O Ολλανδός επιθετικός ή και οργανωτικός μέσος Γιόχαν Κρόιφ (Hendrik Johannes " Johan " Cruijff), γεννήθηκε στις 25 Απριλίου του 1947, στο Άμστερνταμ. Ως παίκτης, κέρδισε το βραβείο της Χρυσής Μπάλας 3 φορές, το 1971, το 1973 και το 1974. Υπήρξε ο πιο διάσημος εκφραστής της φιλοσοφίας του ποδοσφαίρου είναι έμεινε γνωστή ως «Ολοκληρωτικό Ποδόσφαιρο» που αναπτύχθηκε από τον προπονητή του Ρίνους Μίχελς (Rinus Michels), και θεωρείται ευρέως ως ένας από τους Μεγαλύτερους Παίκτες στην ιστορία του ποδοσφαίρου! Τη δεκαετία του 1970, η ολλανδική ποδοσφαιρική σχολή βγήκε από την αφάνεια για να γίνει μια παγκόσμια δύναμη στο άθλημα. Ο Κρόιφ οδήγησε την Ολλανδία στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974 και βραβεύτηκε με τη Χρυσή μπάλα ως ο Καλύτερος Παίκτης του τουρνουά. Στον τελικό του 1974, εκτέλεσε μια προσποίηση που στη συνέχεια ονομάστηκε μετά από αυτόν, ως «Cruyff Turn», μια κίνηση που αναπαράγεται πλέον στο σύγχρονο παιχνίδι .
Σε επίπεδο συλλόγων, ξεκίνησε την καριέρα του στον Άγιαξ, όπου κέρδισε 8 τίτλους πρωταθλητή Ολλανδίας, 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο. Το 1973, μεταγράφηκε στην Μπαρτσελόνα για μια αμοιβή παγκόσμιο ρεκόρ, κερδίζοντας τον ισπανικό τίτλο στην πρώτη του σεζόν και ονομάστηκε Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής της χρονιάς. Μετά την απόσυρσή του από το παιχνίδι το 1984, έγινε ένας ιδιαίτερα επιτυχημένος προπονητής, πρώτα στον Άγιαξ και αργότερα στη Μπαρτσελόνα. Παραμένει ένα από τα ισχυρότερα σύμβολα και για τους δύο συλλόγους μέχρι και σήμερα. Ο γιος του Jordi, επίσης, έπαιξε ποδόσφαιρο επαγγελματικά.
Το 1999, ψηφίστηκε ως Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής του αιώνα σε μια εκλογή που πραγματοποιήθηκε από την Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου και ήρθε 2ος πίσω από τον Πελέ (Edson Arantes do Nascimento, “Pelé”) στη δημοσκόπηση ως Ποδοσφαιριστής του Αιώνα. Ήρθε 3ος στην ψηφοφορία που διοργανώθηκε από το γαλλικό περιοδικό “France Football”, από τους νικητές της Χρυσής Μπάλας, για να εκλέξουν τον Παίκτη του Αιώνα. Έχει επιλεγεί για τη Παγκόσμια Ομάδα του 20ου Αιώνα , το 1998, την Ονειρώδη Ομάδα στην Ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων το 2002 και το 2004 ονομάστηκε στην λίστα της FIFA με τους Μεγαλύτερους Εν Ζωή Παίκτες στον κόσμο!
Θεωρείται ως ένας από τα πιο επιδραστικούς ποδοσφαιριστές στην ιστορία του ποδοσφαίρου! Το στυλ παιχνιδιού του Κρόιφ και η ποδοσφαιρική του φιλοσοφία επηρέασε προπονητές και ποδοσφαιριστές, συμπεριλαμβανομένων των Φρανκ Ράικαρντ, Πεπ Γκουαρντιόλα, Μίκαελ Λάουντρουπ , Αρσέν Βενγκέρ , Ερίκ Καντονά και Τσάβι. Ο Άγιαξ και η Μπαρτσελόνα είναι μεταξύ των συλλόγων που έχουν αναπτύξει τις περίφημες ποδοσφαιρικές τους ακαδημίες με βάση τις προπονητικές μεθόδους του Κρόιφ! Η προπονητική του φιλοσοφία, τον βοήθησε να θέσει τα θεμέλια για την αναβίωση των διεθνών επιτυχιών του Άγιαξ στη δεκαετία του 1990. Οι επιτυχίες του ισπανικού ποδοσφαίρου, τόσο σε συλλογικό, όσο και διεθνές επίπεδο κατά τη διάρκεια των ετών 2008-2012 έχουν αναφερθεί από ειδήμονες του ποδοσφαίρου ως απόδειξη της επίδρασης του Κρόιφ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο!Το 2017, ονομάστηκε στους 10 Μεγαλύτερες Προπονητές από την ίδρυση της UEFA, το 1954.
Τον αποκάλεσαν «Ιπτάμενο Ολλανδό», γιατί υπήρχαν στιγμές που νόμιζες πως πετούσε μέσα στο γήπεδο. Στη Βαρκελώνη, οι παλαιότεροι, τον προσφωνούν «El Salvador», δηλαδή «Ο Σωτήρας». Επίσης, τον θεωρούν ως τον πιο ολοκληρωμένο Ολλανδό ποδοσφαιριστή της ιστορίας! Δεν έχουν άδικο, μιας και το όνομά του έχει μείνει χαραγμένο τόσο στη μνήμη όσων τον έζησαν από κοντά, όσο και σε αυτών που θαύμασαν έστω και μία ενέργειά του.
Ο λόγος, για τον κορυφαίο Ευρωπαίο βιρτουόζο του αθλήματος για τον 20ο αιώνα, Johan Cruijff (Γιόχαν Κρόιφ, όπως έχει επικρατήσει στα ελληνικά. Κανονικά, προφέρεται Κρæιφ. Ακούστε το στα ολλανδικά). Το πραγματικό πλήρες όνομα του είναι Hendrik Johannes Cruijff. Αυτό που ακολουθεί, είναι ένα αφιέρωμα φτιαγμένο με πολύ μεράκι, για μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που ανέδειξε ποτέ το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός, γενικότερα. Τον Johan Cruijff του Ajax, της Barça, της Ολλανδίας.
Σε επίπεδο συλλόγων, ξεκίνησε την καριέρα του στον Άγιαξ, όπου κέρδισε 8 τίτλους πρωταθλητή Ολλανδίας, 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο. Το 1973, μεταγράφηκε στην Μπαρτσελόνα για μια αμοιβή παγκόσμιο ρεκόρ, κερδίζοντας τον ισπανικό τίτλο στην πρώτη του σεζόν και ονομάστηκε Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής της χρονιάς. Μετά την απόσυρσή του από το παιχνίδι το 1984, έγινε ένας ιδιαίτερα επιτυχημένος προπονητής, πρώτα στον Άγιαξ και αργότερα στη Μπαρτσελόνα. Παραμένει ένα από τα ισχυρότερα σύμβολα και για τους δύο συλλόγους μέχρι και σήμερα. Ο γιος του Jordi, επίσης, έπαιξε ποδόσφαιρο επαγγελματικά.
Το 1999, ψηφίστηκε ως Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής του αιώνα σε μια εκλογή που πραγματοποιήθηκε από την Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου και ήρθε 2ος πίσω από τον Πελέ (Edson Arantes do Nascimento, “Pelé”) στη δημοσκόπηση ως Ποδοσφαιριστής του Αιώνα. Ήρθε 3ος στην ψηφοφορία που διοργανώθηκε από το γαλλικό περιοδικό “France Football”, από τους νικητές της Χρυσής Μπάλας, για να εκλέξουν τον Παίκτη του Αιώνα. Έχει επιλεγεί για τη Παγκόσμια Ομάδα του 20ου Αιώνα , το 1998, την Ονειρώδη Ομάδα στην Ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων το 2002 και το 2004 ονομάστηκε στην λίστα της FIFA με τους Μεγαλύτερους Εν Ζωή Παίκτες στον κόσμο!
Θεωρείται ως ένας από τα πιο επιδραστικούς ποδοσφαιριστές στην ιστορία του ποδοσφαίρου! Το στυλ παιχνιδιού του Κρόιφ και η ποδοσφαιρική του φιλοσοφία επηρέασε προπονητές και ποδοσφαιριστές, συμπεριλαμβανομένων των Φρανκ Ράικαρντ, Πεπ Γκουαρντιόλα, Μίκαελ Λάουντρουπ , Αρσέν Βενγκέρ , Ερίκ Καντονά και Τσάβι. Ο Άγιαξ και η Μπαρτσελόνα είναι μεταξύ των συλλόγων που έχουν αναπτύξει τις περίφημες ποδοσφαιρικές τους ακαδημίες με βάση τις προπονητικές μεθόδους του Κρόιφ! Η προπονητική του φιλοσοφία, τον βοήθησε να θέσει τα θεμέλια για την αναβίωση των διεθνών επιτυχιών του Άγιαξ στη δεκαετία του 1990. Οι επιτυχίες του ισπανικού ποδοσφαίρου, τόσο σε συλλογικό, όσο και διεθνές επίπεδο κατά τη διάρκεια των ετών 2008-2012 έχουν αναφερθεί από ειδήμονες του ποδοσφαίρου ως απόδειξη της επίδρασης του Κρόιφ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο!Το 2017, ονομάστηκε στους 10 Μεγαλύτερες Προπονητές από την ίδρυση της UEFA, το 1954.
Τον αποκάλεσαν «Ιπτάμενο Ολλανδό», γιατί υπήρχαν στιγμές που νόμιζες πως πετούσε μέσα στο γήπεδο. Στη Βαρκελώνη, οι παλαιότεροι, τον προσφωνούν «El Salvador», δηλαδή «Ο Σωτήρας». Επίσης, τον θεωρούν ως τον πιο ολοκληρωμένο Ολλανδό ποδοσφαιριστή της ιστορίας! Δεν έχουν άδικο, μιας και το όνομά του έχει μείνει χαραγμένο τόσο στη μνήμη όσων τον έζησαν από κοντά, όσο και σε αυτών που θαύμασαν έστω και μία ενέργειά του.
Ο λόγος, για τον κορυφαίο Ευρωπαίο βιρτουόζο του αθλήματος για τον 20ο αιώνα, Johan Cruijff (Γιόχαν Κρόιφ, όπως έχει επικρατήσει στα ελληνικά. Κανονικά, προφέρεται Κρæιφ. Ακούστε το στα ολλανδικά). Το πραγματικό πλήρες όνομα του είναι Hendrik Johannes Cruijff. Αυτό που ακολουθεί, είναι ένα αφιέρωμα φτιαγμένο με πολύ μεράκι, για μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που ανέδειξε ποτέ το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός, γενικότερα. Τον Johan Cruijff του Ajax, της Barça, της Ολλανδίας.
Τον
Johan Cruijff όλου του κόσμου!
Ο
Θρύλος
Όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο, δύο
ονόματα έρχονται κατευθείαν στο μυαλό: Pelé και Maradona. Ωστόσο, υπάρχει ένας
ποδοσφαιριστής που με την προσωπικότητα και τις ικανότητες του, διεκδικεί
επάξια την κορυφαία θέση στο πάνθεον του δημοφιλέστερου αθλήματος στον κόσμο. Ο
λόγος για τον επονομαζόμενο και ως «Ιπτάμενο Ολλανδό», τον Johan Cruijff.
«Το ποδόσφαιρο είναι απλό. Αλλά το πιο δύσκολο πράγμα είναι να παίξεις απλό ποδόσφαιρο.»Johan Cruijff
Ο Cruijff με την απίστευτη διορατικότητα του και την σχεδόν μαθηματική χρήση των διαστάσεων του γηπέδου, ήταν ο «Πυθαγόρας με ποδοσφαιρικά παπούτσια», όπως πολύ εύστοχα τον είχε παρομοιάσει ο David Miller (Ντέιβιντ Μίλερ), τέως επικεφαλής του αθλητικού τμήματος των Times, καθώς η πολυπλοκότητα σε αυτό που παρουσίαζε, αλλά και η ακρίβεια στις κάθετες πάσες του δεν είχαν προηγούμενο! Κανένας άλλος παίκτης δεν μπορεί να καυχιέται ότι υπήρξε η επιτομή του «Totaalvoetvbal» («Ολοκληρωτικό Ποδόσφαιρο») που οραματίστηκε ο τεράστιος Rinus Mihels (Ρίνους Μίχελς), με την καινοτόμα για την εποχή του τακτική και τις συνεχείς εναλλαγές θέσεων των παικτών, εντός αγωνιστικού χώρου.
Ο Cruijff μπορούσε να αγωνιστεί ως καθαρός επιθετικός, στα άκρα της επίθεσης αλλά και πίσω από τον επιθετικό. Ένα πραγματικό εργαλείο που χρησιμοποιούσε εξίσου καλά και τα δύο πόδια, με αέρινο (εξ αυτού και το προσωνύμιο «Ιπτάμενος») και πρωτόγνωρο για εκείνη την εποχή αγωνιστικό στυλ, όπως ήταν και ο αριθμός στην φανέλα του, το Νούμερο 14. Με εκπληκτική επιτάχυνση στα πρώτα μέτρα, σταματούσε ξαφνικά να τρέχει λες και ο διαιτητής είχε διακόψει τον αγώνα, σήκωνε τα χέρια δίνοντας κατευθύνσεις στους συμπαίκτες του και έπειτα ξεκινούσε ξανά, εξίσου γρήγορα, σκορπίζοντας τους δύσμοιρους αμυντικούς στο διάβα του. Ψηλόλιγνος με μακριά μαλλιά, μανιακός καπνιστής (η «Camel» θα μπορούσε να του στήσει ανδριάντα) υπήρξε μια προσωπικότητα που σημάδεψε την μεταπολεμική Ολλανδία.
«Στη διάρκεια ενός παιχνιδιού, ο μέσος όρος που ένας παίκτης έχει τη μπάλα στα πόδια του, είναι 3 λεπτά. Για να καταλάβεις πόσο καλός είναι, πρέπει να κοιτάξεις τι κάνει τα υπόλοιπα 87»Johan Cruijff
Όλα τα παραπάνω συνδυαζόταν με
μια σχεδόν επαναστατική αγωνιστική συμπεριφορά. Ο Cruijff ήταν ο τακτικιστής υπολοχαγός (κυρίως) του Mihels στον αγωνιστικό
χώρο, κάτι σαν βοηθός προπονητή δηλαδή. Αλλά και με τις ενέργειες του, εκτός αγωνιστικών
χώρων, πρωτοπόρησε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο όσον αφορά στα δικαιώματα και τις
αμοιβές των ποδοσφαιριστών. Ήταν επίσης και από τους πρώτους που είχε προσωπικό συμβόλαιο με εταιρεία
αθλητικής ένδυσης, την «Puma».
Κατάφερε επίσης να εμπνεύσει και να γίνει μια ψυχή, ένα σώμα, με δύο λαούς.
Τους Ολλανδούς και τους Καταλανούς!
Τα πρώτα χρόνια
Τα πρώτα χρόνια
Γεννήθηκε στις 25 Απριλίου του 1947. Προερχόμενος από φτωχή και
εργατική οικογένεια από το ανατολικό Amsterdam (Άμστερνταμ), ο Johan αγάπησε από πολύ μικρός
το ποδόσφαιρο και εργάστηκε επίσης από πολύ μικρή ηλικία, βοηθώντας αρχικά τους
γονείς του στο μανάβικο που διατηρούσαν. Η οικογένειά του δεν στάθηκε εμπόδιο στο να ενταχθεί σε ηλικία 10 ετών στις
ποδοσφαιρικές ακαδημίες του AFC Ajax (Άγιαξ). Άλλωστε, το σπίτι του βρισκόταν σε μικρή απόσταση από το γήπεδο του
Αίαντα και σε συνδυασμό με την μεγάλη του αγάπη για την μπάλα βρέθηκε να
συναγωνίζεται τα πιτσιρίκια της μικρής ομάδας. Οι ακαδημίες του Ajax ήταν
ήδη διάσημες από την εποχή ακόμη του Άγγλου προπονητή Jack Reynolds (Τζακ Ρέινολντς),
ο οποίος συνήθιζε να περνάει 14 ώρες το 24ωρο, στο προπονητικό κέντρο του
συλλόγου, για να είναι σίγουρος ότι όλες οι ομάδες νέων προπονούνταν με το ίδιο
ακριβώς σύστημα που χρησιμοποιούσε και η ομάδα ανδρών και έδινε επίσης
ιδιαίτερη έμφαση στις ασκήσεις με την μπάλα! Η ίδια φιλοσοφία διατηρήθηκε και
μετά την άφιξη του Mihels στο Amsterdam.
 |
| Ο Cruijff, μπροστά, τέταρτος από αριστερά, ποζάρει μετά την κατάκτηση ενός τροπαίου, στις ακαδημίες του Ajax (1959) |
Το 1959 ήταν μια δύσκολη χρονιά
για τον Cruijff που έχασε τον πατέρα του από
καρδιακή προσβολή. Ο 12χρονος πιτσιρικάς περισσότερο εμπνεύστηκε, παρά
απογοητεύτηκε από την οικογενειακή του απώλεια. Αποφάσισε ότι θα πάλευε να
κάνει μεγάλη καριέρα εις μνήμη του γονιού του και έτσι έγινε. Στο μεταξύ, η μητέρα
του για να αντεπεξέλθει στις οικονομικές δυσκολίες αναγκάστηκε να κλείσει την
οικογενειακή τους επιχείρηση και εργάστηκε στον Ajax ως καθαρίστρια. Λίγο
αργότερα παντρεύτηκε έναν άνθρωπο του Αίαντα, τον Henk Angel (Χενκ Έιντζελ), ο
οποίος επίσης θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην καριέρα του Johan, ο οποίος τον
αγάπησε όπως και τον βιολογικό του πατέρα, αλλά δυστυχώς τον έχασε και αυτόν,
όταν ήταν 35 χρονών.
«Η μητέρα μου καθάριζε τα αποδυτήρια του Ajax. Ακόμα και σήμερα όταν μπαίνω σε αποδυτήρια έχω ένα περίεργο συναίσθημα. Για μένα τα αποδυτήρια είναι ένα ιερό μέρος.»Johan Cruijff
Όντας κακός μαθητής, άφησε το
σχολείο στην ηλικία των δεκατριών και έπιασε δουλειά στην επιχείρηση ενός
μέλους του ΔΣ του Ajax. Είχε έτσι την ευκαιρία να προπονείται τα πρωινά και να
εργάζεται τα απογεύματα, υπό την επίβλεψη και την καθοδήγηση του van Vin (βαν
Βιν), ενός προπονητή που σύμφωνα και με τον Cruijff, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ατομική του εξέλιξη. Η πρόοδος του
και η πειθαρχία που επιδείκνυε ήταν θαυμαστή και ως ανταμοιβή, ο Ajax
τον επέλεξε ως ένα από τα ball boys στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του
1962 μεταξύ των Benfica SCL και Real Madrid CF (5-3). Εκεί είδε για πρώτη φορά
από κοντά έναν παίκτη που τον στιγμάτισε. Τον Alfredo Di Stefano (Αλφρέδο ντι
Στέφανο).
Έναν χρόνο αργότερα, στις 25
Απριλίου του 1963 υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλαιο σε ηλικία μόλις
16 χρονών (σπάνιο για εκείνη την περίοδο) με τον Ajax ο οποίος συνήθιζε να
προωθεί νεαρούς από τις ακαδημίες του στην πρώτη ομάδα, ποτέ όμως σε τόσο νεαρή
ηλικία! Ο μικρός «μαέστρος» της
μπάλας, ο οποίος ξεχώριζε από τα υπόλοιπα παιδιά, λόγω της ταχύτητάς του, αλλά
και του ιδιόρρυθμου χαρακτήρα του, βρέθηκε στην πρώτη ομάδα! Αν και μικρός για
ένα τόσο μεγάλο βήμα, ο Cruijff αψήφησε τους κανόνες της λογικής και αποτέλεσε
σχεδόν αμέσως βασικό και αναπόσπαστο κομμάτι του συλλόγου.
Επαγγελματισμός και η γνωριμία με τον Mihels
Επαγγελματισμός και η γνωριμία με τον Mihels
Το ντεμπούτο του με την πρώτη
ομάδα, έγινε υπό της οδηγίες ενός άλλου Άγγλου προπονητή, του Vic Buckingham
(Βικ Μπάκινχαμ). Έπαιξε συνολικά σε 10 παιχνίδια στην παρθενική του χρονιά,
πετυχαίνοντας συνολικά 3 γκολ, ωστόσο η 13η θέση στην οποία τερμάτισε ο Ajax,
οδήγησε στην απομάκρυνση του Buckingham και την άφιξη του Rinus Mihels.
Ο Mihels, που είχε νωρίτερα
κάνει τεράστια καριέρα ως ποδοσφαιριστής φορώντας για 12 χρόνια την φανέλα του
Αίαντα και σκοράροντας 122 γκολ σε 264 αγώνες, ήταν επίσης και ένας άνθρωπος
που λάτρευε να κάνει… πλάκες. Όταν ακόμα ήταν παίκτης, είχε εμφανιστεί
μεταμφιεσμένος ως γυναίκα στο ξενοδοχείο της αποστολής της ομάδας του, πριν από
έναν εκτός έδρας αγώνα! Η συμπεριφορά του όμως μετέπειτα ως προπονητής, ήταν
αυστηρά επαγγελματική.
«Σε επίπεδο φυσικής κατάστασης ήμουν πολύ αδύναμος. Τότε δεν υπήρχαν γυμναστήρια. Αναγκαζόμουν να κουβαλώ συμπαίκτες μου για να δυναμώσω, κάποιες φορές ζύγιζαν 50 κιλά, κάποιες άλλες 60 ...»Johan Cruijff
 |
| Ο Cruijff με το βραβείο του καλύτερου Ολλανδού παίκτη για το 1967. Ήταν το πρώτο από τα πέντε συνολικά τέτοια τρόπαια στην διάρκεια της καριέρας του. |
Ο Mihels παρουσίασε ένα
επιθετικό στυλ ποδοσφαίρου, συνέχεια της φιλοσοφίας των προκατόχων του, αλλά
πολύ πιο τολμηρό, με διαρκή πίεση σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου, με
αντικειμενικό σκοπό την επανάκτηση της μπάλας, μόλις αυτή περνούσε στα πόδια
των αντιπάλων. Το γκρούπ παικτών που επέλεξε, είχε την δυνατότητα να αγωνίζεται
σε πολλές θέσεις στον αγωνιστικό χώρο σε μια διάταξη που έμοιαζε να είναι 4-3-3
και παίζοντας με αμέτρητες πάσες.
Ο Cruijff, δεν βρήκε αμέσως θέση στην ενδεκάδα του Mihels ο οποίος θεωρούσε ότι ο μικρός έπρεπε να δυναμώσει, ενώ ενοχλούνταν και από την μανία του Johan για το τσιγάρο! Ωστόσο, ο τραυματισμός του Klaas Nuninga (Κλάας Νανίνγκα) τον Οκτώβριο του 1965, άνοιξε την πόρτα της ενδεκάδας για τον «Ιπτάμενο Ολλανδό», ο οποίος δεν θα κοιτούσε ποτέ ξανά πίσω! Ο Mihels θέλησε να τον κάνει πιο ανθεκτικό στο σκληρό παιχνίδι, ενώ η δική του επιρροή στην ομάδα ήταν άμεση.
«Αν η αντίπαλη ομάδα έχει έναν έξυπνο παίκτη που ξέρει να ξεμαρκάρεται πολύ καλά, πάντοτε τον αντιμετωπίζουμε με τον πιο απλό τρόπο: Δεν τον μαρκάρει κανείς. Αν δεν τον μαρκάρει κανείς, δεν θα ξεμαρκαριστεί».Johan Cruijff
 |
| Στη δεύτερη συμμετοχή του σ' ένα φιλικό με την Τσεχοσλοβακία, έγινε ο πρώτος Ολλανδός στην ιστορία που αποβλήθηκε με κόκκινη κάρτα. Η Ολλανδική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία τον τιμώρησε με αποκλεισμό ενός έτους |
Ο Ajax κατέκτησε το πρωτάθλημα
1965-1966 με τον ίδιο να πετυχαίνει 25 γκολ σε 23 παιχνίδια. Μόλις έναν χρόνο
νωρίτερα, είχε την χειρότερη άμυνα στο πρωτάθλημα, με παθητικό 52 γκολ και τώρα παρουσίαζε την καλύτερη επίθεση, με
79 γκολ και την καλύτερη άμυνα, δεχόμενος μόλις 25 γκολ! Το 1966, έκανε
και το ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα της Ολλανδίας, όπου σκόραρε στο
ισόπαλο 2-2 απέναντι στην Ουγγαρία. Στην
αμέσως επόμενη εμφάνιση του με τα χρώματα των «Oranie» («Οράνιε» -Πορτοκαλί, το
παρατσούκλι της εθνικής Ολλανδίας), θα γινόταν ο πρώτος Ολλανδός που θα δεχόταν
ποτέ κόκκινη κάρτα, μετά από ένα χαστούκι που έδωσε στον διαιτητή της
αναμέτρησης με την Τσεχοσλοβακία!
«Όταν έχεις την ικανότητα να βρίσκεσαι στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή, αυτό είναι Τέχνη.»Johan Cruijff
Την επόμενη χρονιά, ο Ajax του
πρόσφερε το νούμερο 9, επιβεβαιώνοντας με αυτόν τον τρόπο, το πόσο υπολόγιζε
στις υπηρεσίες του και ο Cruijff δεν τους απογοήτευσε. Η ομάδα
πήρε ξανά το πρωτάθλημα πετυχαίνοντας συνολικά 122 γκολ (ρεκόρ που κρατάει
μέχρι και σήμερα) με τον ίδιο να σημειώνει 33 τέρματα! Έχοντας αναδειχθεί
ποδοσφαιριστής της χρονιάς στην Ολλανδία δύο σερί φορές (1966-1967) και με τον
Ajaxξ του Mihels να πετάει φωτιές, η Ευρώπη ετοιμαζόταν να γνωρίσει μια
σπουδαία ομάδα!
Όμως, τα πρώτα χρόνια στα
ευρωπαϊκά σαλόνια δεν ήταν εύκολα, καθώς η επιθετική προσέγγιση του Mihels,
έβρισκε ανυπέρβλητα εμπόδια στις οργανωμένες άμυνες και το σκληρό παιχνίδι των
αντιπάλων. Παρόλα αυτά, το 1969, ο Ajax έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου
Πρωταθλητριών, όπου ηττήθηκε με 4-1 από την ιταλική AC Milan. Η ήττα αυτή όμως,
αποδείχθηκε ένα σπουδαίο και διδακτικό μάθημα!
Ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός και το No 14
Ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός και το No 14
Τα πράγματα στα μέσα του 1970,
φάνηκε να παίρνουν άσχημη τροπή, όταν υπέστη έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό στην
βουβωνική χώρα, κατά την διάρκεια της προετοιμασίας της ομάδας, γεγονός που τον
άφησε εκτός αγωνιστικών χώρων για 3 μήνες. Το γεγονός αυτό όμως, οδήγησε στο να
γίνει διάσημος ένας αριθμός: Το Νούμερο
14!
Συνήθως, εκείνη την εποχή οι
βασικοί παίκτες διάλεγαν νούμερα από το 1 έως το 11. Ο Cruijff λοιπόν, λόγω του τραυματισμού του, έχασε το Νούμερο 9,
από έναν μέσο μάλιστα και έτσι το πλησιέστερο διαθέσιμο που απέμεινε ήταν το Νούμερο
14. Το επέλεξε και το έκανε τον πιο διάσημο αριθμό φανέλας, τόσο για
την ομάδα του, όσο και για τους «Oranie». Πρώτη φορά το φόρεσε στην αναμέτρηση
εναντίον της PSV Eindhoven (Αϊντχόβεν), στις 30 Οκτωβρίου του 1970, όπου ο Ajax
νίκησε με 1-0. Προηγουμένως, τον ίδιο μήνα, είχε κάνει μια εκπληκτική επιστροφή
στην ενεργό δράση, πετυχαίνοντας 6 γκολ στην νίκη του Ajax επί της AZ 67
Alkmaar, με 8-1! Η φανέλα με το Νούμερο 14 αποσύρθηκε από τον ολλανδικό
σύλλογο προς τιμήν του, όταν αυτός ήταν 60 χρονών!
«Πάντα πίστευα ότι κάθε παίκτης πρέπει να μπορεί να αγωνίζεται σε όλες τις θέσεις του γηπέδου. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να ακούνε όλοι τις ομιλίες περί τακτικής. Το αριστερό εξτρέμ δεν επιτρέπεται να κοιμάται όταν μιλάω για το δεξί μπακ»Johan Cruijff
 |
| Στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της σεζόν 1970-1971, στο "Wembley", με τον Παναθηναϊκό. Οι Ολλανδοί κέρδισαν 2-0 και κατέκτησαν το τρόπαιο. |
Στα 24 του πλέον, ήταν ξεκάθαρα
το αγαπημένο παιδί του Mihels, αναλαμβάνοντας καθήκοντα
που υπερέβαιναν πολλές φορές το αγωνιστικό κομμάτι και έφταναν μέχρι τα θέματα
της πειθαρχίας! Το πρωτάθλημα χάθηκε, ωστόσο ο Ajax κατέκτησε για πρώτη φορά
στην ιστορία του το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, κερδίζοντας στον τελικό του
«Wembley» τον Παναθηναϊκό, το 1971! Θα ακολουθούσαν άλλα δύο στη σειρά, το 1972
και το 1973! Η δουλειά του Mihels είχε ολοκληρωθεί. Μετά από 4 πρωταθλήματα και
3 κύπελλα Ολλανδίας, καθώς και ένα ευρωπαϊκό, αποχώρησε από το Amsterdam με
προορισμό την Βαρκελώνη! Εκεί, όπου τον περίμενε η Barça, εκεί που θα
υποδεχόταν λίγα χρόνια αργότερα ο ίδιος, τον αγαπημένο του ποδοσφαιριστή!
Την φυγή του Mihels για λογαριασμό
της Barça, ακολούθησε ακατάσχετη φημολογία, η οποία έλεγε ότι ο Cruijff θα ακολουθούσε το ίδιο δρομολόγιο. Ωστόσο, άπαντες αποστομώθηκαν
όταν τον Ιούλιο του 1971, υπέγραψε νέο, επταετές, συμβόλαιο με τον Αίαντα.
Παρόλο που συχνά κατηγορούνταν ως φιλοχρήματος, επέλεξε να συνεχίσει την
καριέρα του στην ομάδα που τον ανέδειξε, απορρίπτοντας τις καλύτερες οικονομικά
προτάσεις των Barça και Feyenoord!
Την
ίδια χρονιά, το 1971, ανακηρύχθηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής στην Ολλανδία για
τέταρτη συνεχή χρονιά, ενώ το «France Football» τον ανέδειξε καλύτερο Ευρωπαίο
ποδοσφαιριστή, απονέμοντάς του την «Χρυσή Μπάλα». Ήταν ο πρώτος Ολλανδός που
κέρδισε το συγκεκριμένο βραβείο!
Η κορύφωση και το τέλος στον Ajax«Η σύμπτωση είναι κάτι λογικό. Αν σουτάρω από 30 μέτρα για να βάλω γκολ, κατά πάσα πιθανότητα θα αποτύχω. Αν όμως το κάνω 20 φορές σε ένα ματς, τότε θα έχω καλές πιθανότητες να το πετύχω μια φορά»Johan Cruijff
Η αγωνιστική περίοδος που
ακολούθησε (1971-1972), ήταν, ίσως, η πιο επιτυχημένη στην ιστορία του
συλλόγου. Ο ταπεινός Ștefan Kovács (Στέφαν Κόβακς) που αντικατέστησε τον
Mihels, δεν άλλαξε την φιλοσοφία της ομάδας. Ο Cruijff κυριολεκτικά πετούσε και ο Ajax τα πήρε όλα! Πρωτάθλημα, κύπελλο,
Διηπειρωτικό, ευρωπαϊκό «Super Cup»! Αλλά το πιο σημαντικό επίτευγμα, υπήρξε η
νίκη στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης απέναντι στην ιταλική Inter
FC. Η οποία δεν είχε, πλέον, τον Helenio Herera (Ελένιο Ερέρα) ο οποίος στο
μεταξύ είχε αποχωρήσει από το Μιλάνο, αλλά η φιλοσοφία του δέσποζε! Ο ήρωάς μας
πέτυχε 2 γκολ στον τελικό και αναδείχθηκε και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης!
Εκείνη, ήταν η πρώτη καθαρή νίκη του «Totaalvoetvbal»,
δηλαδή του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου απέναντι στο «Catenacio» (Κατενάτσιο), δηλαδή το ποδόσφαιρο σκοπιμότητας.
 |
| Με την φανέλα του Ajax, το 1973, λίγο πριν φύγει για την Βαρκελώνη, όταν οι συμπαίκτες του ψήφισαν εναντίον του και του αφαιρέθηκε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. |
Ο Kovács έδωσε το περιβραχιόνιο
του αρχηγού και τα κλειδιά της ομάδας στον Cruijff. Tο 1972, ήταν πάλι μια επιτυχημένη χρονιά για τον σύλλογο.
Ωστόσο, ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» ταλαιπωρήθηκε ξανά από τον γνωστό τραυματισμό
στην βουβωνική χώρα, με αποτέλεσμα να χάσει πολλά παιχνίδια, πετυχαίνοντας
παρόλα αυτά 19 γκολ σε 33 εμφανίσεις!
«Το να κερδίζεις ή να χάνεις, έχει να κάνει με την ανταγωνιστικότητα. Δεν είναι δυνατόν να κερδίζεις πάντα, μπορείς όμως να ελέγξεις την ικανότητα σου να ανταγωνίζεσαι μέχρι τέλους.»Johan Cruijff
Αναδείχθηκε επίσης για δεύτερη
φορά στην καριέρα του καλύτερος ποδοσφαιριστής στην Ευρώπη (1973). Ο Kovács
όμως, παρά την τρίτη συνεχόμενη κατάκτηση για τον σύλλογο του Κυπέλλου
Πρωταθλητριών Ευρώπης, το 1973, αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία. Η διοίκηση
θεώρησε ότι η ομάδα δεν ήταν παραγωγική υπό τις οδηγίες του και ο George Knobel (Τζορτζ Κνόμπελ) που τον
αντικατέστησε, δεν έγινε ποτέ συμπαθής στο μεγάλο αστέρι του ολλανδικού
ποδοσφαίρου. Φυσικά τα αισθήματα ήταν αμοιβαία!
Ο Knobel έθεσε την αρχηγία του Cruijff
σε αμφισβήτηση, αποφασίζοντας να θέσει το ζήτημα σε ψηφοφορία και άνοιξε
έτσι ένας κύκλος γκρίνιας στα αποδυτήρια. Η δημοτικότητά του ανάμεσα στους
συμπαικτε του είχε, εν τω μεταξύ, μειωθεί δραματικά. Ο Cruijff ήταν καλοπληρωμένος επί Kovács
και είχε σχεδόν τον απόλυτο έλεγχο στην ομάδα, ενώ δεν δίσταζε να επικρίνει και
συμπαίκτες του όταν έκρινε ότι η απόδοση τους ήταν προβληματική! Ήταν φανερό
πως μια ψηφοφορία δεν θα τον ευνοούσε. Όπως και έγινε! Οι συμπαίκτες του
επέλεξαν για αρχηγό τον Piet Keizer (Πητ Καϊζερ). Ο Cruijff ένιωσε, ίσως για πρώτη φορά στην ζωή του, ταπεινωμένος και αυτό
ήταν το γεγονός που σφράγισε το εισιτήριο του, το καλοκαίρι του 1973, για την
Βαρκελώνη!
«Όταν προηγείσαι 5-0, τότε δεν έχει νόημα να ψάξεις ένα έκτο γκολ. Πολύ πιο θεαματικό για την κερκίδα, είναι να προσπαθήσεις να σημαδέψεις το δοκάρι»Johan Cruijff
«El Salvador». Κάτι παραπάνω από Καταλανός
 |
| Ο Cruijff υπήρξε ο πρώτος παίκτης της Barcelona που φόρεσε τα χρώματα της Senyera (Σενιέρα -η Καταλανική σημαία), στο περιβραχιόνιο του αρχηγού. |
Το
φθινόπωρο του 1973, στα 26 του χρόνια, μετά από διαπραγματεύσεις μηνών, ο Johan
Cruijff έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος ποδοσφαιριστής στον κόσμο και ο πρώτος
Ολλανδός ποδοσφαιριστής που φόρεσε ποτέ τα blaugrana.
Η μετακίνηση του στη Barça, στοίχισε στους Καταλανούς 2 εκατομμύρια δολάρια,
ποσό παγκόσμιο ρεκόρ και τρομακτικό για εκείνη την εποχή! Στη Βαρκελώνη, θα
έβρισκε τον μέντορα του, τον Rinus Mihels. Οι δυο τους έμελλε να βάλουν την
σφραγίδα τους, σε έναν από τους σημαντικότερους συλλόγους στον κόσμο!
Η
Barça, όταν υποδέχθηκε τον Cruijff, δεν περνούσε και τις καλύτερες ημέρες της,
όντας χωρίς πρωτάθλημα για 13 χρόνια, από το 1960. Η άφιξη ενός από τα
μεγαλύτερα αστέρια του παγκοσμίου ποδοσφαίρου εκείνη την εποχή, προκάλεσε
παροξυσμό στους Καταλανούς! Έναν παροξυσμό που μετατράπηκε σε υστερική λατρεία,
όταν ο Cruijff δήλωσε ότι προτίμησε την Barça για λόγους αρχής, απορρίπτοντας
τα περισσότερα χρήματα που του προσέφερε η Real Madrid, η οποία υποστηριζόταν
από το καθεστώς του Franco. Για όλους τους «culé» («κουλέ» -οι οπαδοί της
Barça, στα Καταλανικά), έγινε ήρωας πριν καν φορέσει τα blaugrana!
«Όταν πήραμε το πρωτάθλημα, ο κόσμος δεν μου έλεγε συγχαρητήρια, αλλά: Σε ευχαριστούμε. Τότε άρχισα να καταλαβαίνω τον χαρακτήρα των Καταλανών.»Johan Cruijff
Ο
26χρονος Cruijff έγινε ο «El Salvador» («Ο Σωτήρας») για τους Καταλανούς! Να
σημειωθεί πως, τη σεζόν 1973-1974 δεν κατάφερε να παίξει εξ αρχής για
λογαριασμό της νέας του ομάδας, καθώς η μεταγραφή του είχε κολλήσει λόγω
γραφειοκρατικών θεμάτων, αλλά οι οπαδοί της Barcelona τον θαύμασαν σε κάποια
φιλικά! Ήταν δε τέτοια η επιρροή που
άσκησε σε ολόκληρο το ποδοσφαιρικό τμήμα, που, ενώ η ομάδα βρισκόταν στις
τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας, με 2 νίκες, 3 ισοπαλίες και 8 ήττες (καθώς
το πρωτάθλημα είχε ήδη ξεκινήσει στην Ισπανία όταν αφίχθη ο Cruijff), μετά το
ντεμπούτο του, στις 28 Οκτωβρίου του 1973, όπου μάλιστα σκόραρε, η Barça
παρέμεινε αήττητη για 5 ολόκληρους μήνες!
 |
| Το γκολ-φάντασμα εναντίον της Atletico Madrid, στις 22/12/1973, όταν και του βγήκε το παρατσούκλι "Ιπτάμενος Ολλανδός" |
Στο
διάστημα εκείνο μάλιστα, σημείωσε μια τεράστια νίκη μέσα στο «Santiago
Bernabéu» («Σαντιάγο Μπερναμπέου»), κερδίζοντας 0-5 την Real Madrid και
αποδίδοντας εκπληκτικό ποδόσφαιρο! Ο ίδιος σημείωσε ένα απίστευτο τέρμα
απέναντι στην Atlético Madrid (Ατλέτικο Μαδρίτης) που έμεινε στην ιστορία ως το
«γκολ φάντασμα» και έγινε μέρος και
ενός εκπληκτικού ολλανδικού ντοκιμαντέρ, του «En Un Momendo Dado», που
γυρίστηκε το 2004 και είχε θέμα την επίδραση του Cruijff στη Barça και την
Καταλονία γενικότερα!
Το
τέλος της αγωνιστικής περιόδου 1973-1974 βρήκε την Barça πρωταθλήτρια μετά από
14 χρόνια, με τον «Ιπτάμενο Ολλανδό» να απειλεί την δημοφιλία ακόμη και αυτού
του San Jordi (Σαν Τζόρντι), του πολιούχου Άγιου και προστάτη της Καταλονίας,
γνωστού σε εμάς ως Άγιο Γεώργιο.
«Δώσαμε ένα αστρονομικό ποσό για έναν αδύνατο αλητάκο που κάπνιζε σαν φουγάρο. Ήταν δυνατό να μας έσωζε; Και όμως το έκανε και ακόμα και σήμερα δεν έχουμε καταφέρει να του ανταποδώσουμε όσα μας προσέφερε …(λυγμοί) Μας έδωσε πίσω την περηφάνια μας!»Μαρτυρία ενός απλού Καταλανού, από το “En Un Momendo Dado”
«Oranie» και Παγκόσμιο Κύπελλο 1974
Είχε
έρθει η ώρα για τον Cruijff και τον Mihels, να αφήσουν το αποτύπωμα τους και
στην εθνική ομάδα της Ολλανδίας. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, οι «Oranie»
σύστησαν το «ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο»
σε όλο τον κόσμο, αναγκάζοντας ακόμη και τους ντελικάτους Βραζιλιάνους να
καταφύγουν σε σκληρό παιχνίδι για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την παρέα του Cruijff,
που ως αρχηγός πλέον, έκανε σπουδαίες εμφανίσεις, ενώ τα φώτα της δημοσιότητας
είχαν στραφεί ήδη πάνω του! Κυριολεκτικά με την σέντρα της διοργάνωσης όταν
εμφανίστηκε στο γήπεδο φορώντας μια φανέλα της Ολλανδίας με δύο και όχι τρεις
ρίγες στο μανίκι όπως επέβαλε η «Adidas»,
εταιρεία ένδυσης της εθνικής του ομάδας, αφού ο ίδιος είχε προσωπικό συμβόλαιο
με την «Puma»!
«Οι Ισπανοί παίκτες είναι ιδανικοί για να δουλέψεις μαζί τους. Αντίθετα, οι Ολλανδοί, μόλις ανοίξεις το στόμα σου για να πεις κάτι, έχουν ήδη προλάβει να πουν: Ναι, αλλά…»Johan Cruijff
Ωστόσο
η δημοσιότητα έχει και τα αρνητικά της. Έτσι, λίγο πριν τον τελικό μεταξύ της
Δυτικής Γερμανίας και της Ολλανδίας, οι γερμανικές εφημερίδες σε μια επίδειξη
λασπολογίας, έγραψαν ότι ο Cruijff μαζί με άλλους 3 συμπαίκτες του, συμμετείχαν
σε ένα πονηρό μεταμεσονύκτιο πάρτι, συνοδεία όμορφων κυριών. Ο Mihels
αναγκάστηκε να δώσει έκτακτη συνέντευξη τύπου, αρνούμενος τις κατηγορίες και
υποστηρίζοντας ότι το επίμαχο βράδυ ο Cruijff συνομιλούσε για ώρες στο τηλέφωνο
με την σύζυγο του. Ωστόσο η ηρεμία της ομάδας είχε διαταραχθεί.
 |
| Η περίφημη"Cruijff Turn", η εντυπωσιακή ντρίμπλα που καθιέρωσε, με την προσποίηση πάσας ή σουτ και την στροφή 180 μοιρών μαζί με τη μπάλα, αποφεύγοντας τον αντίπαλο. Το "θύμα" εδώ, ο Γερμανός Berti Vogts. |
Στον
τελικό έλαβε χώρα ένα εκπληκτικό συμβάν, καθώς οι Ολλανδοί άνοιξαν το σκορ
μόλις στο 2ο λεπτό, όταν με την σέντρα άλλαξαν 15 πάσες με την τελευταία να
φτάνει στα πόδια του Cruijff. Εκείνος επιτάχυνε κατά μέτωπο, σταμάτησε,
επιτάχυνε ξανά φτάνοντας στην μεγάλη περιοχή της Γερμανίας όπου και κέρδισε πέναλτι,
με τους Γερμανούς να παρακολουθούν σαστισμένοι και να μην έχουν αγγίξει την
μπάλα ούτε μια φορά μέχρι εκείνο το σημείο!
Το
τέλος του αγώνα βέβαια τους βρήκε
νικητές με 2-1. Ωστόσο κανείς ποτέ δεν θα ξεχάσει εκείνη την εθνική Ολλανδίας
του Mihels και του Cruijff που αναδείχθηκε και παίκτης της διοργάνωσης. Χρόνια
μετά, ένας άλλος μεγάλος Ολλανδός, ο Frank Rijkaard (Φρανκ Ράικαρντ), θα δήλωνε
«Η απογοήτευση του 1974 και ο νονός (σημ. εννοεί τον Cruijff) με ενέπνευσαν ώστε να κάνω καριέρα ως ποδοσφαιριστής!»
Μπορείς να γεννήσεις νωρίτερα; Πρέπει να
παίξω στο «classico»!
Στο
μεταξύ η καριέρα του στη Barça, αν και ήταν μόλις 28 χρονών, δεν συνεχίστηκε
όσο εντυπωσιακά ξεκίνησε. Ο τελικός απολογισμός των 83 γκολ σε 227 παιχνίδια,
καθώς και η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος και ενός κυπέλλου από το 1973 μέχρι
και το 1978, όταν και αποχώρησε ως παίκτης από την Βαρκελώνη, φαντάζει και
είναι μικρός μπροστά στα 190 γκολ σε 240 συμμετοχές, που ήταν τα πρότερα
επιτεύγματά του, με την φανέλα του Αίαντα.
«Ο Michael Laudrup (Μίκαελ Λάουντρουπ) δεν είχε μέσα του την πρωτόγονη οργή που χρειάζεται ο ποδοσφαιριστής. Ήταν ένας αρτίστας. Οπότε το μόνο που είχα να κάνω εγώ, ήταν να τον εκνευρίσω».Johan Cruijff
 |
| Μαζί με τον μέντορά του, τον Rinus Mihels, στην Barcelona |
Σημαντικό
ρόλο σε αυτό έπαιξαν πέραν της δεδομένης τότε (λόγω δικτατορίας) εξωαγωνιστικής
παντοδυναμίας της Μαδρίτης και δύο ακόμη γεγονότα. Το πρώτο ήταν η αποχώρηση
του Mihels από την τεχνική ηγεσία το 1975 και το δεύτερο αφορούσε τις αντοχές
του ίδιου, που επί 14 χρόνια έπαιζε αδιάκοπα σχεδόν 35 παιχνίδια κάθε χρονιά,
νούμερο για εκείνη την εποχή πολύ υψηλό! Ειδικά, μάλιστα, αφού συνδυαζόταν και
με τα τουλάχιστον 20 τσιγάρα την ημέρα, που ο Cruijff λάτρευε να καπνίζει
συστηματικά!
Παρέμεινε
όμως είδωλο για τους Καταλανούς και λάτρεψε και ο ίδιος τον σύλλογο και την
πόλη. Επέλεξε να βαφτίσει τον γιο του με το Καταλανικό όνομα Jordi (αντί του
ισπανικού Jorge) παρά την ρητή απαγόρευση του καθεστώτος, που δεν επέτρεπε,
τότε, στους Καταλανούς να δίνουν καταλανικά ονόματα στα παιδιά τους. Ο ίδιος
αργότερα ανέφερε σχετικά:
«Πήγαμε στο δημαρχείο και είπαμε ότι επιλέξαμε το όνομα Jordi. Μας είπαν να φύγουμε και να επιστρέψουμε με άλλο όνομα, επειδή αυτό απαγορεύεται. Τότε τους είπα ότι είμαστε Ολλανδοί, μας αρέσει το όνομα Jordi και όχι το Jorge και αυτό θα δίναμε στο παιδί μας.»Johan Cruijff
Κανένας
φυσικά από τους διορισμένους του Franco δεν τόλμησε να αποτρέψει την βάφτιση. Ο
Jordi ήταν προγραμματισμένο να γεννηθεί στις 15 Φεβρουαρίου του 1974. Την ίδια
μέρα η Barça θα έπαιζε στην Μαδρίτη με την Real. Ο Cruijff, μετά από παρότρυνση
του Mihels, ζήτησε από την σύζυγο του να υποβληθεί σε καισαρική τομή στις 9
Φεβρουαρίου, μία εβδομάδα νωρίτερα δηλαδή, ώστε να προλάβει να αγωνιστεί στο «classico»! Έτσι και έγινε! Αγωνίστηκε
κανονικά και η Barça κέρδισε με 0-5, σημειώνοντας μια από τις μεγαλύτερες νίκες
της ιστορίας της απέναντι στην Real Madrid! Ο Cruijff υπήρξε κάτι παραπάνω από
παίκτης, σε έναν σύλλογο που ήταν πάντα, κάτι παραπάνω από μια ομάδα!
Το καλοκαίρι
του 1978 αποχαιρέτησε, προσωρινά όπως αποδείχθηκε, την αγαπημένη του Barça και
πέρασε στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, όπου αγωνίστηκε για 2 χρόνια στο
Αμερικανικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Την περίοδο 1979–1980, με τους Los Angeles Aztecs
(Λος Άντζελες Άζτεκς), όπου σε 23 εμφανίσεις σημείωσε 13 γκολ και την περίοδο 1980–1981,
με τους Washington Diplomats (Ουάσιγκτον Ντίπλοματς), που σε 30 εμφανίσεις
σημείωσε 12 γκολ. Είχε, στο μεταξύ, αποχωρήσει από την εθνική ομάδα και δεν
συμμετείχε στο παγκόσμιο κύπελλο του 1978 για μια σειρά από λόγους.
Η απαγωγή του ιδίου και της οικογένειας
του, σύμφωνα με την δική του μαρτυρία, όπως την κατέθεσε τον Απρίλιο του
2008 σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στο «Catalunya Ràdio», …
«Είχα ένα περίστροφο στο κεφάλι μου, ήμουν δεμένος, η γυναίκα μου επίσης και τα παιδιά ήταν στο σπίτι!»
…
στο διαμέρισμα τους στην Βαρκελώνη το 1977, εκλήφθηκε από τον ίδιο ως μια
προειδοποίηση του καθεστώτος της Αργεντινής, όπου θα λάμβανε χώρα το επόμενο
Παγκόσμιο Κύπελλο, το οποίο δεν δίσταζε να κριτικάρει συνεχώς.
«Για να παίξεις σε ένα παγκόσμιο κύπελλο πρέπει να είσαι 200% έτοιμος και συγκεντρωμένος. Υπάρχουν στιγμές στην ζωή, που κάποια πράγματα έχουν μεγαλύτερη αξία από απ’ αυτό.»
Johan Cruijff
Η
κόντρα της «Puma» (με την οποία είχε
ακόμη συμβόλαιο) με την «Adidas» που
έντυνε τους «Oranie», δεν είχε τελειώσει, ενώ και η άρνηση του Knobel (Ναι, του
ίδιου με τον οποίο είχε έρθει σε ρήξη στα χρόνια του στον Ajax), που ήταν τότε
ομοσπονδιακός προπονητής στην Ολλανδία, να δεχθεί για βοηθό του τον Jaque Van
Zanden (Ζακ βαν Ζάντεν), φίλο του Cruijff, αλλά και παλιό συνεργάτη του Mihels,
σήμανε το οριστικό αντίο του «Ιπτάμενου Ολλανδού» στην εθνική ομάδα, την οποία
άφησε έχοντας πετύχει 33 γκολ σε 48 αγώνες.
Αποστομωτικό φινάλε
Σοκαριστικά,
το 1981, μετά την αμερικανική του περιπέτεια, γύρισε, για λίγο, στην Ισπανία
για λογαριασμό της Levante UD (Λεβάντε), στην δεύτερη κατηγορία του ισπανικού
πρωταθλήματος! Αγωνίστηκε εκεί σε 10 αγώνες πετυχαίνοντας μόλις 2 γκολ και στα τέλη
του 1981 επέστρεψε στην Ολλανδία, σε ρόλο τεχνικού συμβούλου, στην παντοτινή
του αγάπη, τον Ajax. Υπάρχει μάλιστα ένα χαρακτηριστικό video από έναν αγώνα με
την Twente, τον Νοέμβριο του 1980, όταν ακόμα αγωνιζόταν στις ΗΠΑ, όπου
κατεβαίνει κανονικά από την εξέδρα και κάθεται δίπλα στον πρωτοεμφανιζόμενο
τότε Leo Beenhakker (Λέο Μπενάκερ)! Από 1-3, το παιχνίδι γύρισε σε 5-3.
Ωστόσο, επισήμως, δεν είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Τις περιόδους 1981-1982
και 1982-1983, φόρεσε ξανά τις ποδοσφαιρικές του τάπες, κατακτώντας άλλα 2
πρωταθλήματα με τον Αίαντα και πραγματοποιώντας μάλιστα εξαιρετικές εμφανίσεις.
«Οι επιθετικοί μου πρέπει να τρέχουν μόνο 15 μέτρα, εκτός και αν είναι βλάκες ή κοιμούνται»Johan Cruijff
Το καλοκαίρι του 1983, η διοίκηση της ομάδας, έκρινε ότι δεν θα έπρεπε να προσφέρει νέο συμβόλαιο στον 36χρονο πια Cruijff. Εκείνος απάντησε υπογράφοντας στην Feyenoord (Φέγιενορντ) την οποία οδήγησε, μαζί με τον πιτσιρικά Ruud Gullit (Ρούντ Γκούλιτ), στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου μετά από 10 χρόνια ανομβρίας! Έκανε «double» με τη μισητή αντίπαλο του Αίαντα, μόνο και μόνο για να αποδείξει στους ανθρώπους του ότι δεν τον σεβάστηκαν, λέγοντάς του ότι ήταν πολλά τα χρήματα που ζήταγε. Δείτε ένα σχετικό video
Και στα 37 του, ψηφίστηκε για ακόμη μια φορά ως ο καλύτερος παίκτης του
ολλανδικού πρωταθλήματος! Αγωνίστηκε για τελευταία φορά στις 13 Μαΐου του 1984
και αποσύρθηκε έχοντας κερδίσει συνολικά στην καριέρα του 21 τίτλους σε ομαδικό
επίπεδο και αμέτρητες ατομικές διακρίσεις!
Ένας ποδοσφαιριστής πεθαίνει, ένας
προπονητής γεννιέται
 |
| Ολοκλήρωσε την καριέρα του στη Feyenord με double και αγωνίστηκε για τελευταία φορά στις 13/5/1984. |
Ήταν
παραπάνω από προφανές, ότι το ενδιαφέρον που επέδειξε για την τακτική κατά την
διάρκεια της σταδιοδρομίας του ως ποδοσφαιριστής και η λατρεία που είχε για τον
Mihels, θα τον οδηγούσαν στο να ακολουθήσει και καριέρα προπονητή. Και έτσι
ακριβώς συνέβη! Ανέλαβε τον Ajax την περίοδο 1986-1987 και ακολούθησε το δόγμα
Mihels, του «totaalvoetvbal», του
ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου δηλαδή, συμπληρώνοντας όμως και μια σημαντική
παράμετρο, καθώς έβλεπε πάντα τους ποδοσφαιριστές του πρώτα σαν ανθρώπους και
μετά σαν παίκτες, κάτι που τον έκανε πολύ αγαπητό!
«Το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέχεις σε έναν παίκτη, είναι από πού κατάγεται, ποιος είναι ο χαρακτήρας του. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι.»Johan Cruijff
Με
τον Ajax κέρδισε τίτλους, με κυριότερο το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, το 1987
στην Αθήνα και ανέδειξε μερικούς σπουδαίους ποδοσφαιριστές όπως τον Frank
Rijkaard, τον Aaron Winter (Άαρον Βίντερ), τον Danny Blind (Ντάνι Μπλιντ), τον
Dennis Bergkamp (Ντένις Μπέργκαμπ) και τον Marco Van Basten (Μάρκο βαν
Μπάστεν). Ακόμα και ο περιβόητος Jean-Marc Bosman (Ζαν-Μαρκ Μποσμάν), που με
τις εκτός γηπέδων ενέργειες του, άλλαξε τον χάρτη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου,
πέρασε από τα χέρια του!
Η επιστροφή του Σωτήρα
Η επιστροφή του στη Barça το 1988 σε ρόλο αυτή τη φορά προπονητή,
ήταν σχεδόν καρμικό να συμβεί. Η φιλοσοφία του
ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου μεταλαμπαδεύτηκε στην «La Masia», την περίφημη
ακαδημία ποδοσφαίρου των Καταλανών, που είναι δικό του δημιούργημα! Εκεί,
εφάρμοσε και τελειοποίησε τις τεχνικές που λειτουργούσαν στον Ajax. Έκανε πράξη
το όραμα του Rinus Mihles, του Lauerano Ruiz (Λοεράνο Ρουίθ), που έλεγε ότι η
τεχνική των παικτών πρέπει να υπερβαίνει τις φυσικές τους ικανότητες, αλλά πάνω
απ’ όλα, εφάρμοσε την δική του ξεχωριστή φιλοσοφία και απαίτησε τον απόλυτο
έλεγχο στο ποδοσφαιρικό τμήμα να τον έχει ο προπονητής και μόνο!
Νέες ασκήσεις προστέθηκαν στις προπονήσεις όπως τα «Rondos», το γνωστό μας «κορόιδο» δηλαδή, κάτι που τότε θεωρήθηκε καθαρή τρέλα αλλά είχε σαφέστατη στόχευση. Όπως ο ίδιος ο εξηγούσε…
«Σε μικρό χώρο, η κίνηση πρέπει να είναι διαρκής και οι πάσες χειρουργικής ακρίβειας. Μπορείς να κλείσεις τον χώρο πιο αποτελεσματικά όταν αλλάζεις πάσες διατηρώντας την κατοχή και αναγκάζοντας τον αντίπαλο να κινείται σε συγκεκριμένους χώρους, αντί να προσπαθείς απλά να κερδίσεις την μπάλα χρησιμοποιώντας ατομικά μαρκαρίσματα.»
«Οι καλύτερες ομάδες, βασίζονται σε γηγενείς ποδοσφαιριστές. Ούτε εγώ, ούτε ο σύλλογος θέλουμε να επαναληφθεί η ιστορία. Για να επιτύχουμε, πρέπει να αλλάξουμε την ιστορία!»
Johan Cruijff
Σημαντικοί ποδοσφαιριστές
επίσης αποκτήθηκαν αλλά και γηγενείς αναδείχθηκαν σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ο
σύλλογος κέρδισε συνολικά 11 τίτλους από το 1988 μέχρι το 1996, δίνοντας στη
Barça το προσωνύμιο «Dream Team» όταν
το 1992 κέρδισε στο «Wembley» και τον πρώτο τίτλο Πρωταθλητριών Ευρώπης στην
ιστορία της!
 |
| Η Barcelona, όπως παρατάχθηκε στον τελικό του 1992. |
Αυτό
που δεν είχε καταφέρει, φορώντας τα blaugrana ο «El Salvador», να
οδηγήσει δηλαδή την Barça στην κορυφή της Ευρώπης, το έκανε ως προπονητής της
στο ίδιο γήπεδο που είχε στεφθεί το 1971 για πρώτη φορά ο ίδιος, Πρωταθλητής
Ευρώπης!
Το πάθος του για το τσιγάρο
όμως, παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή. Το 1991 όλη η Καταλονία κρεμόταν
από τα χέρια του Κου Màrius Petit (Μάριους Πετί), του καρδιολόγου που
ανέλαβε να τον υποβάλει σε επέμβαση bypass.
Η εγχείρηση πέτυχε και μάλιστα ο ίδιος, κλονισμένος από την περιπέτεια του, που
του θύμισε τον θάνατο του πατέρα του από παρόμοια αίτια, συμμετείχε σε
διαφημιστική εκστρατεία κατά του καπνίσματος, ενώ αντικατέστησε το τσιγάρο με
ένα γλειφιτζούρι που έγινε σήμα κατατεθέν του. Η πίεση που είχε το πόστο του
προπονητή σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο, ήταν ούτως η άλλως μεγάλη και το
κάπνισμα δεν την μείωνε στο ελάχιστο.
«Οι Ιταλοί δεν μπορούν να μας κερδίσουν, αλλά σίγουρα μπορούμε να χάσουμε από αυτούς»Johan Cruijff
Στο μεταξύ οι σχέσεις του με
την διοίκηση, μετά κυρίως το 1994 και την ήττα με 1-4 στον τελικό της Αθήνας
κόντρα στην AC Milan, δεν ήταν και οι καλύτερες, χωρίς ο ίδιος να είναι άμοιρος
ευθυνών. Είχε πάρει την απόφαση να χτίσει από την αρχή την ομάδα, αφήνοντας
σημαντικούς παίκτες να αποχωρήσουν. Ωστόσο, δεν θα είχε ξανά στην διάθεση του
τα χρονικά περιθώρια του 1988. Έτσι το 1996 απολύθηκε, ελάχιστες
εβδομάδες πριν την λήξη της αγωνιστικής περιόδου, κάτι που του στοίχισε όπως ο
ίδιος ομολόγησε αργότερα.
«Δεν περιμένεις ότι κάτι θα κρατήσει για πάντα, ωστόσο υπήρχαν καλύτεροι τρόποι για να τελειώσει εκείνη η περίοδος»
 |
| Ο δάσκαλος Johan Cruijff και ο μαθητής Pep Guardiola |
Παρέμεινε, μέχρι και την
πρόσφατη περίοδο Guardiola (2008-2012), ο οποίος και τον ξεπέρασε, ο πιο
επιτυχημένος προπονητής στην ιστορία του συλλόγου. Ακόμη και σήμερα ο λόγος του
και η επιρροή του σε ότι έχει να κάνει με την Barça, αποτελούν ένα είδος ιερού
ευαγγελίου στην Βαρκελώνη και δεν είναι τυχαίο ότι ο άνθρωπος που τελικά τον
άφησε πίσω σε σύνολο κερδισμένων τίτλων, ο Pep Guardiola δηλαδή, υπήρξε
προσωπική εισήγηση του ίδιου, προς την διοίκηση του συλλόγου το 2008. Κατά
έναν περίεργο τρόπο η ιστορία επαναλήφθηκε με τον Cruijff να γίνεται Mihels και
τον Guardiola να γίνεται Cruijff!
Ο Cruijff τιμήθηκε το 2006 από το κοινοβούλιο της Καταλονίας, με τον «Σταυρό του San Jordi», ύψιστη διάκριση στην Καταλονία. Το 2009, αναδείχθηκε από την IFFHS «Παίκτης Του Αιώνα» στην Ευρώπη, αφήνοντας πίσω του μεταξύ άλλων, μυθικούς παίκτες όπως οι Franz Beckenbauer (Φραντζ Μπεκενμπάουερ), Alfredo Di Stéfano (πολιτογραφημένος Ισπανός), Ferenc Puskás (Φέρεντς Πούσκας) και George Best (Τζορτζ Μπεστ)!
Το 2007, το Ολλανδικό Σούπερ Καπ θα πάρει τ’ όνομα του, προς τιμήν του. Παράλληλα, ο Άγιαξ θ’ αποσύρει τη φανέλα με το νούμερο 14. Παρέμεινε οικογενειακώς στην Βαρκελώνη και καθοδήγησε από τα υψηλά κλιμάκια, με τον τρόπο του την εκάστοτε διοίκηση, η οποία τον Μάρτιο του 2016 τον ανακήρυξε επίτιμο πρόεδρό της. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιτυχία του Ζοάν Λαπόρτα να κερδίσει τις εκλογές για την προεδρία της Μπαρτσελόνα.
Τον Οκτώβριο του 2015, σοκάρει τον κόσμο όταν γνωστοποιεί ότι διαγνώστηκε με καρκίνο στους πνεύμονες. Έπειτα από μια εξάμηνη άνιση μάχη, το μεσημέρι της Πέμπτης 24 Μαρτίου 2016, γνωστοποιείται ότι ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» νικήθηκε… «Στις 24 Μαρτίου του 2016, ο Γιόχαν Κρόιφ «έφυγε» ήρεμος στη Βαρκελώνη περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του μετά από μια σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Με μεγάλη θλίψη σας ζητάμε να σεβαστείτε την ιδιωτικότητα της οικογένειας αυτές τις στιγμές της θλίψης», έγραψε η ιστοσελίδα του.
Τον Οκτώβριο του 2015, σοκάρει τον κόσμο όταν γνωστοποιεί ότι διαγνώστηκε με καρκίνο στους πνεύμονες. Έπειτα από μια εξάμηνη άνιση μάχη, το μεσημέρι της Πέμπτης 24 Μαρτίου 2016, γνωστοποιείται ότι ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» νικήθηκε… «Στις 24 Μαρτίου του 2016, ο Γιόχαν Κρόιφ «έφυγε» ήρεμος στη Βαρκελώνη περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του μετά από μια σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Με μεγάλη θλίψη σας ζητάμε να σεβαστείτε την ιδιωτικότητα της οικογένειας αυτές τις στιγμές της θλίψης», έγραψε η ιστοσελίδα του.
Επίλογος
Ο Cruijff έχει μείνει στην
ιστορία για τον «περίεργο» χαρακτήρα του. Φανατικός οπαδός του καπνίσματος,
χωρίς ποτέ να δημιουργεί προβλήματα με το πάθος του, αλλά και «επιχειρηματίας»
στο μυαλό. Δεν απέκτησε ποτέ οικειότητες με τους δημοσιογράφους, ενώ ζητούσε
υπέρογκα ποσά για συνεντεύξεις. Ακόμα και στα λόγια του για το παιχνίδι,
αντίκριζε κανείς την μοναδικότητα αυτού του ανθρώπου. Πολλοί τον κατηγόρησαν
για την αγάπη που έδειχνε στο χρήμα, αλλά ο ίδιος είχε τον τρόπο να τους
αποστομώνει.
«Αν οι αντίπαλοι έχουν δυο ικανότατους επιθετικούς, έναν άριστο και έναν πολύ καλό, το φυσιολογικό θα ήταν να ρίξω στον άριστο τον άριστό μου αμυντικό και στον πολύ καλό τον πολύ καλό μου αμυντικό. Ε λοιπόν όχι. Εμείς δεν το κάνουμε έτσι. Ο καλύτερος δικός μας αμυντικός πάει πάνω στον λιγότερο καλό επιθετικό τους. Ένα πρόβλημα λιγότερο»Johan Cruijff
Μέσα σε όλα αυτά, επηρεάστηκε
και το ποδόσφαιρο, με τον Cruijff να αποτελεί έναν μικρό εθνικό ήρωα. Ακόμα και
η αλλαγή στην φιλοσοφία των τότε συστημάτων με το «Totaalvoetvbal» που
οραματίστηκε και εφάρμοσε ο τεράστιος Rinus Michels, είχε ταυτιστεί με το
ποδοσφαιρικό ταλέντο του επαναστάτη Johan!
Η κουβέντα για το ποιος είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών δεν θα τελειώσει ποτέ και τελικά, εκτιμώ ότι δεν πρόκειται ποτέ να καταλήξει και πουθενά. Διαφορετικές εποχές, διαφορετικές καταστάσεις, διαφορετικά κριτήρια και η υποκειμενικότητα, που εκ φύσεως περιβάλλει το ανθρώπινο είδος, δεν θα επιτρέψουν ποτέ να εξαχθεί ένα αντικειμενικό αποτέλεσμα.
Οι ντρίμπλες
του, αλλά και οι κάθετες μπαλιές που επιχειρούσε θα μείνουν στην αιωνιότητα και
θα θυμίζουν πάντα εκείνο το ψηλόλιγνο παιδάκι που διέπρεψε στα ευρωπαϊκά γήπεδα
για σχεδόν δύο δεκαετίες και κατέκτησε τον κόσμο, ακολουθώντας την μεγάλη του
αγάπη, το ποδόσφαιρο!
Ωστόσο, εξετάζοντας το σύνολο
της προσωπικότητας αυτών που διεκδικούν τον συγκεκριμένο τίτλο και βλέποντας
και την πορεία που διέγραψαν αφού αποσύρθηκαν από την ενεργό δράση, νομίζω ότι
η συμβολή του Johan Cruijff στην διαμόρφωση του παγκόσμιου
DNA του ποδοσφαίρου, κυρίως σε επίπεδο τακτικής αλλά και σε επίπεδο σεβασμού
και αναγνώρισης που τυγχάνουν πλέον οι σύγχρονοι ποδοσφαιριστές, ήταν καθοριστική!
Όπως υπήρχε η ζωγραφική πριν τον Picasso και η ζωγραφική μετά τον Picasso, έτσι ...υπάρχει το ποδόσφαιρο προ Cruijff και το ποδόσφαιρο μετά τον Cruijff!
Σε συνδυασμό με την αέρινη και
σαγηνευτική παρουσία του στους αγωνιστικούς χώρους ως παίκτης, ο «Ιπτάμενος
Ολλανδός» είναι μία από τις συγκλονιστικότερες μορφές έως σήμερα του παγκοσμίου
ποδοσφαίρου!
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
- 1957–1963: Amsterdamsche Football Club Ajax
Επαγγελματική καριέρα
- 1964–1973: Amsterdamsche Football Club Ajax, 240 (190)
- 1973–1978: Futbol Club Barcelona, 143 (48)
- 1979: Los Angeles Aztecs, 23 (13)
- 1980/81: Washington Diplomats, 30 (12)
- 1981: Levante Unión Deportiva, 10 (2)
- 1981–1983: Amsterdamsche Football Club Ajax, 36 (14)
- 1983/84: Feyenoord Rotterdam, 33 (11)
Σύνολο καριέρας: 514 (290)
Διεθνής
- 1966–1977: Ολλανδία, 48 (33)
Προπονητική καριέρα
- 1985–1988: Amsterdamsche Football Club Ajax
- 1988–1996: Futbol Club Barcelona
- 2009–2013: Καταλωνία
Τίτλοι
Ως ποδοσφαιριστής
Με τον Ajax- Πρωτάθλημα Ολλανδίας: 8 (1965/66, 1966/67, 1967/68, 1969/70, 1971/72, 1972/73, 1981/82, 1982/83)
- Κύπελλο Ολλανδίας: 5 (1966/67, 1969/70, 1970/71, 1971/72, 1982/83)
- Κύπελλο Πρωταθλητριών: 3 (1970/71, 1971/72, 1972/73)
- Ευρωπαϊκό Super Cup: 1972
- Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1972
Με την Barcelona
- Πρωτάθλημα Ισπανίας: 1973/74
- Κύπελλο Ισπανίας: 1977/78
Με την Feyenoord
- Πρωτάθλημα Ολλανδίας: 1983/84
- Κύπελλο Ολλανδίας: 1983/84
Ως προπονητής
Με τον Ajax- Κύπελλο Ολλανδίας: 2 (1985/86, 1986/87)
- Κύπελλο Κυπελλούχων: 1986/87
Με την Barcelona
- Πρωτάθλημα Ισπανίας: 4 (1990/91, 1991/92, 1992/93, 1993/94)
- Κύπελλο Πρωταθλητριών: 1991/92
- Κύπελλο Κυπελλούχων: 1988/89
- Κύπελλο Ισπανίας: 1989/90
- Ευρωπαϊκό Super Cup: 1992
- Σούπερ Καπ Ισπανίας: 3 (1991, 1992, 1994)
Προσωπικές Διακρίσεις
Ως ποδοσφαιριστής
- Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς για την Ολλανδία: 3 (1968, 1972, 1984)
- Χρυσή Μπάλα: 3 (1971, 1973, 1974)
- Αθλητής της Χρονιάς για την Ολλανδία: 2 (1973, 1974)
- Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1974
- Μέλος Ιδανικής Ενδεκάδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1974
- Καλύτερος Ξένος Παίκτης στην Ισπανία (Don Balón Award): 2 (1977, 1978)
- Πολυτιμότερος Παίκτης (MVP) Βορειοαμερικάνικης Λίγκας: 1979
- Μέλος Ιδανικής Ενδεκάδας Παγκοσμίων Κυπέλλων Όλων των Εποχών: 2 (1994, 2002)
- Μέλος Ιδανικής Ενδεκάδας 20ου Αιώνα
- Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του Κόσμου που συνέταξε το 2004 ο Πελέ για τα 100 Χρόνια της FIFA
- Μέλος των Καλύτερων 11 Όλων των Εποχών από το αγγλικό περιοδικό «World Soccer»: 2013
- Καλύτερος Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής του 20ου Αιώνα από τον Διεθνή Οργανισμό Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδσφαίρου: 1999
- «Χρυσός Παίκτης» για την Ολλανδία, από την Ολλανδική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, ως ο καλύτερος των τελευταίων 50 ετών, με αφορμή τα 50 Χρόνια της UEFA: Νοέμβριος 2003
Ως προπονητής
- Προπονητής της Χρονιάς από το περιοδικό «World Soccer»: 1987
- Καλύτερος Προπονητής της Χρονιάς στην Ισπανία: 2 (1991, 1992)
- Καλύτερος Προπονητής της Χρονιάς στην Ευρώπη από το γαλλικό περιοδικό «Onze» 2 (1991, 1992)
Πηγές: balacticos.com , blaugrana.gr
