Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

Ντάνουτ Λούπου: Ένας λύκος που ...δάγκωνε αλλιώς

Ο Ρουμάνος κεντρικός μέσος Ντάνουτ Λούπου (Dănuț Lupu) γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 1967, στο Γκαλάτι, τη παραδουνάβια πόλη, στην ανατολική Ρουμανία. Έχοντας ξεκινήσει το 1985 από τον σύλλογο της γενέτειράς του, τη Ντουνάρεα του Γκαλάτι, μετά από 2 χρόνια μεταγράφηκε στη Ντιναμό Βουκουρεστίου, με την οποία κατέκτησε το ρουμάνικο νταμπλ, τη περίοδο 1989-90,  φθάνοντας και στον ημιτελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Λόγω των εξαιρετικών σχέσεων της οικογένειας Βαρδινογιάννη με τη ρουμανική κυβέρνηση, έκανε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, παίζοντας μόνο 10 παιχνίδια πρωταθλήματος, σκοράροντας ένα γκολ. Ωστόσο, κέρδισε με τους Πράσινους το πρωτάθλημα. Κατά την παραμονή του στην Ελλάδα, είχε επίσης θητείες στη Κόρινθο και ΟΦΗ. Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, διακρίθηκε για το άστατο του χαρακτήρα του και άλλες εξωγηπεδικές δραστηριότητες, χωρίς ποτέ να δικαιώσει τις προσδοκίες.


Το 1994, επέστρεψε στη Ρουμανία, στη Ραπίντ Βουκουρεστίου, συνεχίζοντας στη Μπρέσια στην Ιταλία και την Ντιναμό Βουκουρεστίου. Κατάφερε να κερδίσει το πρωτάθλημα και το κύπελλο με τη Ραπίντ Βουκουρεστίου, μετά από 33 άγονα χρόνια στην ιστορία της. Το 2000, με τη καριέρα του στην κατηφόρα, επέστρεψε για τρίτη φορά στη Ντιναμό για να μετακομίσει και να κλείσει τη καριέρα του στο Ισραήλ, με τη Χάποελ Τζαφριρίμ. Για την εθνική Ρουμανίας, έπαιξε σε 14 παιχνίδια της και συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990.

Παναθηναϊκός-Ντιναμό (18/10/1989): Ο Λούπου μαρκάρει τον Χρήστο Δημόπουλο
Ο Ντάνουτ Λούπου (Dănuț Lupu) γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 1967, στη παραδουνάβια πόλη Γκαλάτι, στην ανατολική Ρουμανία. Πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στην τοπική Ντουνάρεα, το 1985. Δύο χρόνια έμεινε στο σύλλογο, και κατόπιν μετεγγράφηκε στη Ντιναμό Βουκουρεστίου. Με τα «κόκκινα σκυλιά», έκανε ντεμπούτο στις 8 Μαρτίου του 1987, σε μια νίκη 2-0 εναντίον της Μπρασόφ.  Τις δυο πρώτες περιόδους, η Ντιναμό τερμάτισε δεύτερη στο πρωτάθλημα και κατάφερε να κερδίσει το double την περίοδο 1989/90, με τον Λούπου να συμβάλλει με 6 γκολ και 13 ασίστ. Επίσης, έφτασε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, το 1990. Παρέμεινε στη Ντιναμό για τρεις περιόδους, συμμετέχοντας συνολικά σε 90 αγώνες σκοράροντας 17 γκολ. Επόμενος σταθμός του, ήταν ο Παναθηναϊκός!


Το κουβάρι της ιστορίας του Ντάνουτ Λούπουμε τους «πράσινους», άρχισε να ξετυλίγεται ύστερα από την πιο ταπεινωτική ήττα στην ιστορία του Παναθηναϊκού! Το αλησμόνητο 6-1 από την τρανή, τότε, Ντιναμό Βουκουρεστίου που διέθετε στις τάξεις της παίκτες όπως ο Ντορίν Ματέουτς (Dorin Mateuț), ο Ιοάν Σαμπάου (Ioan Sabău), ο Φλορίν Ραντουτσόιου (Florin Răducioiu) και ο Ντάνιελ Τιμόφτε (Daniel Timofte). Εκείνη την ηλιόλουστη 1η Νοεμβρίου του 1989, ο Γκίντερ Μπένγκτσον (Gunder Bengtsson) είχε τη φαεινή ιδέα να παρατάξει την άμυνα σε ζώνη στο "Stadionul Dinamo" και κατ' επέκταση να συμβάλλει στην αύξηση της δημοφιλίας του № 11 της εθνικής Ρουμανίας, που λίγους μήνες αργότερα συμμετείχε στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας.


Οι διασυνδέσεις της "οικογένειας"

Οι καλές σχέσεις της οικογένειας Βαρδινογιάννη με Ρουμάνους επιχειρηματίες είχε πιστοποιηθεί τριάμισι χρόνια νωρίτερα, όταν ο "καπετάνιος" πόζαρε δίπλα στα μέλη της Στεάουα Βουκουρεστίου κατά την απονομή του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1986. Αναμφίβολα κι αυτό ήταν ένα γεγονός που έπαιξε το ρόλο του για την πραγματοποίηση της μεταγραφής. Ο θηριώδης Λούπου, ο Ματέουτς και παλιότερα ο Γκέοργκε Χάτζι (Gheorghe Hagi) ήταν μερικοί από τους Ρουμάνους άσους που είχαν συνδεθεί με τον ισχυρό Παναθηναϊκό της εποχής. Τελικά, μόνον ο υψηλόσωμος μέσος έμελλε να γίνει κάτοικος Παιανίας, προοριζόμενος μάλιστα ως αντικαταστάτης του Χουάν Ραμόν Ρότσα (Juan Ramón Rocha), ο οποίος είχε αποσυρθεί το καλοκαίρι του 1989.

Ιωνικός-Παναθηναϊκός (16/9/1990): Με Ξανθόπουλο, Μπεχλιβανίδη και Σαραβάκο

"Δεν ήθελα Παναθηναϊκό"

Ένας επιτελικός μέσος, που δύσκολα του αποσπούσε κάποιος τη μπάλα, η αντίληψη του παιχνιδιού και του χώρου, το πάθος και οι σπουδαίες εμπνεύσεις, η ηγετική προσωπικότητα, η άριστη τεχνική κατάρτιση, το φαρμακερό σουτ, καθώς και το νεαρό της ηλικίας, καθώς όταν υπέγραψε στο "τριφύλλι" ήταν 23 ετών και έχοντας λάβει μέρος στο Μουντιάλ του 1990 με την εθνική ομάδα της πατρίδας του, γέμισαν αισιοδοξία τους φιλάθλους των "πρασίνων". Δυστυχώς για εκείνους, από τις πρώτες ημέρες ο "λύκος" είχε δείξει τον άστατο χαρακτήρα του. Οι εξωαγωνιστικές… «τρέλες» που έκανε, τού κόστισαν όσο έμεινε στη χώρα μας! Ο Παναθηναϊκός τον έψαχνε στα αεροδρόμια όταν την «κοπάνησε» μια-δυο φορές στη χώρα του χωρίς να πάρει άδεια.

Παναθηναϊκός-Πανσερραϊκός (30/12/1990): O Tσακιρίδης προλαβαίνει τον Ρουμάνο

Ο Λούπου είχε όλα τα φόντα για να εξελιχθεί σε ένα σπουδαίο ποδοσφαιριστή, ωστόσο δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί στην Ελλάδα. Εξάλλου, όπως είχε δηλώσει πολλά χρόνια αργότερα, ο ίδιος επιθυμούσε να αγωνιστεί στην ιταλική Πίζα του Μιρτσέα Λουτσέσκου (Mircea Lucescu), αλλά δεχόμενος πιέσεις μέχρι και από πολιτικά πρόσωπα (!!!), αποφάσισε να απαντήσει καταφατικά στην πρόταση του Παναθηναϊκού. Η αλήθεια είναι ότι τα πρώτα ανησυχητικά δείγματα τα φανέρωσε από τα…φιλικά, όταν αποβλήθηκε σ’ ένα νικηφόρο ματς με 3-2 επί του Ηρακλή. Ο Κρίστο Μπόνεφ (Hristo Bonev) ήθελε να τον τιμωρήσει παραδειγματικά, ο πρόεδρος Γιώργος Βαρδινογιάννης του πρόσφερε μια «περίοδο χάριτος», όμως, ο ατίθασος Ρουμάνος συμπεριφέρθηκε με αχαριστία και δεν την αξιοποίησε ποτέ!

ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Το "κάψιμο" της μηχανής

Στο αυτοκίνητό του ξέσπασε ο Ντάνουτ Λούπου, όταν έμαθε ότι δεν βρίσκεται στην αποστολή της ομάδας για ένα ματς πρωταθλήματος. Συγκεκριμένα, τη στιγμή της αποχώρησής του από την Παιανία "μάρσαρε" τόσο πολύ, με συνέπεια να "κάψει" τη μηχανή του πολυτελούς αυτοκινήτου του!

Το άδειασμα του μίνι μπαρ

Το ημερολόγιο έγραφε 9 Δεκεμβρίου 1990 και η αποστολή του Παναθηναϊκού ετοιμαζόταν να αναχωρήσει από το Πανόραμα Θεσσαλονίκης με προορισμό το γήπεδο Χαριλάου για ένα ματς με τον Άρη. Τότε, άνθρωπος του ξενοδοχείου ενημέρωσε τους "πράσινους" ότι τα ποτά του μίνι μπαρ είχαν κάνει φτερά. Καλά μαντέψατε... Ο Παναθηναϊκός πλήρωσε τη ζημιά και ο Λούπου, ουσιαστικά, αποτέλεσε ξένο σώμα.

Το "φέσωμα" του συμπαίκτη

Ούτε 50 ούτε 100, αλλά περίπου 900.000 δραχμές δανείστηκε από συμπαίκτη του ο Λούπου, προκειμένου να αγοράσει έπιπλα και συσκευές για το σπίτι του. Ο Ρουμάνος ανέβαλε συνεχώς την εξόφληση του χρέους του επικαλούμενος ότι η ομάδα δεν τον πλήρωνε.

Ολυμπιακός-Κόρινθος (19/1/1992): Πανηγυρισμός με τον Κουλούρη

Η παγίδα στα αποδυτήρια

Το διάστημα που αγωνιζόταν στον Παναθηναϊκό είχαν καταγραφεί μικροκλοπές στα αποδυτήρια (ο ένας είχε χάσει ρολόι, ο άλλος μια αλυσίδα λαιμού κ.ο.κ.). Ο αστικός μύθος λέει ότι οι παίκτες είχαν αρχίσει να τον υποψιάζονται και πως κάποια στιγμή αποφάσισαν να του ετοιμάσουν παγίδα. Δεν ήταν και δύσκολο από τη στιγμή που ο Ρουμάνος έβγαινε πάντα τελευταίος για προπόνηση. Αποφάσισαν, λοιπόν, να αφήσουν εκτεθειμένο ένα πορτοφόλι με "σημαδεμένα" χαρτονομίσματα. Πράγματι, ο Λούπου "τσίμπησε", το πορτοφόλι βρέθηκε παρατημένο σε μία από τις τουαλέτες και τα χαρτονομίσματα στην κατοχή του ήρωά μας.

Επικεφαλής σπείρας

Σε -όλα κι όλα- δώδεκα ματς με την πράσινη φανέλα πρόλαβε ν' αγωνιστεί ο Λούπου και στις 16 Φεβρουαρίου του 1991 συνελήφθη με την κατηγορία του επικεφαλής σε σπείρα Ρουμάνων που έκανε διαρρήξεις σε σπίτια, με σκοπό να κλέψει γούνες και χρυσαφικά. Συγκεκριμένα, το σπίτι που έμενε ο Λούπου και εντοπίστηκαν τα κλοπιμαία βρισκόταν στην οδό Κουμουνδούρου στην Αγία Παρασκευή, ενώ ο Λούπου οδηγήθηκε στο 14ο τακτικό ανακριτή για σύσταση συμμορίας μαζί με τέσσερις Ρουμάνους και δύο Έλληνες.

Ο άσος του Παναθηναϊκού προφυλακίστηκε για περίπου δυόμισι μήνες στον Κορυδαλλό, καθώς με τη σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα κρίθηκε επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια. Αργότερα, κατηγόρησε τη διοίκηση του "τριφυλλιού" ότι του την "έστησε" για να αποφύγει την καταβολή του ποσού του συμβολαίου του, ενώ υποστήριξε ότι ο ίδιος απλώς φιλοξενούσε τρεις συμπατριώτες του χωρίς να γνωρίζει το παραμικρό για την παράνομη δράση τους.


Η φυλάκισή του, έγινε η αιτία να πέσει σε κατάθλιψη, και μάλιστα οι φήμες κάνουν λόγο πως προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή του. Στη φυλακή έγινε «κολλητός» με τον Ισραηλινό Νατί Μέιρ, κατηγορούμενο για απάτες.

Από τον Λούπου στον Μπορέλι

Εκείνη την εποχή, η κάθε ομάδα επιτρεπόταν να διαθέτει μέχρι τρεις ξένους στο ρόστερ της και, βέβαια, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης θέλησε να τον ξεφορτωθεί με συνοπτικές διαδικασίες. Ως εκ τούτου, το καλοκαίρι του 1991 αποκτήθηκε ο Βίκτορ Ούγκο Ντελγάδο (Victor Hugo Delgado) από τον ΟΦΗ για να πλαισιώσει το πολωνικό "δίπολο" Γιόζεφ Βάντσικ (Józef Wandzik) και Κριστόφ Βαζέχα (Krzysztof Warzycha) και λίγο αργότερα αποχώρησε για να έρθει στη θέση του ο Χουάν Χοσέ Μπορέλι (Juan José Borrelli). Αυτός, μάλιστα, ήταν άξιος διάδοχος του Ρότσα.

Στον Παναθηναϊκό έμεινε μόνο για μια σεζόν, συμμετέχοντας σε 10  αγώνες και πετυχαίνοντας 1 γκολ. Αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό. Το καλοκαίρι του 1991 μετακόμισε στην Κόρινθο, η οποία μόλις είχε ανέβει στην Α’ Εθνική. Εκεί βρήκε τον Πολωνό πρώην μέσο της ΑΕΚ, Μίροσλαβ Οκόνσκι (Miroslav Okonski), υπό την τεχνική καθοδήγηση του Σπύρου Λιβαθηνού.

Κόρινθος-Παναθηναϊκός (1/2/1992): Μονομαχία με τον Βαζέχα

Όταν καβάλησε τα κάγκελα...

Ωστόσο ούτε εκεί κατάφερε να αποδείξει την αξία του. "Φορτωμένος", μάλιστα, από τη ρετσινιά της φυλάκισης και το γεγονός ότι οι Έλληνες οπαδοί χρησιμοποιούσαν διάφορα "κοσμητικά επίθετα" για την καλλονή σύζυγό του, κατά τη διάρκεια ενός ματς καβάλησε τα κάγκελα και επιτέθηκε σε οπαδό που τον αποδοκίμαζε (κάποιοι υποστήριξαν ότι ο οπαδός είχε αποκαλέσει "πόρνη" τη σύζυγό του). Επειδή το πράγμα είχε φτάσει στο απροχώρητο, το «τριφύλλι» αναγκάστηκε να τον παραχωρήσει δανεικό στον ΟΦΗ, τον Δεκέμβριο του 1993, με τη φανέλα του οποίου αγωνίστηκε για έξι μήνες, αφού προηγουμένως είχε βιώσει εκ των έσω μία από τις πιο ένδοξες στιγμές στην ιστορία του ΟΦΗ: την πρόκριση επί της Ατλέτικο Μαδρίτης στο δεύτερο γύρο του Κυπέλλου UEFA! Η εν Ελλάδι καριέρα του Ντάνουτ Λούπου ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 1994.


Όταν ο «ελληνικός» κύκλος του ολοκληρώθηκε, γύρισε στη Ντιναμό Βουκουρεστίου, αλλά όχι για πολύ. Ξενιτεύτηκε εκ νέου για χάρη της ιταλικής Μπρέσια και ακολούθως πηγαινοερχόταν για αρκετά χρόνια… από τη Ραπίντ στη Ντυναμό Βουκουρεστίου! Αναδείχθηκε πρωταθλητής Ρουμανίας με την πρώτη, το 1999. Ενώ η καριέρα του πλησίαζε στο τέλος της, αγωνίστηκε στην «ταπεινή» Λαμινορούλ Ρομάν, και κρέμασε τα παπούτσια του ως παίκτης της ισραηλινής Τζαφριρίμ Χολόν, το 2001. Έλαβε μέρος σε 14 συναντήσεις της εθνικής Ρουμανίας.

Παναθηναϊκός-ΟΦΗ (24/10/1993): Σε μία από τις τελευταίες εν Ελλάδι συμμετοχές του

Μετά το ποδόσφαιρο

Το 2005 προσπάθησε να μπει στη Ρουμανία προερχόμενος από την Ιταλία. Το ανώτατο χρηματικό ποσό που θα μπορούσε να είχε μαζί του ήταν 10.000 €, ωστόσο αυτός είχε 79.000 € σε μετρητά! Καμία δικαιολόγηση για την προέλευσή τους, με τα λεφτά να βρίσκονται στις κάλτσες και τα εσώρουχά του! «Που βρήκες Λούπου τα λεφτά…;», με τον Ρουμάνο να βρίσκει απαντήσεις και να την γλιτώνει.


Η αστυνομία τον συνέλαβε ακόμα μια φορά να οδηγεί κλεμμένο αυτοκίνητο  και από BMW είχε μετατραπεί σε… Mercedes. «Είσαι τρελός; Δεν είναι δικό μου…» σχολίασε ο Λούπου, αφήνοντας άφωνους του αστυνομικούς που δεν μπορούσαν να βγάλουν άκρη. Πέρασε από ακρόαση, όπως όμως τονίζουν οι Ρουμάνοι «Ο Λούπου πάντα βρίσκει λύσεις…».

Ο Λούπου δεν θα μπορούσε να λείπει και από ένα.. σεξουαλικό σκάνδαλο, όταν τον Φεβρουάριο του 2005 δημοσιεύτηκαν οι φωτογραφίες ενός μοντέλου - τραγουδίστριας, Ντανιέλα Γκιόρφιν που έκανε στοματικό έρωτα σε έναν άγνωστο πρόσωπο, για το οποίο ανέφερε πως ήταν ο Λούπου. Ωστόσο, η γυναίκα του Ρουμάνου βγήκε από την Ισπανία και το διέψευσε, ωστόσο ακόμα κανείς δεν ξέρει αν το… θολό πρόσωπο στις φωτογραφίες ήταν ο πρώην ποδοσφαιριστής.


Στις μέρες μας, έχει επιστρέψει στη χώρα του. Σπανίως μιλά στον Τύπο και δύσκολα εμφανίζεται στα ΜΜΕ. Όποτε το κάνει, δύσκολα αποφεύγει το κράξιμο για τις μεγάλες ομάδες της χώρας, αλλά και τους σούπερ σταρ της Εθνικής Ρουμανίας. «Μεγάλη αδυναμία» του, ήταν ο Μούτου, τον οποίο πολλές φορές έχει κατακρίνει για τη συμπεριφορά του… Καζίνο, ποτά και… επιχειρήσεις! Οι… κακές γλώσσες συνεχίζουν να… κράζουν τον Λούπου, επηρεασμένοι μάλλον από το κακό παρελθόν, ενώ οι… καλές γλώσσες μιλούν για έναν σωστό επιχειρηματία, που ασχολείται με κατασκευές. Δεν ξέρουμε αν η κρίση τον έχει επηρεάσει, ωστόσο όσοι τον ξέρουν καλά κάνουν λόγο πως ο Λούπου πάντα βρίσκει τη λύση!

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

  • 1985–1987: Fotbal Club Municipal Dunărea Galați

Επαγγελματική καριέρα

  • 1987–1990: Fotbal Club Dinamo București, 90 (17)
  • 1990–1991: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος, 10 (1)
  • 1991–1993: Παγκορινθιακός Αθλητικός Σύλλογος Κόρινθος, 47 (3)
  • 1993–1994: Όμιλος Φιλάθλων Ηρακλείου (ΟΦΗ), 9 (1)
  • 1994: Fotbal Club Rapid București, 2 (0)
  • 1994–1995: Brescia Calcio, 15 (1)
  • 1995: Fotbal Club Rapid București, 13 (6)
  • 1995–1997: Fotbal Club Dinamo București, 42 (7)
  • 1997–2000: Fotbal Club Rapid București, 77 (13)
  • 2000–2001: Fotbal Club Dinamo București, 4 (1)
  • 2001:     Hapoel zafririm Holon Football Club, 1 (0)
Σύνολο Καριέρας: 310 (50)

Διεθνής

  • 1989–1998: Ρουμανία, 14 (0)

Τίτλοι


Με την Dinamo Bucureşti
  • Πρωτάθλημα Ρουμανίας: 1989/90
  • Κύπελλο Ρουμανίας: 1989/90

Με τον Παναθηναϊκό
  • Πρωτάθλημα Ελλάδος: 1990/91
Με την Rapid Bucureşti
  • Πρωτάθλημα Ρουμανίας: 1998/99
  • Σούπερ Καπ Ρουμανίας: 1998/99