Ο Σκωτσέζος τερματοφύλακας Τζον Τόμσον (John Thomson), γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 1909 στο χωριό Κιρκάλντι της Σκωτίας. Ο «Πρίγκιπας των Τερματοφυλάκων» του Βρετανικού ποδοσφαίρου και παντοτινός ήρωας της Σέλτικ. Μικροκαμωμένος και αδύνατος με κοντά χέρια, δεν έπειθε με το παρουσιαστικό του. Όμως, το ταλέντο του, η ευκινησία του, το θάρρος του στα όρια του παράτολμου και η αυτοθυσία του την ώρα του αγώνα, ήταν αυτά που τον έκαναν ξεχωριστό και αγαπητό στους οπαδούς της Σέλτικ. Έπαιξε σε πάνω από 200 παιχνίδια για τους «Καθολικούς» και 4 με την εθνική ομάδα της Σκωτίας, μέχρι ένα μοιραίο απόγευμα του Σεπτέμβρη του 1931, όταν το απαράμιλλο θάρρος που τον διέκρινε και η αυτοθυσία για την ομάδα του, ήταν και αυτά που καθόρισαν και τον επίλογο της σύντομης ζωής του! Ένας επίλογος που ήταν η απαρχή ενός παίκτη-θρύλου, ενός αιώνιου συμβόλου για τους οπαδούς της Σέλτικ!
 |
| Ο "Πρίγκιπας των Τερματοφυλάκων", ήρωας της Σέλτικ, Τζον Τόμσον. |
Στα 17 του, στις 20 Οκτωβρίου του 1926, υπέγραψε το πρώτο συμβόλαιο με τη Σέλτικ. Ο νεαρός Σκωτσέζος, σύντομα καθιερώθηκε ως βασικός, τόσο στην Σέλτικ, όσο και στην εθνική Σκωτίας. Τον Φεβρουάριο του 1927, κάθισε για πρώτη φορά κάτω από την εστία της σε επίσημο παιχνίδι, εναντίον της Νταντί. Κράτησε τη θέση του στην ομάδα μετά από αυτό το ματς και την βοήθησε να τερματίσει δεύτερη στην πρώτη κατηγορία της Σκωτίας. Έπαιξε επίσης στον νικηφόρο τελικό του Σκωτσέζικου Κυπέλλου του 1927, στη νίκη επί της Ιστ Φάιφ με 3-1. Στις 5 Φεβρουαρίου του 1930, είχε τραυματιστεί σοβαρά σε ένα παιχνίδι εναντίον της Εϊντρόνιανς, όταν μια βουτιά που έκανε για να αποκρούσει του είχαν κοστίσει ένα σπασμένο σαγόνι, δύο χαμένα δόντια και κατάγματα στην κλείδα και σε κάμποσα πλευρά. Στις 11 Απριλίου του 1931, κατέκτησε τον δεύτερο τίτλο της καριέρας του, όταν η Σέλτικ νίκησε τη Μάδεργουελ 4-2 στον τελικό του Σκωτσέζικου Κυπέλλου του 1931. Ο πρώτος αγώνας είχε τελειώσει με ισοπαλία 2-2 και πάνω από 105.000 θεατές παρακολούθησαν τον επαναληπτικό στο Χάμπντεν Παρκ.
Έκανε την πρώτη του διεθνή εμφάνιση εναντίον της Γαλλίας, στις 18 Μαΐου του 1930, στη νίκη με 2-0. Ήταν το χρονικό διάστημα που δεν γινόταν καταμέτρηση στα διεθνή παιχνίδια, εκτός αν αυτά αυτά αφορούσαν το Βρετανικό Εσωτερικό Πρωτάθλημα. Έτσι, η πρώτη -επίσημη- καταμετρημένη διεθνής εμφάνισή του, ήταν εναντίον της Ουαλίας, στις 25 Οκτωβρίου του 1930. Έκανε ακόμη δύο διεθνείς εμφανίσεις για την Σκωτία, διατηρώντας ανέπαφη την εστία κατά της Ιρλανδίας και της Αγγλίας. έπαιξε και 4 παιχνίδια με την ομάδα των Επιλέκτων της Σκωτσέζικης Λίγκας.
Προφανώς, αυτός ο σοβαρότατος τραυματισμός στον αγώνα με την Εϊντρόνιανς ήταν κάτι πολύ ασήμαντο για να πτοήσουν έναν άνθρωπο που στα 14 χρόνια του δούλευε σε ορυχείο 250 μέτρα κάτω από τη γη. Και όλα αυτά, συνέβησαν ένα χρόνο πριν τη μοιραία βουτιά στο τελευταίο Ολντ Φερμ της καριέρας και της ζωής του.
 |
| Η στιγμή της μοιραίας σύγκρουσης. |
Ήταν η 5η Σεπτεμβρίου του 1931, όταν λάμβανε χώρα ένα ακόμη Ολντ Φερμ (τα ντέρμπι μεταξύ Σέλτικ και Ρέιντζερς) στο Άιμπροξ Παρκ -το γήπεδο της Ρέιντζερς, στη Γλασκώβη. Ένας αγώνας που οι οπαδοί και των δύο ιστορικών ομάδων της Σκωτίας θα προτιμούσαν να μην έχει γίνει ποτέ! Οι προτεστάντες φίλαθλοι της Ρέιντζερς και οι καθολικοί της Σέλτικ, γέμισαν το γήπεδο. Ανάμεσά τους και η Μάργκαρετ Φίνλαϊ, μνηστή του τερματοφύλακα της Σέλτικ, του Τζον Τόμσον. Το ματς αναμενόταν συναρπαστικό. Σε μια εποχή που κυρίαρχα χαρακτηριστικά ήταν το δυνατό παιχνίδι και τα σκληρά μαρκαρίσματα, κάθε διεκδίκηση της μπάλας είχε το δικό της ενδιαφέρον.
Το Α’ ημίχρονο έληξε ισόπαλο. Στις αρχές του Β’ ημιχρόνου, συνέβη η σύγκρουση, που θα σημάδευε τον φίλαθλο κόσμο για πολλά χρόνια. Σε μια διεκδικούμενη φάση, ο τερματοφύλακας της Σέλτικ και ο επιθετικός της Ρέιντζερς, Σαμ Ίνγκλις (Sam English), έπεσαν μαζί πάνω στην μπάλα. Το γόνατο του Ίνγκλις βρήκε με δύναμη το κεφάλι του Τόμσον, που την ίδια στιγμή πραγματοποιούσε έξοδο για να αποκρούσει την μπαλιά. Ο τερματοφύλακας, έπεσε αναίσθητος στον αγωνιστικό χώρο. Την στιγμή της σύγκρουσης ακούστηκε μια τρομαχτική κραυγή, που εικάζεται ότι είναι η κραυγή της αγαπημένης του, Μάργκαρετ. Μεταφέρθηκε με φορείο έξω από το γήπεδο και διακομίστηκε στο νοσοκομείο.. Το ατύχημα στην αρχή δεν είχε φανεί σοβαρό. Άλλωστε, ο 22χρονος πορτιέρο είχε συνηθίσει τον κόσμο σε επικίνδυνες και θαρραλέες εξόδους. Στο νοσοκομείο, όμως, φάνηκε ότι η σύγκρουση προκάλεσε κάταγμα στο κρανίο του Τόμσον κι αυτό με την σειρά του, ρήξη αρτηριών. Χειρουργήθηκε άμεσα, με στόχο να μειωθεί η κρανιακή πίεση που προκάλεσε το χτύπημα. Η επέμβαση απέτυχε. Ο τερματοφύλακας στις 9:25 το βράδυ, άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Γλασκώβης!
Ο τραγικός του θάνατος συγκλόνισε την Σκωτία. Ο νεαρός μόλις είχε αρραβωνιαστεί. Η κηδεία του έγινε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1931 στο Κάρντεντεν, την πόλη που μεγάλωσε και την παρακολούθησαν πάνω από 30.000 άνθρωποι! Η μεταφορά του έγινε από τους συντετριμμένους συμπαίχτες του. Προτεστάντες και Καθολικοί, γέμισαν ασφυκτικά την εκκλησία και το νεκροταφείο. Πολλοί από αυτούς ξεκίνησαν από τη Γλασκώβη διανύοντας με τα πόδια μια απόσταση 90 χιλιομέτρων, ενώ άλλοι 20.000 μαζεύτηκαν στο σιδηροδρομικό σταθμό της Γλασκώβης, απλά για να συνοδεύσουν τους 2.000 ανθρώπους που είχαν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν τα 4 σελίνια που κόστιζε το εισιτήριο για το τρένο, δίνοντας με τον τρόπο τους το δικό τους, νοητό, «καλό κατευόδιο».
 |
| Πάνω από 30.000 κόσμου τον συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία. |
Το μοιραίο γεγονός στοίχειωσε τον επιθετικό της Ρέιντζερς, Σαμ Ίνκγλις. Παρόλο που δεν έφταιγε, πολλοί τον κατηγόρησαν κι έτσι έναν χρόνο αργότερα πήρε μεταγραφή στη Λίβερπουλ. Το 1938, όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, εκμυστηρεύτηκε σε έναν φίλο του, ότι από το ατύχημα κι έπειτα, το ποδόσφαιρο ήταν για εκείνον «7 χρόνια μελαγχολικού αθλήματος».
 |
| Στο μνήμα του επάνω, είναι σκαλισμένη η επιγραφή: "Δεν πεθαίνουν ποτέ αυτοί που ζουν στις καρδιές όσων αφήνουν πίσω τους" |
Ο μεγάλος σύλλογος της Σκωτίας και ο κόσμος της δεν δείχνουν καμία διάθεση να λησμονήσουν τον αγαπημένο τους «Πρίγκιπα των Τερματοφυλάκων». Και απ’ ότι φαίνεται, η κληρονομιά που άφησε ο αδικοχαμένος Τζον Τόμσον δεν έχει ημερομηνία λήξης. Στα εντός έδρας παιχνίδια υπάρχει πάντα το πανό προς τιμήν του, ενώ κάθε χρόνο, στο Κάρντεντεν διοργανώνεται, υπό την αιγίδα της Σέλτικ, ποδοσφαιρικό τουρνουά που φέρει το όνομά του. Το 2012, στην επέτειο των 125 χρόνων της, ο προπονητής και οι παίκτες της ομάδας κατέθεσαν ειδικό στεφάνι στο μνήμα του, που επάνω της είναι σκαλισμένη η επιγραφή:
"Δεν πεθαίνουν ποτέ αυτοί που ζουν στις καρδιές όσων αφήνουν πίσω τους"
Δείτε στο video, στιγμιότυπα από αυτό το παιχνίδι και προς το τέλος του, την στιγμή της μοιραίας σύγκρουσης.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)Εφηβική καριέρα
- 1924/25: Bowhill Rovers
- 1925–1927: Wellesley Juniors
Επαγγελματική καριέρα
- 1927–1931: Celtic Football Club, 211 (0)
Διεθνής
- 1928–1930: Επίλεκτοι Σκωτσέζικης Λιγκας, 4 (0)
- 1930–1931: Σκωτία, 4 (0)
Τίτλοι
- Κύπελλο Σκωτίας: 2 (1927, 1931)
ΠΗΓΗ: sombrero.gr
