Σταμάτησε το ποδόσφαιρο στα 43 του χρόνια. Τ’ όνομα μπορεί
να μην σημαίνει πολλά στους Ευρωπαίους, αλλά είναι μια από τις σπουδαίες
ποδοσφαιρικές προσωπικότητες του Λατινοαμερικάνικου ποδοσφαίρου απ’ την
δεκαετία του 1990. Ο γεννημένος στην Κολομβία τερματοφύλακας, ήταν αυτό που λέμε
«μια φοβερή μπαλαδόφατσα» και σήμα κατατεθέν του, ήταν το μακρύ μαλλί που δεν
το αποχωρίστηκε ποτέ του! Ακόμα και μέχρι το τέλος της καριέρας του, που είχε
αρχίσει να αραιώνει, παρέμεινε μια εντυπωσιακή φυσιογνωμία …
Ο Κάρλος Φερνάντο Αλβάρο Μοντόγια (Carlos Fernando Navarro
Montoya), γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 1966, στο Μεντεγίν της Κολομβίας. Γιος
Αργεντίνου τερματοφύλακα έκανε το ντεμπούτο του μόλις στα 18, όταν ο τότε
προπονητής της Βέλεζ Σάρσφιλντ, ο γνωστός μας Άλφιο "Κόκο" Μπαζίλε (Alfredo “Alfio” «Coco»
Basile) τον εμπιστεύθηκε ως βασικό σε ένα ματς. Έτσι ξεκίνησε μια μεγάλη
καριέρα. Παίζοντας σε κάποια ματς στην Εθνική Κολομβίας, δεν μπόρεσε αργότερα να παίξει στην Εθνική Αργεντινής.
Όταν κάποτε κατάφερε να πάρει την άδεια από την FIFA, ήταν 32 ετών και θεωρήθηκε μεγάλος από
τους προπονητές της ομάδας.
Μετά τη Βέλεζ πήγε στην Σάντα Φε της Κολομβίας, επέστρεψε
στη Βέλεζ και στη συνέχεια πήγε στην Μπόκα όπου είναι ακόμα και τώρα ένας από
τους αγαπημένους των οπαδών, ενώ έκανε ρεκόρ συνεχόμενων αγώνων αλλά και λεπτών
(824’) χωρίς να δεχτεί γκολ. Σπάνια έχασε πάνω από ένα παιχνίδι της, σε σχεδόν 10
σεζόν που αγωνίστηκε μαζί της. Δεν έπαιξε ποτέ σε λιγότερο από 35 αγώνες ανά
περίοδο και τελικά εμφανίστηκε σε συνολικά 396 αγώνες για τους «Χεϊνέσες». Η
τελευταία του εμφάνιση, ωστόσο, έληξε με ήττα (1-3) από την Μπάνφιλντ.
To παρατσούκλι του είναι "El Mono" (ο Πίθηκος) και
κοιτάζοντάς τον νομίζω ότι εύκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει το γιατί.
Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, πέρασε από την Μπόκα σε μια περίοδο που η ομάδα
περνούσε κρίση και κατάφερε να σηκώσει μόλις ένα πρωτάθλημα, την Απερτούρα του
1992. Φεύγοντας από την Μπόκα έπαιξε (κρατηθείτε): στην Ισπανία στην Εξτρεμαδούρα,
την Μέριδα και την Τενερίφε, στην Ντεπορτίβο Κονσεπσιόν της Χιλής, πίσω στην
Αργεντινή στις Τσακαρίτα, Ιντεπεντιέντε και Χιμνάσια Λα Πλάτα, ένα φεγγάρι στην
Ατλέτικο Παραναένσε στη Βραζιλία, ξανά στην Αργεντινή στη Νουέβα Σικάγο, την
Ολίμπο και την Λουχάν ντε Κούγιο και η καριέρα του έκλεισε στην Τακουαρεμπό της
Ουρουγουάης…
Η καριέρα του Ναβάρο Μοντόγια συνοδεύεται και από δύο
ενδιαφέρουσες ιστορίες. Το 1991 η Μπόκα αντιμετωπίζει την Κόλο Κόλο στα
ημιτελικά του Λιμπερταδόρες. Κερδίζει 1-0 στην Αργεντινή και στον επαναληπτικό
συναντάει κλίμα τρομοκρατίας. Έξω από τις γραμμές του αγωνιστικού χώρου
διάφοροι κόβουν βόλτες, αρκετοί από αυτούς «φωτογράφοι». Η Κόλο Κόλο προηγείται
με 2-0, η Μπόκα το κάνει 2-1 και ενώ το ματς πάει για πέναλτι, στο 91′ η Κόλο
Κόλο σημειώνει γκολ από ελεγχόμενη θέση οφ-σάιντ (μάλλον κανονικό) και παίρνει
την πρόκριση. Οι παίκτες της Μπόκα διαμαρτύρονται εν μέσω οπαδών που
πανηγυρίζουν, «φωτογράφων» που προκαλούν και αστυνομικών.
Κάποιος χτυπάει τον προπονητή της Μπόκα, Όσκαρ Ταμπάρες (Óscar
Wáshington Tabárez) στον πρόσωπο, ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα (Gabriel Batistuta) εξοργίζεται
και κυνηγάει κόσμο, το ίδιο κι ο Μοντόγια που χτυπάει κάποιον φωτογράφο.
Πανικός και ξύλο στο γήπεδο με τους παίκτες της Μπόκα να τα βάζουν με όλους! Επική
αναμετάδοση από τον Χιλιανό δημοσιογράφο που λέει ότι για όλα φταίνε οι
Αργεντίνοι (ιστορικά για τους Χιλιάνους, στη Νότια Αμερική για όλα φταίνε οι Αργεντίνοι!)
και ότι οι οπαδοί της Κόλο-Κόλο δεν αξίζουν τέτοιας συμπεριφοράς (!!!). Οι
αστυνομικοί μπαίνουν μέσα με λυκόσκυλα και ένα από αυτά δαγκώνει τον Μοντόγια.
Ο σκύλος αποκτά δημοσιότητα και μέσα σε μια μέρα ονομάζεται ο δημοφιλέστερος
σκύλος της Χιλής!
Ιστορικές έχουν μείνει και οι διαμάχες του Μοντόγια με τον Χοσέ
Λουίς Τσιλαβέρτ (José Luis Chilavert) με τον οποίο έτρεφαν μεγάλη αντιπάθεια ο
ένας για τον άλλον. Στις 15 Ιουνίου του 1996 η Βέλεζ υποδεχόταν την Μπόκα την
οποία και συνέτριψε με 5-1 σε ένα ματς με αρκετή ένταση, στο οποίο αποβλήθηκε
μεταξύ άλλων κι ο Μαραντόνα. Ο Τσιλαβέρτ σκόραρε δυο φορές σε εκείνο τον αγώνα,
με απευθείας φάουλ και με πέναλτι. Ο αστικός μύθος λέει ότι όταν ο
Τσιλαβέρτ έστησε την μπάλα για το πέναλτι,
ο Μοντόγια πήγε μπροστά του και τον ρώτησε: «Είσαι όμορφος Παραγουανέ;». το «Μπουλντόγκ»
απάντησε: «Όχι, είμαι πρωταθλητής» και στη συνέχεια σκόραρε σε ένα από τα ματς
που έδωσαν τον τίτλο στη Βέλεζ.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα
- 1984–1986: Club Atlético Vélez Sarsfield, 67 (0)
- 1986/87: Independiente Santa Fe, 38 (0)
- 1987/88: Club Atlético Vélez Sarsfield, 18 (0)
- 1988–1996: Club Atlético Boca Juniors, 323 (0)
- 1997: Club de Fútbol Extremadura, 23 (0)
- 1997/98: Club Polideportivo Mérida, 38 (0)
- 1998–2000: Club Deportivo Tenerife, 48 (0)
- 2001: Club Deportes Concepción, 13 (0)
- 2001–2003: Club Atlético Chacarita Juniors, 62 (0)
- 2004/05: Club Atlético Independiente, 57 (0)
- 2005/06: Club de Gimnasia y Esgrima La Plata, 38 (0)
- 2006: Clube Atlético Paranaense, 2 (0)
- 2007: Club Atlético Nueva Chicago, 19 (0)
- 2007/08: Club Olimpo de Bahía Blanca, 13 (0)
- 2008/09: Asociación Atlético Luján de Cuyo
- 2009: Tacuarembó Fútbol Club, 8 (0)
Σύνολο καριέρας: 767 (0)
Διεθνής - 1985: Κολομβία, 3 (0)
Προπονητική καριέρα
- 2013: Club Atlético Chacarita Juniors
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με την Boca Juniors
- Πρωτάθλημα Αργεντινής: Apertura 1992
- Supercopa Sudamericana: 1989
- Recopa Sudamericana: 1990
- Supercopa Masters: 1992
- Copa de Oro: 1993
Προσωπικές Διακρίσεις
- Καλύτερος Ποδοσφαιριστής στην Αργεντινή: 1994
ΠΗΓΗ: sombrero.gr
