Ο Κάρλος Μπιλάρδο (Carlos Salvador Bilardo) γεννήθηκε στις 16 Μαρτίου του 1939, στο Μπουένος Άιρες. Έτυχε παγκόσμιας αναγνώρισης ως ποδοσφαιριστής, αγωνιζόμενος με την Εστουντιάντες ντε Λα Πλάτα στη δεκαετία του 1960 και ως προπονητής της εθνικής ομάδας της Αργεντινής που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 και ήρθε πάρα πολύ κοντά στο να διατηρήσει αυτόν τον τίτλο το 1990, φτάνοντας ξανά στον τελικό. Ως προπονητής της εθνικής ομάδας της Αργεντινής, ήταν γνωστός για την επιτυχία του συστήματος 3-5-2 σε υψηλότατο επίπεδο. Το σύστημα αυτό, ήταν σε χρήση για δεκαετίες, αλλά ποτέ δεν είχε γενικευθεί η εφαρμογή του. Είναι γνωστός από τους οπαδούς και τα μέσα ενημέρωσης ως «El Narigon» (Ο Μυτόγκας). Σήμερα, είναι ο Γενικός Διευθυντής της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Αργεντινής.
Ως παίκτης
Γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, στο μπάριο «Λα Πατέρναλ», γειτονιά
των Σικελών μεταναστών από το Ματζαρίνο. Ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο από την
παιδική του ηλικία, αλλά δεν παρέλειψε τις σπουδές του ή την εργασία. Κατά την
διάρκεια των σχολικών διακοπών, σηκωνόταν πριν από την αυγή για να μεταφέρει
την παραγωγή στην αγορά Abasto του Μπουένος Άιρες.
Ήταν από του πιο ελπιδοφόρους ποδοσφαιριστές στα τμήματα υποδομής της Σαν Λορέντσο ντε Αλμάγκρο και είχε επιλεγεί για την Εθνική Αργεντινής που κατέκτησε τον τίτλο στους Παναμερικανικούς Αγώνες του 1959 και πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Ρώμη, το 1960. Το 1961, μεταγράφηκε στην δεύτερης κατηγορίας Ντεπορτίβο Εσπανιόλ, όπου έγινε ο πρώτος σκόρερ της ομάδας. Σιγά-σιγά, άρχισε να κλίνει προς τη θέση του αμυντικού μέσου. Παράλληλα, συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες.
Το 1965, μεταφέρθηκε στην Εστουντιάντες ντε Λα Πλάτα, όπου ο προπονητής Οσβάλντο Ζουμπελντία (Osvaldo Zubeldía) έχτιζε μια ομάδα με βάση τα τμήματα υποδομής, χρησιμοποιώντας τον Μπιλάρδο ως κεντρικό μέσο και σημείο αναφοράς για την μεσαία γραμμή. Έγινε ο οργανωτής μέσα στο γήπεδο για την Εστουντιάντες. Σ’ ένα χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών, η ομάδα κέρδισε τον τίτλο Μετροπολιτάνο του 1967, 3 συνεχόμενους τίτλους Κόπα Λιμπερταδόρες (1968-1969-1970, νικώντας την Παλμέιρας, την Νασιονάλ και την Πενιαρόλ αντίστοιχα στους τελικούς) και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο, το 1968 εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ!
Μετά την αποφοίτησή του ως γιατρός [μαζί με τον συμπαίκτη του Ραούλ Μαδέρο (Raúl Madero)], αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, αποδεχόμενος την πρόταση της Εστουντιάντες και αναλαμβάνοντας προπονητής της το 1971. Για τα επόμενα χρόνια, μοίραζε το χρόνο του ανάμεσα στην προπονητική, την οικογένειά του (παντρεύτηκε το 1968 και απέκτησε μια κόρη) και βοηθώντας τους γονείς του στην επιχείρηση επίπλων που είχαν. Μάλιστα βρήκε το χρόνο για μια έρευνα του καρκίνου του ορθού και την πρακτική ως γυναικολόγος. Τελικά, αποσύρθηκε από την άσκηση της ιατρικής το 1976, θεωρώντας ότι ένας γιατρός απαιτεί πλήρη απασχόληση, μια δέσμευση ότι δεν ήταν σε θέση να παράσχει.
Η προπονητική
Μετά τη απόσυρσή του ως παίκτης, ανέλαβε προπονητής της
Εστουντιάντες το 1971 και κατάφερε να φέρει την ομάδα στον τελικό του Κόπα
Λιμπερταδόρες του 1971, όπου ηττήθηκε από την Νασιονάλ. Το 1976, έγινε προπονητής
της Ντεπορτίβο Κάλι στη Κολομβία και
μετά από 2 χρόνια κατάφερε να την οδηγήσει στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες
αλλά και πάλι δεν κατάφερε να κερδίσει τον τίτλο. Μετά από αυτή την αποτυχία
είχε ένα σύντομο πέρασμα από την Σαν Λορέντσο και στη συνέχεια ανέλαβε την
εθνική ομάδα της Κολομβίας. Όταν η ομάδα απέτυχε να προκριθεί στο Παγκόσμιο
Κύπελλο του 1982, απολύθηκε από τη θέση του, επιστρέφοντας στην Αργεντινή και
την Εστουντιάντες.
Ο σύλλογος απολάμβανε μια υγιή οικονομικά περίοδο, λόγω της μεταγραφής του Πατρίτσιο Χερνάντεζ (Patricio Hernández) στην Τορίνο, και αποδέχθηκε το αίτημά του για ενισχύσεις. Η ομάδα έφτασε μέχρι τους ημιτελικούς του Νασιονάλ του 1982 και κατέκτησε, το ίδιο έτος, τον τίτλο του Μετροπολιτάνο. Το σύστημα του Μπιλάρδο βασίστηκε στην τακτική του Ζουμπελντία, καθώς το επιθετικό της πνεύμα κέρδισε την προσοχή των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η ομάδα είχε στις τάξεις της παίκτες όπως ο Αλεχάντρο Σαμπέγια (Alejandro Sabella), ο Μαρσέλο Τρομπιάνι (Marcelo Trobbiani), ο Χούγκο Γκοτάρντι (Hugo Gottardi) και ο Χοσέ Ντανιέλ Πόνσε (José Daniel Ponce), που με τις επιδόσεις τους τράβηξαν την προσοχή της κορυφής της Αργεντίνικης Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, η οποία του πρόσφερε τη διαχείριση της εθνικής ομάδας.
Κατείχε τη θέση από το 1983 μέχρι και μετά το Παγκόσμιο
Κύπελλο του 1990. Κάτω από τη επίβλεψή του, ο Ντιέγκο Μαραντόνα έγινε ο
κυρίαρχος παίκτης της γενιάς του και η Αργεντινή απολάμβανε την βέλτιστη διεθνή
συγκομιδή της, κερδίζοντας τον Παγκόσμιο Τίτλο του 1986 και φτάνοντας στον
τελικό του 1990. Ο Μπιλάρδο έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Así Ganamos» ("Πώς
κερδίσαμε") όπου περιέγραψε όλη την ιστορία της νίκης της Αργεντινής στο Παγκόσμιο
Κύπελλο του 1986.
Μετά το 1990
Από το 1990 και μετά, ο Μπιλάρδο εναλλάσσονταν στη
διδασκαλία, τη δημοσιογραφία και τη προπονητική. Θα επανασυνδεθεί με τον Μαραντόνα
στη Σεβίλλη και αργότερα στην Μπόκα Τζούνιορς
και είχε μια σύντομη θητεία ως προπονητής της εθνικής ομάδας της Λιβύης.
Επέστρεψε στην Εστουδιάντες για την περίοδο 2003/04. Σ’ ένα δημοσιοποιημένο επεισόδιο κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, κάθισε δίπλα στον αγωνιστικό χώρο κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού εναντίον της Ρίβερ Πλέιτ και ήπιε ένα μπουκάλι σαμπάνιας, που ο ίδιος υποστήριξε ότι περιείχε στην πραγματικότητα Gatorade. Όταν ρωτήθηκε γιατί το έκανε αυτό, απάντησε «…για ν’ αντιμετωπίσω τους δημοσιογράφους!» Το περιεχόμενο της φιάλης αναλύθηκε από ιατροδικαστικό εργαστήριο, επιβεβαιώνοντας την εκδοχή του. Εκείνη
την περίοδο, τα αποτελέσματα βελτιώθηκαν και αρκετοί νέοι παίκτες προωθήθηκαν
στην πρώτη ομάδα, συμπεριλαμβανομένου του Χοσέ Ερνέστο Σόσα (José Ernesto Sosa).
Τρία χρόνια αργότερα, η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα, υπό τις οδηγίες του
Ντιέγκο Σιμεόνε (Diego Simeone) και το 2009 κέρδισε και πάλι το Κόπα
Λιμπερταδόρες, με τον Μπιλάρδο να παρακολουθεί τον τελικό στο Μπέλο Οριζόντε
και να λαμβάνει δώρο από τον προπονητή Αλεχάντρο Σαμπέγια το περίφημο «τυχερό»
μπεζ παλτό του!
Κάλυψε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 στη Γερμανία για τον τηλεοπτικό σταθμό Canal 13 ως σχολιαστής. Στον απόηχο του τουρνουά, ο προπονητής της Αργεντινής Χοσέ Πέκερμαν (José Pekerman) παραιτήθηκε από τη θέση και το όνομά του ακούστηκε ως πιθανός αντικαταστάτης. Η δουλειά πήγε τελικά στον Άλφιο Μπαζίλε (Alfio Basile), ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Μπιλάρδο ως προπονητής της εθνικής μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Μετά την κυβερνητική εκλογή του 2007, ονομάστηκε Γραμματέας Αθλητισμού της επαρχίας του Μπουένος Άιρες υπό τον κυβερνήτη Ντανιέλ Σκιόλι (Daniel Scioli).
Μια νέα γενιά προπονητών, επηρεασμένη από τον Μπιλάρδο έχει
αναλάβει καίριες θέσεις στο ποδόσφαιρο της Αργεντινής και της Νότιας Αμερικής,
όπως ο Χοσέ Λουίς Μπράουν (José Luis
Brown), ο Νέρι Πουμπίδο (Nery Pumpido), ο Χόρχε Μπουρουτσάγκα (Jorge Burruchaga),
ο Σέρτζιο Μπατίστα (Sergio Batista), ο Μιγκέλ Άνχελ Ρούσο (Miguel Ángel Russo)
και ο Ντιέγκο Μαραντόνα, όλοι παίκτες του στο Μουντιάλ του 1986. Σήμερα είναι ο Γενικός Διευθυντής της εθνικής
ομάδας ποδοσφαίρου της Αργεντινής.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- Club Atlético San Lorenzo de Almagro
Επαγγελματική καριέρα
- 1958–1960: Club Atlético San Lorenzo de Almagro, 174 (12)
- 1961–1965: Club Deportivo Español, 111 (39)
- 1965–1970: Club Estudiantes de La Plata, 175 (11)
Σύνολο καριέρας: 460 (62)
Διεθνής
- 1959: Εθνική Νέων Αργεντινής
Προπονητική καριέρα
- 1971: Club Estudiantes de La Plata
- 1973–1976: Club Estudiantes de La Plata
- 1976–1978: Asociación Deportivo Cali
- 1979: Club Atlético San Lorenzo de Almagro
- 1979–1981: Κολομβία
- 1982/83: Club Estudiantes de La Plata
- 1983–1990: Αργεντινή
- 1992/93: Sevilla Fútbol Club
- 1996: Club Atlético Boca Juniors
- 1998: Γουατεμάλα
- 1999–2000: Λιβύη
- 2003/04: Club Estudiantes de La Plata
Τίτλοι
Ως ποδοσφαιριστής
Με την San Lorenzo
- Πρωτάθλημα Αργεντινής: 1959
Με την Estudiantes
- Πρωτάθλημα Αργεντινής: 1967 Metropolitano
- Copa Libertadores: 3 (1968, 1969, 1970)
- Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1968
- Copa Interamericana: 1968
Διεθνείς
Με την Αργεντινή
- Παναμερικανικοί Αγώνες: 1959
Ως προπονητής
Με την Estudiantes
- Πρωτάθλημα Αργεντινής: 1982 Metropolitano
Διεθνείς
- Με την Αργεντινή
- Παγκόσμιο Κύπελλο: 1986
Προσωπικές Διακρίσεις
- Καλύτερος Προπονητής για την Νότιο Αμερική: 2 (1986, 1987)
- Konex Award: 1990
