχει προβλήματα τραυματισμών με αποτέλεσμα να μην μπορεί να είναι συνέχεια βασικός αλλά κέρδισε ακόμα ένα πρωτάθλημα και έφτασε στον τελικό του Sudamericana, παρά τις φήμες που μιλούσαν για πρόωρη αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Το 2005 αποδεσμεύθηκε οριστικά από τη «Γηραιά Κυρία» και επέστρεψε στην Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε, και ως παίκτης της κρέμασε τα παπούτσια του το 2008, έχοντας σημειώσει άλλα 37 γκολ σε 82 συναντήσεις. Δεν κατάφερε να κερδίσει κάποιον τίτλο, έφτασε όμως σε δύο τελικούς. Έκλεισε την καριέρα του με 244 γκολ σε 509 αγώνες σε συλλογικό επίπεδο

Χρίστηκε 70 φορές διεθνής, και έστειλε τη μπάλα 37 φορές στα αντίπαλα δίχτυα. Είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην εθνική ομάδα της Χιλής και ο δεύτερος σκόρερ συνολικά σε προκριματικά Μουντιάλ της Νότιας Αμερικής πίσω από τον Ερνάν Κρέσπο (Hernán Crespo). Μαζί με τον Ιβάν Ζαμοράνο συνέθεσαν ένα από τα κορυφαία επιθετικά δίδυμα της δεκαετίας του 1990 και κορυφαία του στιγμή ήταν η παρουσία του με τη Χιλή στη φάση των 16 του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998, κατά τη διάρκεια του οποίου πέτυχε 4 γκολ σε ισάριθμους αγώνες. Συμμετείχε επίσης και στα Κόπα Αμέρικα του 1995 και του 1997.

Είναι πρόεδρος της Κλαμπ Ντεπόρτες Τεμούκο, που προ μερικών μηνών απορρόφησε την Ουνιόν Τεμούκο, την οποία είχε ίδρυσει ο ίδιος το 2008 και όλα αυτά τα χρόνια βρισκόταν στον προεδρικό θώκο της! Μερικές από τις μαγικές ποδοσφαιρικές στιγμές που μας χάρισε ο Σάλας στο παρακάτω βιντεάκι:

Είπαν:

• «Στο Μουντιάλ της Γαλίας θα ξεχωρίσουν ο Ρομπέρτο Κάρλος κι ο Σάλας» 

– Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο (Alessandro Del Piero)

•  «Ελπίζω να κάνω το ματς της ζωής μου» 

– Ο ίδιος ο Σάλας πριν τον αγώνα με την Ιταλία

•  «Σάλας, Σάλας; Ποιος στο διάολο είναι ο Σάλας;» 

– Γκλεν Χοντλ (Glenn Hoddle) προπονητής της Τότεναμ ερωτώμενος για τον πιθανό στόχο της ομάδας του

•  «Γκοοοοοοοοοοοοολ, το μ..νί της μάνας σου»

– ο Μαρσέλο Σάλας στον Φάμπιο Καναβάρο (Fabio Cannavaro) στο Χιλή-Ιταλία

•  «Μμμμμ… Είναι γέρος και τελειωμένος» 

– Πέδρο Καρκούρο (Pedro Carcuro -Χιλιάνος αθλητικογράφος και τηλεπαρουσιαστής) στο ημίχρονο του αγώνα της εθνικής Χιλής το 2005

•  «¡¡Grande Matador!!, ¡¡Grande Marcelo!!, ¡¡El Matador, José Marcelo Salas!!» 

– Ο ίδιος, μετά το γκολ του Σάλας στο δεύτερο ημίχρονο

 PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• 1989–1992: Club de Deportes Temuco
• 1992/93: Club de Fútbol Profesional de la Universidad de Chile

Επαγγελματική καριέρα

• 1993–1996: Club de Fútbol Profesional de la Universidad de Chile, 77 (50)
• 1996–1998: Club Atlético River Plate, 53 (24)
• 1998–2001: Società Sportiva Lazio, 79 (34)
• 2001–2004: Juventus Football Club, 18 (2)
• 2003/04: (δανεικός) → Club Atlético River Plate, 17 (6)
• 2004/05: Club Atlético River Plate, 15 (4)
• 2005–2008: Club de Fútbol Profesional de la Universidad de Chile, 82 (37)

Σύνολο καριέρας: 341 (157)

Διεθνής

• 1994–2007: Χιλή, 70 (37)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Universidad de Chile

• Πρωτάθλημα Χιλής: 2 (1994, 1995) 

Με την River Plate

• Πρωτάθλημα Αργεντινής: 4 ( 1996 Apertura, 1997 Apertura, 1997 Clausura, 2004 Clausura)
• Supercopa Sudamericana: 1997 

Με την Lazio

• Πρωτάθλημα Ιταλίας: 1999–2000
• Κύπελλο Ιταλίας: 1999–2000
• Σούπερ Καπ Ιταλίας: 2 (1998, 2000)
• Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: 1998/99
• Σούπερ Καπ Ευρώπης: 1999 

Με την Juventus

• Πρωτάθλημα Ιταλίας: 2001–02, 2002–03
• Σούπερ Καπ Ιταλίας: 2002

Προσωπικές Διακρίσεις

• Καλύτερος Σκόρερ Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 3^η θέση το 1998

ΠΗΓΕΣ: sombrero.gr - balleto.gr