Ο Άγγλος κεντρικός αμυντικός Νόρμαν Χάντερ (Norman Hunter), γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου του 1943 στο Γκέιτσχεντ του Ντάραμ Κάουντι, την πιο βόρεια περιοχή της Αγγλίας στο βρετανικό νησί. Είναι ένας από τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές της ιστορίας της Λιντς Γιουνάιτεντ. Έπαιξε στα «Παγώνια» για 14 ολόκληρα χρόνια, από το 1962 έως το 1976, συμπληρώνοντας τον εκπληκτικό αριθμό των 540 συμμετοχών, με 18 γκολ! Ήταν βασικότατος στην ενδεκάδα τους και τα βοήθησε να κερδίσουν ένα πρωτάθλημα Β’ κατηγορίας, δύο Α’ κατηγορίας, ένα Κύπελλο, ένα Λιγκ Καπ και ένα Τσάριτι Σιλντ Αγγλίας, καθώς και δύο Κύπελλα Εκθέσεων (πρόγονος του Κυπέλλου UEFA)! Ήταν μέλος της αγγλικής εθνικής ομάδας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, λαμβάνοντας όμως το μετάλλιό του το 2007. Έκτοτε περιλαμβάνεται στους «100 Θρύλους της Football League».
Έμεινε γνωστός για τα δυνατά τάκλιν του, το σκληρότατο, ενίοτε, physical game του, τη ταχύτητα του και το πείσμα του, που αντιστάθμιζαν την έλλειψη καλής τεχνικής. Η θέση του άλλωστε, ήταν κεντρικός αμυντικός και στο αγγλικό ποδόσφαιρο των δεκαετιών 1960 και 1970, λίγοι και εκλεκτοί ήταν αυτοί που τη διέθεταν. Αυτά ήταν που «έχτισαν» και το προφίλ του ως ποδοσφαιριστή και του χάρισαν και το παρατσούκλι που τον συνοδεύει μέχρι σήμερα! «Norman ‘bites yer legs’ Hunter» που σε ελεύθερη μετάφραση, αποδίδεται με το «Ο Νόρμαν "Σας Δαγκώνει τα Πόδια" Χάντερ»! Το παρατσούκλι προήλθε από ένα πανό που σήκωσαν οι οπαδοί της Λιντς στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 1972 απέναντι στην Αρσεναλ! Το διέδωσε αποτελεσματικά με αναφορά κατά τη διάρκεια της συζήτησης πριν τον αγώνα στο τηλεοπτικό στούντιο, ο Μπράιαν Κλαφ! (Brian Clough).
Έμεινε γνωστός για τα δυνατά τάκλιν του, το σκληρότατο, ενίοτε, physical game του, τη ταχύτητα του και το πείσμα του, που αντιστάθμιζαν την έλλειψη καλής τεχνικής. Η θέση του άλλωστε, ήταν κεντρικός αμυντικός και στο αγγλικό ποδόσφαιρο των δεκαετιών 1960 και 1970, λίγοι και εκλεκτοί ήταν αυτοί που τη διέθεταν. Αυτά ήταν που «έχτισαν» και το προφίλ του ως ποδοσφαιριστή και του χάρισαν και το παρατσούκλι που τον συνοδεύει μέχρι σήμερα! «Norman ‘bites yer legs’ Hunter» που σε ελεύθερη μετάφραση, αποδίδεται με το «Ο Νόρμαν "Σας Δαγκώνει τα Πόδια" Χάντερ»! Το παρατσούκλι προήλθε από ένα πανό που σήκωσαν οι οπαδοί της Λιντς στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 1972 απέναντι στην Αρσεναλ! Το διέδωσε αποτελεσματικά με αναφορά κατά τη διάρκεια της συζήτησης πριν τον αγώνα στο τηλεοπτικό στούντιο, ο Μπράιαν Κλαφ! (Brian Clough).
Ο Χάντερ μπήκε στη Λιντς σε ηλικία 15 ετών, το 1958 και έκανε το ντεμπούτο στην πρώτη ομάδα του το 1962, σχηματίζοντας ένα τρομερό δίδυμο στην άμυνα μαζί με τον Τζάκι Τσάρλτον (Jack Charlton), μια σύμπραξη η οποία διήρκεσε μια ολόκληρη δεκαετία. Ήταν η περίοδος που ο σύλλογος παρουσίασε την καλύτερη ομάδα στα χρονικά του, υπό τις οδηγίες του σπουδαίου Ντον Ρέβι (Donald George "Don" Revie) και με παίκτες που έγραψαν ιστορία στο ποδόσφαιρο, όπως ο μέσος Μπίλι Μπρέμνερ (Billy Bremner), ο εξτρέμ Πίτερ Λόριμερ (Peter Lorimer), ο επιθετικός Άλαν Κλαρκ (Alan Klarke), ο χαφ Τζόνι Τζάιλς (Johnie Gilles), ο φορ Μικ Τζόουνς (Mick Jones), κ.ά. Η Λιντς ανέβηκε στη Α’ Κατηγορία, ως πρωταθλήτρια της Β’, το 1964 και ένα χρόνο αργότερα έφτασε κοντά στο double του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου, ωστόσο έχασε τον τίτλο από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενώ ηττήθηκε και με 1-2 από την Λίβερπουλ στον τελικό του Κυπέλλου.
Κατέκτησε μετάλλια νικητή ως ποδοσφαιριστής της Λιντς, κερδίζοντας το Λιγκ Καπ, το Κύπελλο Εκθέσεων το 1968 και το 1971, αλλά και του πρωταθλήματος το 1969. Το 1972, η Λιντς κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας με ένα γκολ από τον Άλαν Κλαρκ (Allan Clarke). Η χαρά του στο γκολ, αποθανατίστηκε σε μια φωτογραφία, διάσημη έκτοτε, συλλαμβάνοντάς τον στον αέρα, με τα χέρια και τα πόδια ανοιχτά! Στο τέλος του παιχνιδιού, ανέβηκε δύο φορές στο βασιλικό θεωρείο, μία φορά για να πάρει το δικό του μετάλλιο και στη συνέχεια για να βοηθήσει τον Μικ Τζόουνς να πάρει το δικό το, αφού είχε εξαρθρώσει τον αγκώνα του. Το 1973 γνώρισε ήττες σε δύο τελικούς, καθώς η Λιντς έχασε στο τελικό του Κυπέλλου από τη Σάντερλαντ, ενώ στη συνέχεια, λίγες μέρες αργότερα ηττήθηκε από τη Μίλαν στον τελικό του Κύπελλο Κυπελλούχων, στο Καυταντζόγλειο. Στον συγκεκριμένο αγώνα, αποβλήθηκε!
 |
| Έχοντας εξουδετερώσει τον Τζον Κρέιβεν της Κρίσταλ Πάλας ... |
 |
| Το επεισόδιο με τον Φράσις Λι, την 1η Νοεμβρίου του 1975. Παίκτες και των 2 ομάδων προσπαθούν να χωρίσουν τους 2 παίκτες (ο Λι δεξιά και ο Χάντερ το Νο 6), οι οποίοι αφού αποβλήθηκαν, ... δερνόντουσαν μέχρι και στα αποδυτήρια! |
Έκανε το διεθνές ντεμπούτο του για την Αγγλία το 1965, αλλά η υφιστάμενη συνεργασία μεταξύ του Τζάκι Τσάρλτον και του Μπόμπι Μουρ (Bobby Moore), ως αμυντικό δίσυμο στην εθνική ομάδα, σήμαινε ότι πέρασε ένα μεγάλο μέρος της διεθνούς καριέρας του ως αλλαγή, κερδίζοντας τελικά 28 συμμετοχές συνολικά. Ήταν στην ομάδα που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, αλλά δεν αγωνίστηκε σε κανένα παιχνίδι. Σκόραρε το νικητήριο γκολ εναντίον της Ισπανίας στα προημιτελικά για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1968, ξεκινώντας βασικός τόσο στην ήττα με 0-1 στον ημιτελικό από τη Γιουγκοσλαβία, αλλά και τη νίκη με 2-0 επί της Σοβιετικής Ένωσης στον αγώνα για τη 3η θέση. Ήταν στην ομάδα του Άλφ Ράμσεϊ (Alf Ramsey) για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 στο Μέξικο, αλλά η μόνη του εμφάνισή στο τουρνουά ήταν ως αλλαγή, αργά στον αγώνα, στην ήττα 2-3 από τη Δυτική Γερμανία.
Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, δούλεψε ως προπονητής στις Μπάρνσλεϊ και Ρόδεραμ και ως τηλεσχολιαστής αγώνων. Το παρατσούκλι, βγήκε από ένα πανό που ανάρτησαν για πρώτη φορά οι οπαδοί της Λιντς στον τελικό του Κυπέλλου εναντίον της Άρσεναλ το 1972. Έγινε διάσημο, όταν το ανέφερε κάποια στιγμή ο Μπράιαν Κλαφ, σε μια τηλεοπτική εκπομπή, θέλοντας να επισημάνει το «βρώμικο» παιχνίδι της Λιντς.
Όλα τα παραπάνω είναι πολύ σπουδαία κατορθώματα και είναι όλα μαζί, ο ένας από τους δύο λόγους για τους οποίους ο Νόρμαν Χάντερ έμεινε στην ιστορία. Ο δεύτερος είναι ο δυναμισμός του, που για να το θέσουμε και πιο κομψά, δεν ήταν πάντοτε «εντός των επιτρεπόμενων ορίων». Είναι πάμπολλα τα παραδείγματα, που ο Χάντερ ξεπέρασε τα όρια του «Ευ Αγωνίζεσθε». Μία ημέρα, λοιπόν, κι αφού είχε ήδη περιποιηθεί δεόντως αμέτρητους ξένους αστραγάλους, γόνατα, κνήμες, γάμπες, κ.λ.π., ο ίδιος ο Νόρμαν Χάντερ … έσπασε το πόδι του στη προπόνηση!
Ο επικεφαλής του ιατρικού τιμ της Λιντς έτρεξε στον βοηθό προπονητή της ομάδας, Λες Κόκερ (Les Cocker) και έντρομος, τον ενημέρωσε ότι «…ο Νόρμαν έσπασε ένα πόδι»!
Παντελώς ατάραχος, ο Κόκερ αποκρίθηκε:
«Ποιανού το πόδι είναι;»…
Ο επικεφαλής του ιατρικού τιμ της Λιντς έτρεξε στον βοηθό προπονητή της ομάδας, Λες Κόκερ (Les Cocker) και έντρομος, τον ενημέρωσε ότι «…ο Νόρμαν έσπασε ένα πόδι»!
Παντελώς ατάραχος, ο Κόκερ αποκρίθηκε:
«Ποιανού το πόδι είναι;»…
Από το Σάββατο, 17 Απριλίου του 2020, ο Νόρμαν Χάντερ δεν κατοικεί πλέον σε αυτόν τον κόσμο. Παρά τις φοβερές ανασταλτικές του ικανότητες που άφησε κληρονομιά στο ποδόσφαιρο, ο κορονοϊός κατάφερε να τον λυγίσει σε ηλικία 76 ετών. "Έφυγε" πριν προλάβει, μόλις για 3 μήνες, να δει την τελευταία του επιθυμία να πραγματοποιείται! Την αγαπημένη του Λιντς ξανά στη Πρέμιερ Λιγκ μετά από 16 χρόνια!
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ) Επαγγελματική καριέρα
- 1962–1976: Leeds United Football Club, 540 (18)
- 1976–1979: Bristol City Football Club, 108 (4)
- 1979–1982: Barnsley Football Club, 31 (0)
Σύνολα καριέρας: 679 (22)
Διεθνής
- 1965–1974: Αγγλία, 28 (2)
Προπονητική καριέρα
- 1980–1984: Barnsley Football Club
- 1985–1987: Rotherham United Football Club
- 1988: Leeds United Football Club (υπηρεσιακός)
Τίτλοι
Διεθνείς
Με την Αγγλία- Παγκόσμιο Κύπελλο: 1966
- Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 3η θέση το 1968
Συλλογικοί
Με την Leeds United- Πρωτάθλημα Αγγλίας: 2 (1968/69 1973/74) και επιλαχών 5 φορές (1964/65, 1965/66, 1969/70, 1970/71, 1971-72)
- Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αγγλίας: 1963/64
- Κύπελλο Αγγλίας: 1972 και φιναλίστ: 3 (1964/65, 1969/70, 1972/73)
- Λιγκ Καπ Αγγλίας: 1968
- FA Charity Shield: 1969 και φιναλίστ το 1974
- Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων (UEFA Cup): 2 (1968, 1971) και φιναλίστ το 1967
- Κύπελλο Κυπελλούχων: φιναλίστ το 1973
- Κύπελλο Πρωταθλητριών: φιναλίστ το 1975
Προσωπικές Διακρίσεις
- Παίκτης της Χρονιάς από τη Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 1973/74
- Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 1973/74
- Μέλος των «100 Θρύλων της Football League»: 1998
- Παίκτης της Χρονιάς για την Leeds United: 1971
