«Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα ζήτημα ζωής και θανάτου. Είμαι πολύ απογοητευμένος μ’ αυτήν την στάση. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι πολύ, πολύ πιο σημαντικό απ’ αυτά»
Το παραπάνω είναι μια από τις πιο διαδεδομένες ρήσεις του ποδοσφαίρου, την οποία έχει πει ο μεγάλος Μπιλ Σάνκλι (William “Bill” Shankly), ένας από τους κορυφαίους προπονητές στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, ο άνθρωπος που αναμόρφωσε τη Λίβερπουλ. Ίσως σε μερικούς ν’ ακούγονται υπερβολικές αυτές οι κουβέντες, ότι αγγίζουν το όριο της γραφικότητας! Γεγονός είναι ότι στη διάρκεια της ζωής καθενός, συμβαίνουν μερικά πολύ σπουδαία γεγονότα, τέτοιας σημασίας που το να τοποθετείς το ποδόσφαιρο στις πρώτες θέσεις από αυτά ν’ ακούγεται «περίεργα», ακόμα και για τους ποδοσφαιρόφιλους! Αλλά…
 |
| O Τρόι Ντίνι. |
Ο Τρόι Ντίνι (Troy Deeney) είναι ένας Άγγλος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται ως επιθετικός. Γεννημένος στο Μπέρμιγχαμ στα τέλη Ιουνίου του 1988, ποδοσφαιρικά είχε μια καλή παρουσία στη Γουόλσολ, που ήταν και το διαβατήριό του για να πάρει το 2010 μεταγραφή στη Γουότφορντ, της οποίας είναι στέλεχος μέχρι και σήμερα! Στην αρχή της σεζόν 2012/13, ο -τότε 24χρονος- Τρόι Ντίνι ΔΕΝ συμμετείχε στην προετοιμασία της ομάδας, όχι λόγω φόρμας ή τραυματισμού, αλλά επειδή ήταν στη φυλακή! Στις 25 Ιουνίου του 2012, είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών για επίθεση, μαζί με τον αδελφό του και δύο φίλους τους, σε μια ομάδα φοιτητών στο Μπέρμιγχαμ, περιστατικό που είχε συμβεί τον Φλεβάρη. Ένα από τα θύματα είχε σπάσει το σαγόνι του, ένα άλλο χρειάστηκε 20 ράμματα, ενώ ο ίδιος φαινόταν να κλωτσάει το κεφάλι κάποιου πεσμένου στο έδαφος! Λόγω καλής διαγωγής και πρότερου έντιμου βίου αποφυλακίστηκε τον Σεπτέμβριο. Η ομάδα τον στήριξε και μάλιστα μερικές μέρες μετά την αποφυλάκιση του, στη δεύτερη εμφάνιση του στο πρωτάθλημα πέτυχε το νικητήριο γκολ σ’ έναν αγώνα εναντίον της Χάντερσφιλντ.
 |
| Η είσοδος της Γουότφορντ στον αγώνα με αρχηγό τον Μανουέλ Αλμούνια. |
Στο τέλος της κανονικής περιόδου της σεζόν 2012/13, η Κάρντιφ και η Χαλ τερμάτισαν στις 2 πρώτες θέσεις, κερδίζοντας αυτόματα την άνοδο στη χρυσοφόρα Πρέμιερ Λιγκ. Το τρίτο και τελευταίο χρυσό εισιτήριο, θα διεκδικούσαν οι επόμενες 4 ομάδες της βαθμολογίας, αφού στον τελικό του Γουέμπλεϊ, θα συναντιόντουσαν οι νικήτριες των 2 διπλών ημιτελικών: η 3η της βαθμολογίας Γουότφορντ εναντίον της 6ης Λέστερ στον ένα ημιτελικό και η 4η Μπράιτον με την 5η Κρίσταλ Πάλας στον άλλο. Στον πρώτο ημιτελικό του ζευγαριού Γουότφορντ-Λέστερ, στο «Κινγκ Πάουερ Στάντιουμ» του Λέστερ, οι «Αλεπούδες» είχαν επικρατήσει με 1-0, χάρις σε μια κεφαλιά του Ντέιβιντ Νούγκεντ (David Nugent). Τρεις μέρες αργότερα, στις 12 Μαΐου του 2013, στο «Βίκαρεϊτζ Ρόουντ» του Γουότφορντ, οι καθοδηγούμενες από τον Τζιανφράνκο Τζόλα (Gianfranco Zola) «Σφήκες», πήραν το προβάδισμα στο 15ο λεπτό από ένα πανέμορφο γκολ του Τσέχου Ματέι Βίντρα (Matej Vydra), ισοφαρίστηκαν όμως λίγο αργότερα και πάλι από μια κεφαλιά του Νούγκεντ! Ήταν και πάλι ο Βίντρα αυτός που έδωσε το προβάδισμα με 2-1 στη Γουότφορντ στο 65ο λεπτό, σημειώνοντας το 22ο γκολ του εκείνη τη σεζόν, ύστερα από συνδυασμό με τον Ντίνι!
 |
| Ο Ματέι Βίντρα σημειώνει το πανέμορφο πρώτο γκολ του στον αγώνα. |
Φτάνουμ’ έτσι στα «τελειώματα της κλεψύδρας» και το παιχνίδι «δείχνει» να πηγαίνει σε παράταση, αφού στα πλέι-οφ ΔΕΝ υπάρχει πλεονέκτημα από τα εκτός έδρας γκολ! Είμαστε στα «χασομέρια» λοιπόν, στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων, όταν σε μια επιθετική προσπάθεια της Λέστερ από δεξιά, ο Γάλλος μεσοεπιθετικός Αντονί Νοκάρ (Anthony Knockaert), μπήκε στη περιοχή, όπου παρεμποδίστηκε από τον Ιταλό αμυντικό της Γουότφορντ Μάρκο Κασέτι (Marco Cassetti), με τον διαιτητή της αναμέτρησης, τον Μάικλ Όλιβερ (Michael Oliver) να δίνει ένα -μάλλον αυστηρό- πέναλτι! Μετά από τις μάλλον χλιαρές διαμαρτυρίες των παικτών της Γουότφορντ, η μπάλα στήνεται στην άσπρη βούλα και ο παίκτης που το κέρδισε, ο Νοκάρ, βρίσκεται απέναντι από τον Ισπανό τερματοφύλακα Μανουέλ Αλμούνια (Manuel Almunia Rivero), ετοιμαζόμενος να στείλει την Λέστερ στον τελικό! Ο Γάλλος εκτελεί, σουτάροντας στο κέντρο και λίγο δεξιά, και ο Ισπανός αποκρούει με τα πόδια! Ο Γάλλος που κυνηγάει τη φάση, προλαβαίνει τον 36χρονο Ισπανό και πλασάρει ξανά από το ένα μέτρο! Ο Ισπανός, που «δείχνει να αγωνίζεται» να σηκωθεί (παίζει με ενέσεις από προηγούμενο τραυματισμό του), μολαταύτα όμως προλαβαίνει να σηκώσει τα χέρια, μάλλον προσπαθώντας να προστατευτεί για να μη τη φάει στη μούρη, καταφέρνει να σώσει και το δεύτερο σουτ! Η μπάλα φτάνει στα πόδια του Ιταλού που υπέπεσε στο πέναλτι, ο οποίος αμέσως γυρίζει και σουτάρει απεγνωσμένα προφανώς με σκοπό να διώξει τη μπάλα από τη περιοχή του, παρά για να δημιουργήσει προϋποθέσεις αντεπίθεσης!
Το ρολόι τη στιγμή που απέκρουσε ο Αλμούνια έδειχνε 96:33…
 |
| Η στιγμή που ο Μανουέλ Αλμούνια αποκρούει το δεύτερο σουτ του Αντονί Νοκάρ… |
Η μπάλα, έχοντας πάει αρκετά ψηλά από την απόκρουση του Ιταλού, φτάνει στον Σκωτσέζο μέσο της Γουότφορντ Ικέτσι Άνια (Ikechi Anya) πριν το κέντρο του γηπέδου, στο μέσον περίπου της απόστασης σέντρας και μεγάλης περιοχής! Ο κόσμος στις εξέδρες αναθαρρεί, αφού μια απόκρουση, ειδικά σε πέναλτι και μάλιστα σε τέτοιο χρονικό σημείο λειτουργεί σαν σπίθα φωτιάς σε δεξαμενή με Υδρογονάνθρακες! Ξεσηκώνονται σχεδόν όλοι, φωνάζουν και παρακινούν τους παίκτες σε μια τελευταία προσπάθεια, αφού ως γνωστόν «ΤΙΠΟΤΕ δεν τελειώνει αν δεν βγει να τραγουδήσει η χοντρή!» Οι παίκτες της Γουότφορντ, εκμεταλλευόμενοι το σάστισμα από την απώλεια του πέναλτι που «φαίνεται» να κυριαρχεί στους παίκτες της Λέστερ, αλλά και τον περιρρέοντα ενθουσιασμό που υπάρχει στις κερκίδες, ξεχύνονται στην αντεπίθεση! Ο Άνια -έχοντας μάλλον κατά νου την καθυστέρηση- βρίσκει έναν σχετικά μεγάλο ελεύθερο «διάδρομο» στα δεξιά και «τραβάει» μερικούς της Λέστερ πάνω του! Οι υπόλοιποι της Λέστερ δείχνουν χαμένοι και προσπαθούν όποιος προλάβει να σταματήσει όποιον προλαβαίνει! Ο Άνια προχωράει και περνάει τη μπάλα στον Ιταλό επιθετικό, γεννημένο στην Αργεντινή, Φερνάντο Φορεστιέρι (Fernando Forestieri), ο οποίος, σχετικά πιεζόμενος από έναν παίκτη της Λέστερ, φτάνει δεξιά έξω από την περιοχή και κάνει τη σέντρα!
Το ρολόι τη στιγμή που σέντραρε ο Φορεστιέρι έδειχνε 96:48…
 |
| Η στιγμή που ο Τρόι Ντίνι εξαπολύει τον κεραυνό του! Δεξιά διακρίνεται ο Ματέι Βίντρα… |
Η μπάλα φτάνει σχετικά μακριά από την εστία, εκεί που έχει τρέξει να πάρει θέση ο Τζόναθαν Χογκ (Jonathan Hogg), ο κεντρικός αμυντικός της Γουότφορντ ο οποίος κάνει την 38η εμφάνισή του εκείνη τη χρονιά και ψάχνει απεγνωσμένα να σημειώσει ΕΝΑ γκολ που θα είναι και το ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ εκείνη τη σεζόν! Όντας σε σχετικά δύσκολη γωνία, πιέζεται από έναν παίκτη της Λέστερ που «βλέπει» τη καταστροφή να ‘ρχεται και τρέχει να προλάβει να σώσει ότι μπορεί να σωθεί, παράλληλα και από τον τερματοφύλακα των «Αλεπούδων», τον Κάσπερ Σμάιχελ (Kasper Schmeichel) που κάνει μια -μάλλον άστοχη- έξοδο σε στυλ «αστέρι», ανοίγοντας δηλαδή χέρια και πόδια, που «δείχνει» περισσότερο πανικό παρά ενέργεια ουσίας αφού «χάνει» εμφανώς τη φάση! Ο Χογκ λοιπόν, πιάνει μια κεφαλιά-πάσα προς το πέναλτι, καταλαβαίνοντας ότι θα «χάσει τη δόξα» του σκόρερ, προσφέροντάς τη στους τρεις συμπαίκτες του εντός περιοχής που βρίσκονται σε καλύτερη θέση απ’ αυτόν. Ο ένας, ο πιο κοντά στη μπάλα, είναι ο σκόρερ των 2 τερμάτων της Γουότφορντ, ο Τσέχος ο Βίντρα, ο οποίος ΔΕΝ έχει ΤΟΣΟ καλή θέση, έχοντας το τέρμα στα δεξιά του! Εμφανώς παραμερίζοντας, αφήνει χαρακτηριστικά τη μπάλα να περάσει για τον επερχόμενο Τρόυ Ντίνι που έχει την εστία ΚΑΤΑ ΜΕΤΩΠΟ και ουρλιάζει να του την αφήσει!
Το ρολόι δείχνει πλέον 96:52…
Με τη μπάλα να στρώνεται μπροστά του, λίγο πιο μπροστά από το σημείο του πέναλτι, ο Τρόι Ντίνι, σε μια στιγμή βγαλμένη από τα μύχια όνειρα κάθε παιδιού πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη που έχει παίξει αυτό το υπέροχο παιχνίδι κι έχει κλωτσήσει μια μπάλα, σκόραρε πιθανώς το πιο δραματικό γκολ στην ιστορία της Γουότφορντ και έγινε πρωταγωνιστής στο επικότερο φινάλε στη ιστορία του δυσκολότερου ίσως πρωταθλήματος του πλανήτη, της αγγλικής Τσάμπιονσιπ! Το «γεμάτο» σουτ του Ντίνι, ξετίναξε τα δίχτυα της εστίας της Λέστερ και συνεχίζοντας την πορεία του μέσα σ’ ένα πλήθος που πλέον παραληρούσε, είχε βάλει στόχο -σύμφωνα με δήλωση του ιδίου- το σημείο που καθόταν στην εξέδρα η μητέρα του, με τον αδελφό του! Στη διαδρομή πέταξε τη φανέλα του, ενώ ΌΛΟ το γήπεδο είχε αρχίσει να κατακλύζεται από οπαδούς των γηπεδούχων που εκστασιασμένοι πανηγύριζαν μαζί με τον πάγκο της ομάδας και τον Τζόλα! Ο δε Τζόλα, τη στιγμή του γκολ και του πανηγυρισμού, μάλλον χωρίς να καταλαβαίνει που πάει, «έφαγε» τη μεγαλοπρεπέστερη «σαβούρτα» της ζωής του!
Δεκαεννέα (αρ.: 19) δευτερόλεπτα…
 |
| Οι πρωταγωνιστές της Γουότφορντ εκείνη την ημέρα, ο Μανουέλ Αλμούνια και ο Τρόι Ντίνι |
Τόσος είναι ο χρόνος που μεσολάβησε από την δεύτερη απόκρουση του Αλμούνια μέχρι τη στιγμή που εξαπέλυσε την κανονιά του ο Ντίνι! Κάποιοι, «εκτός ποδοσφαίρου» βλέπουν ένα «… πανηγυράκι που είκοσι δυο μαντράχαλοι κυνηγάνε ένα τόπι»! Να πάτε να το πείτε σε αυτούς τους 16.142 θεατές-οπαδούς της Γουότφορντ και της Λέστερ, που βρέθηκαν εκείνη τη ημέρα στο γήπεδο της πρώτης! Η ζωή είναι Στιγμές ή μάλλον για να το πούμε καλύτερα ένα σύνολο Στιγμών! Στιγμές απλές, κάποιες αδιάφορες, άλλες κοινότυπες, πολλές χωρίς έντονα ανθρώπινα συναισθήματα, αλλά υπάρχουν και στιγμές γεμάτες συγκίνηση, που εκτοξεύουν την αδρεναλίνη σε τέτοια ασύγκριτα επίπεδα που δυσκολεύεσαι απλοϊκά να τα κατανοήσεις! Το ποδόσφαιρο, λοιπόν, παράγει στιγμές! Είναι ένα σπορ που παράγει τέτοιες σε όλη του τη διαδικασία και σε όλες του τις εκφάνσεις! Από το πιο άσχετο παιχνίδι μεταξύ της παρέας μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου! Το σίγουρο είναι ότι οι στιγμές του παράγουν συγκινήσεις, ευχάριστες ή δυσάρεστες δεν έχει σημασία! Είναι αυτό που σπάει τη μονοτονία, κάνοντας τη ζωή να πηγαίνει πάνω-κάτω.
 |
| Οι οπαδοί της Γουότφορντ έχουν κατακλύσει τον αγωνιστικό χώρο μετά το τέλος του παιχνιδιού! |
Για την ιστορία… 15 μέρες αργότερα, στον τελικό στο Γουέμπλεϊ, η Γουότφορντ ηττήθηκε από την Κρίσταλ Πάλας, μ’ ένα γκολ που σημειώθηκε μετά από χτύπημα πέναλτι στο τέλος του Α’ ημιχρόνου της παράτασης! Είναι σίγουρο ότι όλοι όσοι παρακολουθούσαν τον αγώνα, θυμήθηκαν τις σκηνές του αγώνα με την Λέστερ! Μόνο που τώρα ο Μανουέλ Αλμούνια δεν κατάφερε να αποκρούσει το πέναλτι! Και οι 2 πρωταγωνιστές σύλλογοι της ιστορίας μας αργότερα κατάφεραν ν’ ανέβουν στη Πρέμιερ Λιγκ με διαφορά μιας χρονιάς! Πρώτα η Λέστερ την περίοδο 2013/14 και μετά η Γουότφορντ την 2014/15! Και βέβαια να σας θυμίσω ότι μόλις 4 χρόνια αργότερα, την περίοδο 2015/16 η Λέστερ, η χαμένη της ιστορίας μας αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια της Πρέμιερ Λιγκ, σε μια σεζόν ορόσημο στην ιστορία του αγγλικού παιχνιδιού! Το γεγονός όμως παραμένει πως όσοι οπαδοί των 2 ομάδων έζησαν από κοντά το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι σίγουρο πως δεν θα το ξεχάσουν ποτέ!
«Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα ζήτημα ζωής και θανάτου. Είμαι πολύ απογοητευμένος μ’ αυτήν την στάση. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι πολύ, πολύ πιο σημαντικό απ’ αυτά»
Μια αντικειμενική αλήθεια!…
Στο παρακάτω video είναι τα εκτεταμένα στιγμιότυπα εκείνου του παιχνιδιού…
